Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 119 Bible Online

Psalmen 119 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 119

¹Seelich sent dee, dee oschuldich läwen, dee sikj em Waundel aun Gott sien Jesaz hoolen.

²Seelich sent dee, dee sien Jesaz hoolen, un am von gaunzem Hoaten sieekjen.

³Dee doonen nuscht orrajchtet; dee waundlen en siene Wäaj.

⁴Du hast ons diene Väaschreften jejäft, daut wie ons gaunz doano rechten sellen.

⁵Oo daut mien Läwen bestendich diene Jebooten hoolen mucht!

⁶Dan wudd ekj nich toschaund woaren, wan ekj opp aul diene Jebooten achten wudd.

⁷Ekj sie jerajcht un von Hoaten opprechtich, un woa die danken wan ekj diene jerajchte Jerechten lieren woa.

⁸Ekj woa aul diene Väaschreften hoolen, soo aus du beschloten hast; doo mie bloos nich veloten.

⁹Woo kaun een junga Maun sien Läwen rein hoolen? Wan hee sikj doaraun helt, waut dien Wuat sajcht.

¹⁰Ekj sieekj die von gaunzem Hoaten; lot mie nich von diene Jebooten auferren.

¹¹Ekj hool dien Wuat em Hoat, daut ekj nich jäajen die sindjen woa.

¹²Gott du saust jeloft woaren! Lia mie to doonen waut du velangst.

¹³Ekj woa räden von aul dee Jesazen von dee du jerät hast.

¹⁴Ekj hool met Freiden diene Jebooten, soo aus eena sikj to grooten Rikjtum freit.

¹⁵Ekj denkj äwa diene Jebooten no, un woa opp diene Wäaj achten.

¹⁶Ekj frei mie to diene Väaschreften, un woa dien Wuat nich vejäten.

¹⁷Doo dienen Kjnajcht goodet, daut ekj läwen kaun un dien Wuat hoolen.

¹⁸Moak mie de Uagen op, daut ekj de Wunda en dien Jesaz seenen kaun.

¹⁹Ekj sie een framda oppe Ieed; vestäakj diene Jebooten nich fa mie.

²⁰Mien stendjet velangen no dien Jesaz es stoakj jenuach mie daut Hoat to bräakjen.

²¹Du schelst äwa de stolte dee veflucht sent, dee von diene Jebooten auferren.

²²Nemm aul äare Veachtunk un äaren Spott wajch von mie, wiels ekj hool dien Wuat.

²³Soogoa de aunjestalde setten toop un räden jäajen mie, oba dien Kjnajcht denkjt äwa diene Jesazen no.

²⁴Ekj hab eene Freid aun diene Jesazen, daut sent miene Rotjäwa.

²⁵Miene Seel licht em Stoff; stoakj mien Läwen, soo aus dien Wuat vesprakjt.

²⁶Ekj hab die aul miene Wäaj bekjant, un du hast mie jeauntwuat; lia mie diene Jesazen.

²⁷Lot mie vestonen waut diene Väaschreften lieren, dan woa ekj äwa diene Wunda nodenkjen.

²⁸Mien Hoat es von Sorjen bedrekjt; stoakj mie soo aus dien Wuat vesprakjt.

²⁹Bewoa mie fa onopprechtje Wäaj; doo mie derch dien Jesaz Jnod bewiesen.

³⁰Ekj hab mie entschloten bestendich en de Woarheit to waundlen; ekj hab dien Jesaz emma ver mie.

³¹Ekj hool aun dien Jesaz faust, oo HAR; lot mie nich toschaund woaren.

³²Ekj woa dän Wajch ranen, dän dien Jesaz lieet, wiels du woascht mie doarenn emma mea Vestentnis jäwen.

³³Lia mie, oo HAR, no dien Jesaz to läwen, dan woa ekj daut bat aum Enj hoolen.

³⁴Jeff mie daut, dien Jesaz to vestonen, dan woa ekj daut bewoaren un von gaunzem Hoaten hoolen.

³⁵Leid mie opp dän Stich von diene Jebooten, wiels doa finj ekj miene Freid.

³⁶Jeff mien Hoat daut velangen dien Jesaz to jehorchen, leewa aus rikj woaren.

³⁷Lenkj miene Uagen auf von nuzloose Dinja. Beläw mie met niee Krauft.

³⁸Lot dien Kjnajcht dien Jeboot doafäa hoolen, daut et secha dien Wuat es, daut ekj die fercht.

