Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 50 Bible Online

Psalmen 50 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 50

¹Een Asafs Psalm. De Aulmajchtja, Gott de HAR, haft jerät un roopt de Welt, vom Sonnen Oppgank bat däm Sonnen Unjagank.

²Ut Zion kjemt Gott sien scheena Glaunz väa.

³Ons Gott kjemt un es nich stell. Ver am es een frätendet Fia, un om am een jewaultja Storm.

⁴Hee roopt Himmel un Ieed doabie to sennen, wan hee sien Volkj rechten deit:

⁵Saumelt mie aul miene heilje, dee biem Opfa een Bunt met mie jemoakt haben.

⁶Lot dän Himmel väastalen, woo jerajcht hee es, wiels Gott selfst es Rechta.

⁷Horcht häa, mien Volkj, un ekj woa räden. Oo Israel, mien Zeichnis woat jäajen junt sennen. Ekj sie Gott, jun Gott!

⁸Ekj näm junt nich väa, wäajen june Opfa; june Brauntopfa sent doch emma ver mie.

⁹Ekj woa kjeen jungen Boll ut dien Staul aunnämen, uk kjeen Kosenbock ut diene Häad,

¹⁰wiels aule Tieren em Woolt un daut Vee bie de dusende opp de Boaj sent miene.

¹¹Ekj kjan aule Väajel opp de Boaj, un aules, waut sikj opp de Stap bewäacht, es mient.

¹²Wan ekj hungrich wia, daut wudd ekj die nich sajen, wiels de Welt un aules waut doabennen es, es mient.

¹³Meest du daut ekj Fleesch von Bolles äten wull, un daut Bloot von Bakj drinkjen?

¹⁴Lot dien Dank een Opfa fa Gott sennen, un betol dän Hechsten waut du vesproaken hast;

¹⁵roop mie wan du en Noot kjemst. Ekj woa die raden, un du woascht mie ieren.

¹⁶Oba toom gottloosen sajcht Gott: Waut hast du fa rajcht, mien Jesaz to wadaholen, un von mienen Bunt to räden?

¹⁷Du stalst die jäajen daut, waut ekj die jelieet hab, un schmitst miene Wieed hinja die.

¹⁸Wan du een Reiba sitst, ranst du met am met, un best en Jesalschoft met Ehebräakja.

¹⁹Du brukst dien Mul toom beeset räden, un diene Tung toom lieejen un hinjat Licht fieren.

²⁰Du setst un rätst jäajen dienen Brooda, un ragst diene Mutta äaren Sän rauf.

²¹Dit hast du jedonen, un ekj sie steljebläwen; du dochst ekj wudd krakjt soo sennen aus du. Oba nu woa ekj die doamet beschuljen un die daut jlikj ver de Uagen stalen.

²²Jie, dee jie nich aun Gott denkjen, hoolt dit em Denkj, soo daut ekj junt nich met eemol ombrinj un doa kjeena sennen woat, junt to raden.

²³Wäa mie een Dankopfa brinjt, ieet mie doaderch, un dee moakt dän Wajch reed, daut ekj am Gott siene Radunk wiesen kaun.