Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Spricha 30 Bible Online

Spricha 30 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Spricha 30

¹Dit sent däm Agur, Jake von Massa sienen Sän, siene wichtje Räden vom HARN. Gott, ekj hab mie bemieecht; ekj hab mie sea bemieecht, oba ekj mott daut tochloten.

²Ekj sie eena dee daut nich bejriepen kaun; Menschenvestaunt hab ekj nich.

³Ekj hab nich jelieet weis to sennen; ekj hab nich kunt dän Heiljen kjanen lieren.

⁴Wäa es nopp jefoaren nom Himmel un dan trigj jekomen? Wäa haft dän Wint en siene Haunt nenn jenomen? Wäa haft sikj de Wotasch em Schalduak enjebungen? Wäa haft de Welt Enja faustjestalt? Waut es sien Nomen, un woo heet sien Sän? Saj mie, wan du daut weetst.

⁵Aul Gott siene Wieed sent fälaloose; hee es een Schilt fa aul dee, dee sikj opp am veloten.

⁶Doo nuscht bie Gott siene Wieed biesaten, daut hee die nich vemont un aus Lieeja stampelt.

⁷Om tweealei bedd ekj die, HAR, un jeff mie dee ea ekj stoaw.

⁸Hool Faulschheit un Läajes wiet auf von mie; un moak mie nich oam uk nich rikj, oba jeff mie bloos aule Dach mien Broot.

⁹Wan ekj too väl haud, kunn ekj die aufsajen, un sajen: Wäa es de HAR? ooda wan ekj too oam wort, kunn ekj stälen, un doaderch dän HARN veonieren.

¹⁰Doo eenen Kjnajcht nich bie sienem Harn vekloagen, daut hee nich eenen Fluch opp die lajcht un du de Schult droagen motst.

¹¹Doa sent soone dee äare Vodasch flieekjen, un äare Mitta nich säajnen.

¹²Doa sent uk dee, dee en äare ieejne Uagen rein sent, un sent oba nich von äaren Drakj jewoschen.

¹³Doa sent dee, dee emma huach äwakjikjen un aules veachten waut see seenen.

¹⁴Doa sent uk dee, dee Tänen haben soo aus Schwieed un Massasch, un doamet de aufhengje un oame em Launt ombrinjen.

¹⁵De Blootworm haft twee Dajchta, dee schrieen: “Jeff! Jeff!” un doa sent dree Dinja dee niemols tofräd sent, nä, vea dee niemols sajen: “Daut es jenuach.”

¹⁶Daut Grauf; eene Fru onen Kjinja; Launt daut niemols wotasaut woat; un Fia daut niemols sajcht: “Jenuach!”

¹⁷Wan een Kjint dän Voda vespott un de Mutta äa Wuat veacht, woaren de Kraujen däm de Uagen utspekjen, un de Oshakasch aun de Läacht woaren däm oppfräten.

¹⁸Doa sent dree Dinja dee fa mie too wundaboa sent; nä, vea kaun ekj nich vestonen:

¹⁹Woo een Odla en de Loft flicht; woo eene Schlang opp dän Steen kjript; woo een Schepp medden opp daut Mäa foat; un woo een Jung un eene Mejal sikj toopfinjen.

²⁰Dit es eene ehebräakjarische Fru äaren Wajch: See at un wescht sikj daut Mul un sajcht: Ekj hab nuscht schlajchtet jedonen.

²¹De Ieed woat derch dreeatlei orruich, nä, vea kaun see nich vedroagen:

²²Wan een Kjnajcht Kjennich woat; wan een Noa sikj saut jejäten haft;

²³wan eene Fru sikj met eenen Maun befriet, dee ar nich goot es; un wan eene Deenstfru äare Wieetsche äaren Plauz nemt.

²⁴Vea sent kjlien opp de Ieed, oba butajeweenlich kluak:

²⁵de Eemskje sent mau schwak, oba dee schaufen sikj em Somma äa Äten toop;

²⁶de Kanienkjes sent mau schwak, oba dee buen sikj äa Hus em Steen;

²⁷de Graushoppa haben kjeenen Kjennich, un doch flieejen dee no äare Ordnunk;

²⁸un de Äajdakjs jeit en de Haunt to nämen, un doch es see em Kjennich sienen Paulaust.

²⁹Dreeatlei haben eenen väanämen Gank, nä, vea haben eenen stolten Schrett:

³⁰de Leiw, jewaultich mank de Tieren, dee fa nuscht trigj jeit;

³¹de Winthunt; de Kosenbock; un een Kjennich dee siene Armee om sikj haft.

³²Wan du best een Noa jewast, doamet daut du die selfst huach jestalt hast, ooda wan du beeset jeplont hast, dan hool die de Haunt äwa daut Mul un sie stell.

³³Soo aus eena kaun Schmaunt schliesren, daut et Botta jeft, un de Näs too sea schnuwen, daut dee blat, soo deit Oaja aunreizen, Striedarie brinjen.