³⁹Nemm dän Spott wajch von mie, dän ekj fercht, wiels waut du aunordenst es goot.

⁴⁰Kjikj emol, ekj hab een velangen no diene Väaschreften. Beläw mie met diene Jerajchtichkjeit.

⁴¹Lot mie erfoaren woo leeftolich du best, oo HAR, un diene Radunk, soo aus du vesproaken hast.

⁴²Dan woa ekj däm auntwuaten, dee äwa mie spotten deit, wiels ekj velot mie opp dien Wuat.

⁴³Nemm mie daut woare Wuat nich gaunz wajch, wiels ekj hab miene Hopninj doaropp jesat.

⁴⁴Ekj well dien Jesaz aulawäajen emma un eewich hoolen.

⁴⁵Ekj woa en Frieheit waundlen, wiels ekj hab mie diene Väaschreften jesocht.

⁴⁶Ekj woa ver Kjennichs von dien Jesaz räden, un woa mie nich schämen.

⁴⁷Ekj hab miene Freid aun diene Jebooten dee ekj jieren hab.

⁴⁸Ekj häw en Respakjt miene Henj opp diene Jebooten to ieren, dee ekj jieren hab, un ekj denkj no äwa diene Ordnungen.

⁴⁹Denkj doaraun, waut du to dienen Kjnajcht sätst, wiels daut haft mie eene Hopninj jejäft.

⁵⁰Mien Troost en miene lieden es dit, daut du mie en dien Jesaz Läwen vesproaken hast.

⁵¹De stolte spotten äwa mie onen Moten, oba ekj bliew doawäajen bie dien Jesaz.

⁵²Ekj denkj aun daut Jesaz ut oole Tieden, oo HAR, un ekj finj Troost doabennen.

⁵³Ekj oaja mie äwa de gottloose, dee dien Jesaz veloten haben.

⁵⁴Ekj sinj von diene Jesazen em Hus, wua ekj een framda sie.

⁵⁵Ekj denkj de Nacht aun dienen Nomen, oo HAR, un ekj woa dien Jesaz hoolen.

⁵⁶Ekj hab mie doarenn jeeeft, dien Jesaz to hoolen.

⁵⁷Ekj säd aul: HAR, du best aules waut ekj bruck, un dien Wuat woa ekj hoolen.

⁵⁸Ekj pracha die von gaunzem Hoaten, sie mie jenstich, soo aus du en dien Wuat vesproaken hast.

⁵⁹Ekj hab äwa miene Wäaj nojedocht, un hab omjewongen un well no diene Jesazen läwen.

⁶⁰Ekj spood mie un siem nich, diene Jebooten to hoolen.

⁶¹Wan de gottloose mie uk met Strenj binjen, ekj woa dien Jesaz nich vejäten.

⁶²Ekj sto medden en de Nacht opp, die fa dien jerajchtet Jesaz to danken.

⁶³Ekj sie een Frint aun aule, dee die ferchten, aun aule, dee diene Väaschreften hoolen.

⁶⁴Diene truhoatje Leew, oo HAR, felt de gaunze Ieed. Lia mie diene Jesazen.

⁶⁵Du hast dien Wuat jehoolen, oo HAR, un hast dienen Kjnajcht goodet jedonen.

⁶⁶Jeff mie Weisheit, rajcht to rechten, wiels ekj jleew aun diene Jebooten.

⁶⁷Ea ekj en deemootjende Schwierichkjeiten jerod, erd ekj; nu oba hool ekj dien Wuat.

⁶⁸Du best goot un frintlich; lia mie diene Väaschreften.

⁶⁹Wan de stolte mie uk met Läajes beschmäat haben, ekj hool diene Befäle von gaunzem Hoaten.

⁷⁰Äare Hoaten sent hoatkjarschtich un haben de Jefeelen veloaren; ekj, oba, frei mie to dien Jesaz.

⁷¹Fa mie wia daut goot, daut ekj em Älent kjeem, daut ekj diene Jesazen lieed.

⁷²Daut Jesaz ut dien Mul es mie mea wieet aus dusende Stekja Selwa un Golt.

⁷³Diene Henj muaken miene Jestault uk mien Jeschekj; jeff mie daut Vestentnis diene Jebooten to lieren.

⁷⁴Dee, dee die ferchten, freien sikj wan see mie seenen, wiels ekj velot mie opp dien Wuat.

