Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 44 Bible Online

Psalmen 44 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 44

¹Een Unjarecht von Korach siene Säns, väatosinjen.

²Gott, wie haben met onse ieejne Uaren jehieet, waut onse Vodasch ons vetalt haben, daut du en äare Doag grootet jedonen hast;

³woo du de Velkja met diene Haunt utem Launt jedräwen, un onse Vodasch doa nenjebrocht hast; un dee vemieeden sikj doabennen, wiels du een Jefaulen aun an hautst.

⁴Daut wia nich derch äa Schwieet, daut see daut Launt jewonnen. Un daut wia nich äa Oarm, dee an de Äwahaunt brocht; daut wia diene rajchte Haunt, dien Oarm, un dien frinteljet Jesecht, wiels du an goot wieescht.

⁵Du, Gott, best mien Kjennich dee Jakob de Äwahaunt jäwen woat. Du, Gott, best mien Gott un Kjennich, dee sikj väajenomen haud Jakob de Auntwuat to jäwen.

⁶Derch die driew wie onse Fiend trigj; derch dienen Nomen klunj wie opp onse Fiend rom.

⁷Ekj velot mie nich opp mien Boagen, un mien Schwieet kaun mie nich halpen;

⁸Du moakst dee toschaund, dee ons nich lieden kjennen. Du halpst ons onse Fiend loostowoaren.

⁹Von Gott räd wie dän dachäwa goodet, un lowen dienen Nomen eewich.

¹⁰Oba du hast ons vestat un toschaund jemoakt; du best em Kjrich nich mea opp onse Sied.

¹¹Du muakst ons trigjtrakjen fa onse Fiend, un dee waut ons nich lieden kjennen, haben ons bestolen.

¹²Du hast ons hanjejäft aus Schlachtschop, un hast ons manke Velkja vestreit.

¹³Du hast dien Volkj fa een Hungaloon vekoft, wuaderch du nuscht jewonnen hast.

¹⁴Onse Nobavelkja seenen daut wie toom Spott jeworden sent, un see haben äaren Spott un Spos äwa ons.

¹⁵Mie steit daut aule Dach väa, daut ekj miene Nobasch äa Fient jeworden sie, daut ekj nich en Jnoden sto, un toschaund jeworden sie.

¹⁶Ekj mott mie aule Dach doamet schämen, daut ekj miene Fiend unjaligjen mott,

¹⁷wan ekj dee hia, dee mie Schaund un Spott toosaten, un miene rachjieeje Fiend seenen mott.

¹⁸Aul dit es äwa ons jekomen un doch hab wie die nich vejäten, un sent dienen Bunt uk nich ontru jeworden.

¹⁹Ons Hoat wia nich aufjefollen, un wie wieren uk nich von diene Wäaj aufjekomen,

²⁰daut du ons manke wille Hunj loten must, un ons em diestren hoolen must.

²¹Wan wie onsen Gott sienen Nomen vejäten hauden, ooda onse Henj utjestrakjt hauden no een aundren Gott,

²²wudd Gott daut nich sennen enjeworden? Hee kjant je daut Hoat bat opp däm Grunt.

²³Daut es om dient haulwen daut wie dän Doot emma ver ons haben, un aus Schlachtschop aunjeseenen woaren.

²⁴Wakj opp, oo Har, wuarom schlapst du? Sie waka, un vesteet ons nich opp emma.

²⁵Wuarom vestakjst du die, un vejatst daut wie en ons Älent unjadrekjt woaren?

²⁶Wiels onse Seel es em Stoff vesunken. Onse Kjarpa ligjen opp de Ieed, un kjennen nich oppstonen.

²⁷Sto opp un halp ons! Halp ons, wiels diene Leew nienich nolat.