Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 49 Bible Online

Psalmen 49 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 49

¹Een Psalmleet von Korach siene Säns, väatosinjen.

²Horcht no dit, aule Velkja, horcht emol aula häa, dee jie oppe Ieed läwen,

³auf läach ooda huach, auf rikj ooda oam, aulatoop!

⁴Mien Mul saul Weisheit räden, un em Hoat woa ekj doaräwa nodenkjen, om daut to vestonen.

⁵Ekj woa mien Ua hanhoolen een Spruch to hieren; un waut mien Rotsel bediet, woa ekj met Hoapenspell verendach brinjen.

⁶Wuarom sull ekj mie en beese Doag ferchten, wan miene Fiend met äare Gottloosichkjeit om mie sent,

⁷soogoa soone dee sikj opp äa Vemieejen, un met äaren grooten Rikjtum puchen?

⁸Doa es kjeena dee sienen Brooda bie Gott loosleesen kaun un daut Läwen raden kaun.

⁹Wiels de Pries fa siene Seel es too huach; kjeena kaun jenuach tolen,

¹⁰daut hee eewich läft un nich en daut Grauf kjemt.

¹¹Eena woat seenen, daut de weise Menschen stoawen, oba jrod soo motten Noaren un onveninftje uk stoawen, un äa goot fa aundre loten.

¹²See haben fa sikj de Oppfotunk, daut an äare Hiesa emma bliewen woaren, un äare Wonstäd fa dee, dee no an komen. Dee haben äare Lenda opp äare ieejne Nomes.

¹³Oba eendoont woo huach een Mensch en Ieren steit, hee kaun nich bliewen; hee mott krakjt soo goot stoawen aus een Vee.

¹⁴Dit es dee äa vedoawen, dee sikj opp sikj selfst veloten, un uk äare Nokomen äat, dee daut goot heeten, waut see sajen.

¹⁵Dee woaren soo aus Schop em Grauf jelajcht, un de Doot es äa Hoad. Un wan de Morjen kjemt, woaren de Opprechtje äwa an rejieren, un äare Kjarpasch woaren em Grauf vekomen.

¹⁶Oba Gott woat miene Seel ut daut Grauf siene Jewault raden, un mie no sikj selfst nämen.

¹⁷Lot junt daut nich orruich moaken, wan aundre rikj woaren, un wan dee schmockere, jratre Hiesa haben.

¹⁸Wiels wan dee stoawen, woaren see nuscht metnämen, un äa Rikjtum woat an nich hinjaraun foaren.

¹⁹Wan see sikj uk aus jesäajent aunsagen, em Läwen, un Menschen an lowden, wan see fa sikj selfst goodet deeden,

²⁰doawäajen foaren see doch doahan, wua äare Vodasch sent, un seenen daut Licht niemols mea.

²¹Kort soo, wan een Mensch en aunseenen steit, un von aulem nuscht vesteit, es hee soo aus een Vee, daut omkjemt.