⁷⁵Ekj weet, oo HAR, daut dien Jerecht jerajcht es, un daut du tru wieescht, aus du mie en Schwierichkjeiten brochst.

⁷⁶Mucht diene truhoatje Leew mien Troost sennen, soo aus du dienen Kjnajcht en dien Wuat vesproaken hast.

⁷⁷Lot dien leeftoljet Metleet äwa mie komen, daut ekj läwen kaun, wiels ekj hab eene Freid aun dien Jesaz.

⁷⁸Lot de stolte toschaund woaren, wiels dee mie onen Uasoak met Läajes unjadrekjen. Ekj, oba, woa äwa diene Väaschreften nodenkjen.

⁷⁹Lot dee, dee die ferchten no mie komen, dee, dee diene Väaschreften kjanen.

⁸⁰Mucht mien Hoat oschuldich bliewen jäajen diene Jesazen, daut ekj mie nich schämen bruck.

⁸¹Miene Seel velangt no diene Radunk, un ekj räakjen met dien Wuat.

⁸²Miene Uagen strenjen sikj sea aun to seenen, waut du vesproaken hast, un sajen: Wanea woascht du ons treesten?

⁸³Wan ekj uk soo sie aus eene ladane Wientausch em Ruak, ekj vejät diene Jesazen nich.

⁸⁴Woo lang saul dien Kjnajcht noch luaren? Wanea woascht du dee strofen dee mie nostonen?

⁸⁵De stolte growen Growes fa mie nenn to faulen, dee, dee jäajen dien Jesaz sent.

⁸⁶Opp aul diene Jesazen es to veloten; halp mie, wiels Menschen vefoljen mie onen Uasoak.

⁸⁷Dee hauden met mie hia oppe Ieed boolt een Enj jemoakt, oba ekj hab dien Jesaz nich unjaloten.

⁸⁸Wiels du soo leeftolich best, bewoa mien Läwen; dan woa ekj mie doaraun hoolen, waut du jerät hast.

⁸⁹Dien Wuat, oo HAR, es eewich, daut steit faust em Himmel.

⁹⁰Opp die kjenn wie ons emma un emma wada veloten. Du hast de Ieed häajestalt, un dee blift stonen.

⁹¹Derch diene Ordnungen steit aules waut du jeschaufen hast bat vondoag dän Dach, wiels aules mott die deenen.

⁹²Wan dien Jesaz mie nich haud froo jemoakt, wia ekj en mien Älent omjekomen.

⁹³Ekj woa diene Jebooten niemols vejäten, wiels doaderch helst du mie aum läwen.

⁹⁴Wiels du mie ieejenst, halp mie, wiels ekj vesieekj diene Jebooten to hoolen.

⁹⁵De gottloose ligjen opp de Lua, mie omtobrinjen. Ekj oba hool mie aun diene Jebooten.

⁹⁶Ekj hab jeseenen, woo aules een Enj haft, oba diene Jebooten rieekjen äwa aules wajch.

⁹⁷Oo woo jieren hab ekj doch dien Jesaz! Ekj denkj aule Dach doaräwa no.

⁹⁸Wiels diene Jebooten emma met mie sent, moaken dee mie weisa aus miene Fiend.

⁹⁹Ekj sie hecha jelieet aus aul miene Liera, wiels ekj denkj äwa diene Väaschreften no.

¹⁰⁰Ekj sie kjlieekja aus de oole, wiels ekj hool mie aun diene Väaschreften.

¹⁰¹Ekj hab miene Feet von aule beese Wäaj trigjehoolen, daut ekj mie aun dien Wuat hoolen kunn.

¹⁰²Ekj hab diene Jesazen nich veloten, wiels du mie dee jelieet hast.

¹⁰³Woo seet sent doch diene Wieed! Diene Wieed sent fa mie em Mul seeta aus Honnich.

¹⁰⁴Derch dien Wuat vesto ekj diene Wäaj, doawäajen kaun ekj aule faulsche Wäaj nich lieden.

¹⁰⁵Dien Wuat es eene Laump, mie dän Wajch to wiesen, uk een Licht, mie dän Stich to bedachen.

¹⁰⁶Ekj hab jeschwuaren, daut ekj diene jerajchte Jesazen hoolen woa.

¹⁰⁷Ekj hab sea jeläden, oba bewoa mien Läwen, oo HAR, soo aus du en dien Wuat vesproaken hast.

¹⁰⁸HAR, lot die daut friewelje Dankopfa ut mien Mul jefaulen, un lia mie diene Jesazen.

