Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 68 Bible Online

Psalmen 68 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 68

¹Eent von David siene Psalmleeda, väatosinjen.

²Lot Gott oppstonen, daut siene Fiend vejoacht woaren, un daut dee, dee am nich lieden kjennen, fa am ranen.

³Soo aus Ruak vom Wint wajch jeblost woat, soo blos du dee wajch. Un soo aus Waus vom Fia schmelt, muchten de gottloose ver Gott omkomen.

⁴Oba muchten de jerajchte sikj ver Gott freien un froo sennen, un sikj von Hoaten freien.

⁵Sinjt to Gott, sinjt, sienen Nomen to lowen! Moakt een Huachwajch reed fa däm, dee derch de Wiltnis foat. Sien Nomen es HAR, un freit junt to am.

⁶Een Voda fa dee onen Voda, un eena, dee no de Wätfrues äa rajcht sitt, es Gott, dee en sien heiljen Tempel wont.

⁷Gott jeft de eensome eene Famielje; hee lat de faustjenomne loos, oba de wadaspanstje bliewen en een drieejet Launt.

⁸Gott, aus du bie dien Volkj veropp jinjst, aus du an derch de Wiltnis leidsd,

⁹don bäbd de Ieed. Un vom Himmel plenjad de Räajen ver dän Gott von Sinai, ver Gott dee Israel äa Gott es.

¹⁰Du schekjst dien Oafgoot jenuach Räajen, daut utjedrieejde Launt opptofreschen.

¹¹Dien Volkj wond doabennen, un du, oo Gott, wieescht soo goot un sorjsd fa de oame.

¹²De Har jeef daut Wuat, un doa wieren väle, daut wieda to jäwen.

¹³Kjennichs un Armeeen randen doavon, un de Frues, dee doa tusjebläwen wieren, deelden dan en, waut toopjerooft wia.

¹⁴Soogoa dee, dee bie de Schophäaden jebläwen wieren, kjrieejen feine Sachen, soowaut aus selwane Duwenfiguaren, met goldne Fadren en de Flichten.

¹⁵Aus de Aulmajchtja de Kjennichs vestreid, wia daut Launt bedakjt, aus wan daut en Zalmon schnied.

¹⁶De Baschan Boaj sent Gott siene Boaj; de Baschan Boaj sent groote Boaj.

¹⁷Wuarom kjikj jie groote Boaj met Aufgonst no dän Boajch, wua Gott lost haft to wonen? Jo, de HAR woat doa uk emma bliewen.

¹⁸Gott haft väl dusende mol dusende Woages, un de Har es unja an aum heiljen Boajch Sinai.

¹⁹Aus du en de Hecht foaren deetst, neemst du faustjenomne met die; Menschen jeewen die Gowen, soogoa soone dee jäajenaun wieren, daut Gott, de HAR, doa wonen kunn.

²⁰Loft dän Harn, onsen Heilant, dee däachlich onse Lausten drajcht.

²¹Wie haben een Gott, dee doa halpt, de HAR Gott, dee vom Doot rat.

²²Gott woat siene Fiend bestemt de Kjap tweischlonen, dee noch een Kopp voll Hoa haben un biem sindjen bliewen.

²³De Har sajcht: “Ekj woa diene Fiend von Baschan holen, un ekj woa dee von unjen em Mäa häabrinjen,

²⁴daut du met diene Feet en diene Fiend äa Bloot klunjen kaust, un diene Hunj sikj doavon saut lekjen.”

²⁵Dee haben jeseenen, woo du, oo Gott, veropp jeist, woo du, mien Gott un Kjennich, em Heilichtum nenn jeist.

²⁶De Sinja jinjen taksfootich veropp un de Musikaunten hinjaraun met de Mejales, dee dän Drommel Takt schluagen:

²⁷Loft Gott en de groote Vesaumlunk! Loft dän HARN en Israel äare Vesaumlunk!

²⁸Ieeschtens kjemt Benjamin, de kjlansta Staum, dan Juda met siene groote Häad Leida, dan de Leida von Sebulon un von Naftali.

²⁹Bewies diene Krauft, oo Gott; lot ons seenen woo stoakj du best, oo Gott, soo aus du verhäa jedonen hast.

³⁰Om dien Tempel en Jerusalem sient haulwen, woaren Kjennichs die Jeschenkja brinjen.

³¹Doo du daut Volkj trajchtwiesen, daut soo aus een Beest mankem Schelp es. Doo uk de Velkja trajchtwiesen, dee soo aus eene Häad Bolles un Kjalwa sent. Lot dee sikj aula ver die bieejen un die Selwa brinjen. Driew dee uteneen, dee doa jieren kjriejen.

³²De väaschte von Ägipten woaren komen; dee von Ätiopien woaren äare Henj opphäwen un to Gott bäden.

³³Sinjt to Gott, jie Kjennichsrikjs opp de Ieed, sinjt un loft dän Harn;

³⁴dän, dee äwa aule Himmels Himmel foat, dee doa emma jewast sent; dän, dee en däm jewaultjen Rummel rät.

³⁵Rät von Gott siene Macht! Siene Harlichkjeit es äwa Israel, un siene Krauft es en de Wolkjen.

³⁶Gott, du best to bewundren en dien Heilichtum. Israel äa Gott selfst jeft de Menschen Krauft, stoakj to woaren. Loft onsen Gott!