Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Psalmen 69 Bible Online

Psalmen 69 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Psalmen 69

¹Eent von David siene Psalmen, no de Leljenwies väatosinjen.

²Rad mie, Gott, wiels daut Wota kjemt mie batem Hauls.

³Ekj vesinkj em deepen gruntloosen Somp; ekj sie em deepen Wota nenn jeroden, wua mie de Walen äwa däm Kopp gonen.

⁴Ekj hab mie meed jeschräajen; mien Hauls es heesch; miene Uagen woaren schwak von soo lang no Gott sieekjen.

⁵Dee waut mie onen Uasoak nich lieden kjennen, sent mea aus ekj Hoa opp däm Kopp hab. Ekj hab väl stoakje Fiend onen Uasoak, dee mie vesieekjen omtobrinjen. Dee bemotten mie trigj to brinjen, waut ekj nich jestolen hab.

⁶Oo Gott, du weetst woo vekjieet ekj wia, un miene Sinden sent fa die nich vestoaken.

⁷Muchten dee, dee äare Hopninj en die haben, nich wäajen mie toschaund woaren, oo Har, du Aulmajchtja HAR. Muchten dee, dee die sieekjen sikj nich schämen brucken, oo Gott en Israel.

⁸Daut es om dient haulwen, daut ekj veacht sie, un mien Jesecht met Schaund bedakjt es.

⁹Ekj sie een framda mank miene Breeda, un miene Mutta äare Kjinja kjanen mie nich.

¹⁰Wiels de Aufgonst om dien Hus brent en mie, un dee äare Lastrungen, dee die lastren, sent opp mie jefollen.

¹¹Un wan ekj hiel un faust, woat äwa mie jespott.

¹²Wan ekj mie Truakjleeda auntrakj, woat äwa mie jespott.

¹³Dee doa aum Puat setten, räden jäajen mie, un de Drinkja dichten Leeda von mie.

¹⁴Oba ekj bäd to die, oo HAR. Wan du daut ieescht fa goot aunsitst, dan lot wäajen diene truhoatje Leew, diene Auntwuat miene Radunk sennen.

¹⁵Rad mie utem Somp un lot mie nich vesinkjen; rad mie von miene Fiend un utem deepen Wota.

¹⁶Lot de Äwaschwamunk nich äwa mie komen, lot mie nich em deepen Wota vedrinkjen, un lot daut Grauf sikj nich äwa mie toomoaken.

¹⁷Oo HAR, lot diene Auntwuat doano sennen aus du leeftolich best. En diene groote Jnod un Metleet komm du no mie opptoo.

¹⁸Vestäakj dien Jesecht nich fa dienen Kjnajcht; auntwuat mie schwind, wiels ekj sie en Trubbel.

¹⁹Komm no mie un rad mie; rad mie om miene Fiend äat haulwen.

²⁰Du weetst woo ekj jeschullen, vespott un toschaund jemoakt woa; miene Fiend sent aula ver die.

²¹Spott haft mie daut Hoat jebroaken, un haft mie helploos jeloten; ekj socht no wäm, dee doa Metleet haud, oba doa wia kjeena, un no Treesta, oba ekj funk kjeene.

²²See menjden mie Gaulsua em Äten un jeewen mie en mienen Darscht Ädikj to drinkjen.

²³Lot äa ieejna Desch eene Faul fa an woaren, daut see sikj faustranen un an trigjetolt woat.

²⁴Muchten an de Uagen vedunklen daut see nich seenen kjennen, un muchten see emma vekjräpelt sennen.

²⁵Jeet diene Rach äwa an, un lot dien brennenda Oaja an unja kjrieen.

²⁶Mucht äare Woninj vewilren, un mucht doa kjeena mea bennen wonen.

²⁷Wiels see stonen dän no, dän du jeschloagen hast, un vetalen sikj jieren, woo du an vewunt hast.

²⁸Lot dee en eene Sind no de aundre faulen daut see nich met diene jerajchte to stonen komen.

²⁹Muchten dee utem Läwensbuak jestrikjt woaren, daut see nich met de jerajchte enjeschräwen sent.

³⁰Ekj mott väl lieden un hab väl Weedoag. Rad mie, oo Gott, un jeff mie eene sechre Städ.

³¹Ekj woa Gott sienen Nomen met Leeda lowen, un am derch danken veharlichen.

³²Daut woat de HAR leewa haben aus een Opfa von eenen Boll, dee Hieena un Kleiwen haft.

³³De unjadrekjte woaren daut seenen un sikj freien, un dee waut Gott sieekjen, dän woat daut Hoat oppläwen.

³⁴Wiels de HAR hieet de oame, un veacht nich de sienje, dee doa faustjenomen sent.

³⁵Lot Himmel un Ieed un Mäa am lowen, un aules waut sikj doabennen bewäacht.

³⁶Wiels Gott woat Zion halpen, un Juda äare Städa wada oppbuen. Dan woaren de Menschen doa wada aunsiedlen un dee ieejnen.

³⁷Siene Deena äare Kjinja woaren dee oawen, un dee von sienen Nomen väl hoolen, woaren doabennen wonen.