¹⁰⁹Mien Läwen es emma en Doodesjefoa, un doch vejät ekj dien Jesaz nich.

¹¹⁰De gottloose haben eene Schlenj fa mie oppjestalt, oba ekj sie nich von dien Jesaz aufjeert.

¹¹¹Diene Jesazen sent mien eewjet Oafgoot, un ekj frei mie von Hoaten dee to haben.

¹¹²Ekj hab mie em Hoat väajenomen, diene Jesazen emma un eewich to hoolen.

¹¹³Ekj kaun dee, dee nich weeten aun wäm siene Sied see sennen wellen, nich lieden, oba dien Jesaz es mie sea väl wieet.

¹¹⁴Du best mien Toofluchtsuat un mien Schilt. Ekj velot mie opp dien Wuat.

¹¹⁵Wajch von mie, jie onjehuarsome, daut ekj mien Gott siene Jebooten hoolen kaun.

¹¹⁶Hool mie soo aus dien Wuat vesprakjt, daut ekj läwen kaun, un lot mie met miene Hopninj nich toschaund woaren.

¹¹⁷Hool du mie. Dan woa ekj secha sennen, un ekj woa diene Väaschreften emma ieren.

¹¹⁸Du vestatst aul dee, dee von dien Jesaz auferren, wiels äa hinjat Licht fieren es sest nuscht aus Läajes.

¹¹⁹Du schmitst aule gottloose opp de Ieed wajch aus Aufgank, doawäajen sent mie diene Jesazen soo väl wieet.

¹²⁰Ekj fercht mie schudahauft fa die; mie es angst fa dien jesazlichet Jerecht.

¹²¹Ekj hab jedonen waut rajcht un opprechtich es; jeff mie nich han no dee, dee mie wellen Jewault aundoonen.

¹²²Moak du daut secha, daut dien Kjnajcht daut woat goot haben. Lot de stolte mie nich unjakjrieen.

¹²³Ekj kjikj no diene Radunk, bat mie de Uagen meed woaren, un no diene Jerajchtichkjeit, dee du en dien Wuat vesproaken hast.

¹²⁴Haundel met dien Kjnajcht doano aus du truhoatich leeftolich best, un lia mie diene Jebooten.

¹²⁵Ekj sie dien Kjnajcht, jeff mie daut Vestentnis to weeten, waut diene Jebooten lieren.

¹²⁶Daut es Tiet, oo HAR, daut du waut doamet deist. Dee haben dien Jesaz jebroaken.

¹²⁷Doawäajen hab ekj diene Jebooten leewa aus Golt, soogoa aus väl feinet Golt.

¹²⁸Un wiels ekj aul diene Jesazen doafäa hool daut dee rajcht sent, kaun ekj aule faulsche Wäaj nich lieden.

¹²⁹Diene Jesazen sent wundavoll; doawäajen hool ekj dee.

¹³⁰Wan dien Wuat openboat woat, jeft daut Licht un moakt de eefache kluak, daut to vestonen.

¹³¹Ekj hab mien Mul wiet op un lekjmul no diene Jebooten, wiels ekj hab een velangen doano.

¹³²Kjikj emol no mie un hab Metleet met mie, soo aus du emma to dee deist, dee dienen Nomen ieren.

¹³³Lot mie secha gonen, soo aus dien Wuat lieet, un lot kjeene Sind äwa mie Macht haben.

¹³⁴Rad mie von dee Menschen, dee mie unjadrekjen, daut ekj diene Jebooten hoolen kaun.

¹³⁵Kjikj met Jefaulen opp dien Kjnajcht, un unjarecht mie en diene Jesazen.

¹³⁶Miene Tronen streemen von miene Uagen, wiels Menschen diene Jebooten nich hoolen.

¹³⁷Du, oo HAR, best jerajcht, un diene Jerechten sent rajcht.

¹³⁸De Jesazen, dee du hanjelajcht hast, sent jerajcht; doaropp es voll to veloten.

¹³⁹Ekj hab mie schia doot jeiewat, wäajen miene Jäajna dien Wuat veachten.

¹⁴⁰Diene Vespräakjungen sent jrintlich utjeprooft worden, un dien Kjnajcht freit sikj doatoo.

¹⁴¹Wan ekj uk mau läach un veacht sie, ekj vejät diene Jesazen nich.

¹⁴²Diene Jerajchtichkjeit es eewich, un dien Jesaz es Woarheit.

