Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 38 Bible Online

Psalmen 38 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 38

¹Eent von David siene Psalmen fa een Dankopfa.

²HAR, strof mie nich en dien Oaja, un wies mie nich trajcht, bat diene Wutt sikj jelajcht haft.

³Wiels diene Feilen sent deep en mie nenn jefoaren, un diene Haunt drekjt mie.

⁴Wiels du soo veoajat best, sie ekj gaunz un goa krank; un wäajen miene Sind es doa nuscht kjoanjet en mien Kjarpa.

⁵Ekj sie bat äwa mienen Kopp en Sinden;

⁶Wiels ekj soo schoslich jehaundelt hab, sent miene Wunden stenkjrich un kjietrich jeworden.

⁷Ekj go kromm un jebekjt, un go dän dachäwa truarich.

⁸Mie brennen miene Lenjen; doa es nuscht jesundet en mie.

⁹Ekj sie vestat un doljedrekjt; mien Hoat es soo orruich, daut ekj stänen mott.

¹⁰Har, du weetst om aules waut ekj haben mucht, un ekj sie met mien stänen nich jeheem.

¹¹Mien Hoat klopt, un miene Krauft haft mie veloten; ekj hab soogoa mien Uagenlicht veloaren.

¹²Miene Frind un Nobasch gonen mie wäajen miene Ploag utem Wäaj, un miene Aunjehieeje stonen wiet auf.

¹³Dee, waut mie nom Läwen stonen, lajen äare Schlenj fa mie; dee mie schoden wellen, räden von en de Grunt brinjen, un plonen emma met Lest omtogonen.

¹⁴Ekj sie soo aus een doowa Mensch, dee nich hieren kaun, un soo aus een stomma, dee nich räden kaun.

¹⁵Ekj sie soo jeworden aus een Mensch, dee nich hieren kaun, un doawäajen nich auntwuaten kaun.

¹⁶Ekj oba lua no die, oo HAR. Du, oo Har un Gott, woascht auntwuaten.

¹⁷Wiels ekj säd: Lot dee sikj nich äwa mie freien, ooda sikj waut meenen, wan mie de Feet jleppen.

¹⁸Wiels ekj sie bat däm faulen jekomen, un mie deit daut emma irjentwua wee.

¹⁹Ekj bekjan miene Sind un ekj sie beduat wäajen miene Sind.

²⁰Oba miene Fiend läwen un sent stoakj; un dee mie onen Uasoak nich lieden kjennen, woaren emma mea.

²¹Dee, dee mie beeset trigjtolen, wan ekj an goodet doo, spotten äwa mie, wiels ekj daut goode no go.

²²Velot mie nich, oo HAR! Sie nich wiet auf von mie, oo mien Gott!

²³Komm mie schwind halpen, oo HAR, mien Heilant!