Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Spricha 28 Bible Online

Spricha 28 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Spricha 28

¹De gottloosa rant wan am uk kjeena jajcht; de jerajchte oba sent brow aus een Leiw.

²Wan de Menschen em Launt jäajenaun woaren, sträwen väle no Leida woaren, oba een vestendja weisa Maun kaun lang rejieren.

³Een oama Maun, dee een Leida woat un dan de oame unjadrekjt, es soo aus een Räajenstorm dee kjeene Arnt lat.

⁴Wäa daut Jesaz velat, loft de gottloose, oba wäa daut Jesaz helt, sieekjt de gottloose to bekjamfen.

⁵Beese Menschen vestonen daut jerajcht sennen nich, dee oba, dee däm HARN sieekjen, vestonen daut volstendich.

⁶Een oama Maun, dee fromm läft, es bäta auf aus een rikja Maun, dee vekjieede Wäaj jeit.

⁷Wäa daut Jesaz helt, es een vestendjet Kjint, wäa schlajchte Frind haft, brinjt sienen Voda Schaund.

⁸Wäa sien Goot met Entras un Priesen hecha driewen vemieet, saumelt daut bloos fa dän, dee sikj äwa de oame erboarmt.

⁹Wan een Maun nich well Gott sien Jesaz hieren, well Gott däm siene Jebäda uk nich hieren.

¹⁰Wäa eenen jerajchten veuasoakt schlajcht to läwen, woat en sien ieejnet Loch nenfaulen, oba de jerajchte woaren goodet oawen.

¹¹De rikja Maun es en siene ieejne Uagen weis, oba een oama Maun met Vestentnis, weet bäta.

¹²Wan de jerajchte de äwahaunt haben, es doa groote Freid, wan oba de gottloose oppkomen, vestäakjen de Menschen sikj.

¹³Wäa siene Sinden velicht, woat nich Jlekj haben; wäa dee bekjant un doamet opphieet, woat Metleet finjen.

¹⁴Wäa Forcht fa däm HARN haft, haft eenen Säajen, wäa oba sien Hoat vehoaden deit, felt em Ojjlekj.

¹⁵Een gottloosa Präsident äwa een oamet Volkj, es soo aus een brellenda Leiw ooda een toobenda Boa.

¹⁶Een onvestendja Leida helt de Menschen unja Druck; wäa sien Volkj nich utnuzt, woat lang läwen.

¹⁷Een Maun däm eene Blootschult kjwält, woat bat aun sienem Doot ranen; lot kjeenem däm unjastetten.

¹⁸Wäa een rajchtet Läwen fieet, woat jerat, oba wäa opp vekjieede Wäaj jeit, woat plazlich faulen.

¹⁹Wäa sien Launt beoabeit, woat jenuach to äten haben; wäa romschlendat, woat sien poat Oamoot haben.

²⁰Een trua Maun woat rikjlich jesäajent woaren; wäa sikj oba bloos bemieecht rikj to woaren, woat nich onen jestroft bliewen.

²¹Daut es nich goot wäm väatrakjen wäajen wäa hee es, oba een Maun woat sikj bekjeepen loten bloos om een Stekj Broot to kjrieen.

²²Een jiezja Maun es bejierich rikj to woaren; hee denkjt nich doaraun daut am Oamoot äwafaulen woat.

²³Wäa Menschen belieet, woat nohäa mea Gonst finjen aus eena dee met Schmeichelwieed omjeit.

²⁴Wäa sienen Voda ooda Mutta bestälen deit, un sajcht: Daut es nich orrajcht, es een Poatna met däm dee enne Grunt brinjt.

²⁵Wäa bejierich es, recht Zank aun, oba wäa sikj opp däm HARN velat, haft jenuach.

²⁶Wäa sikj opp sikj selfst velat, es nich väabedocht, oba wäa en Weisheit waundelt, woat secha jehoolen.

²⁷Wäa de oame jeft, däm woat daut aun nuscht fälen; wäa oba siene Uagen fa de oame toomoakt, woat von väl jeflieekjt.

²⁸Wan de gottloose to Krauft komen, vestäakjen de Menschen sikj; oba wan de gottloose omkomen, komen de jerajchte väa.