¹⁴³Trubbel un Veläajenheiten sent äwa mie jekomen, oba diene Jebooten sent miene Freid.

¹⁴⁴Diene Jesazen sent eewich rajcht; jeff mie daut, dee to vestonen, daut ekj läwen kaun.

¹⁴⁵Ekj roop von gaunzem Hoaten: auntwuat mie, oo HAR, un ekj woa diene Jebooten hoolen.

¹⁴⁶Ekj roop die aun, mie to raden, un ekj woa diene Jebooten hoolen.

¹⁴⁷Ekj sto noch bie Diesta opp un schrie no Help, wiels ekj velot mie opp dien Wuat.

¹⁴⁸Ekj bliew de Nacht waka, äwa diene Vespräakjungen notodenkjen.

¹⁴⁹HAR, soo aus du truhoatich leeftolich best, soo horch nu uk no mie; en diene jerajchte Jerechten bewoa mien Läwen.

¹⁵⁰Dee, dee mie met beese Aufsechten nostonen, komen emma noda, oba dee sent wiet auf von dien Jesaz.

¹⁵¹Oba du, oo HAR, best dicht bie, un diene Jebooten sent aula Woarheit.

¹⁵²Ekj hab aul lang trigj von diene Jebooten jelieet, daut du dee jejäft hast, eewich to bliewen.

¹⁵³Kjikj emol no miene lieden un rad mie, wiels ekj hab dien Jesaz nich vejäten.

¹⁵⁴Stried du fa miene Sach un rad mie. Bewoa mien Läwen, soo aus du en dien Wuat vesproaken hast.

¹⁵⁵Radunk es fa de gottloose wiet auf, wiels dee sieekjen nich no diene Jesazen.

¹⁵⁶Dien Metleet es groot, oo HAR; en diene jerajchte Jerechten, bewoa mien Läwen.

¹⁵⁷Ekj hab väl Fiend un Jäajna, dee mie vefoljen, oba ekj hab diene Jebooten nich veloten.

¹⁵⁸Ekj see de ontrue veachta, bat mie daut äakjelt; see hoolen dien Wuat nich.

¹⁵⁹Kjikj woo jieren ekj diene Jebooten hab. No diene truhoatje Leew no, HAR, stoakj mien Läwen.

¹⁶⁰Dien Wuat es sest nuscht aus Woarheit. Diene jerajchte Jesazen sent aula eewich.

¹⁶¹Rejierungsmana vefoljen mie onen Uasoak, oba ekj fercht sest nuscht aus dien Wuat.

¹⁶²Ekj frei mie to dien Wuat soo aus eena, dee een grooten Schauz finjt.

¹⁶³Mie äakjelt aule Faulschheit, un ekj kaun daut nich lieden; ekj hab dien Jesaz jieren.

¹⁶⁴Ekj low die säwen mol dän Dach doafäa, daut diene Jebooten soo jerajcht sent.

¹⁶⁵Groote Fräd haben dee, dee dien Jesaz ieren, un nuscht kaun dee tofaul brinjen.

¹⁶⁶Ekj lua no diene Radunk, oo HAR, un ekj doo waut diene Jebooten sajen.

¹⁶⁷Ekj hool diene Jebooten, wiels ekj hab dee sea jieren.

¹⁶⁸Ekj hool diene Väaschreften un diene Jebooten, wiels du kjanst aul miene Wäaj.

¹⁶⁹Oo HAR, hia mien kloagen. Jeff mie Ensecht, no dienem Wuat to läwen.

¹⁷⁰Horch no mien prachren. Rad mie soo aus du en dien Wuat vesproaken hast.

¹⁷¹Ekj woa die lowen, wiels du lieescht mie diene Jebooten.

¹⁷²Ekj woa von dien Wuat sinjen, wiels diene Jebooten sent aula jerajcht.

¹⁷³Lot diene Haunt reed sennen mie to halpen, wiels ekj hab diene Jebooten fa mie jewält.

¹⁷⁴HAR, ekj hab een velangen no diene Radunk, un hab eene Freid aun dien Jesaz.

¹⁷⁵Lot miene Seel läwen, daut ekj die lowen kaun. Mucht dien Jesaz mie opprajcht hoolen.

¹⁷⁶Ekj sie soo aus een vebiestadet un veloarnet Schop; sieekj dienen Kjnajcht, wiels ekj hab diene Jebooten nich vejäten.