Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Spricha 31 Bible Online

Spricha 31 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Spricha 31

¹Dit sent Kjennich Lemuel siene wichtje Wieed, dee siene Mutta am lieed.

²Du mien Sän, mien Sän von mienem Lief, mien jewenschta Sän.

³Vebruck diene Krauft nich aun Frues, un go nich dee Wäaj, dee Kjennichs en de Grunt brinjen.

⁴Lemuel, daut es nich fa Kjennichs; Wien drinkjen es nich fa Kjennichs, un stoakjet saul een Aunjestalda nich emol drinkjen wellen,

⁵daut dee nich drinkjen un vejäten waut daut Jesaz lieet, un dan de bedrekjte Menschen nich mea rajcht rechten.

⁶Jeff dee, dee aum omkomen sent, daut stoakje to drinkjen, un jeff de truarende Seelen dän Wien.

⁷Lot dee drinkjen, daut see äare Oamoot vejäten, un nich mea aun äa Ojjlekj denkjen.

⁸Räd fa dee, dee nich fa sikj selfst räden kjennen; räd fa aul dee, dee eensom un veloten sent; halp dee, daut see rajcht jerecht woaren.

⁹Moak dien Mul op un sto doafäa en daut de oame un Halploose rajcht jerecht woaren.

¹⁰Wäa eene goode Fru jefungen haft, haft waut, waut väl mea wieet es aus diere Steena.

¹¹Äa Maun sien Hoat kaun sikj ruich opp ar veloten. See woat daut aun nuscht fälen loten.

¹²See deit am goodet un nuscht schlajchtet soo lang aus see läft.

¹³See sieekjt Woll un Flaus un oabeit wellich met äare Henj.

¹⁴Soo aus een Haundelsmaun sien Schepp, brinjt see äare Noarunk von wiet auf.

¹⁵See steit zemorjes tiedich bie diesta opp, un vesorcht de äaje met Äten, un haft uk fa äare Husoabeida to äten.

¹⁶See besitt sikj een Flekj Launt un kjaft daut, un met daut waut see sikj toopjeoabeit haft, plaunt see eenen Wiengoaden.

¹⁷See moakt sikj reed to oabeiden.

¹⁸See sitt daut äa Haundel goot enbrinjt, un äa Licht jeit uk de Nacht nich ut.

¹⁹See strakjt eene Haunt ut nom Spenstock un äare aundre Haunt helt daut Spoolkje.

²⁰See moakt äare Henj op un jeft de oame, see strakjt äare Henj no dee, dee Help fält.

²¹Wan de Schnee kjemt, steit ar nich Forcht ut fa de äaje; dee haben aula scheene Kjleeda auntotrakjen.

²²See moakt Dakjen fa sikj selfst; äare Kjleeda sent von feinet Lienzeich un wolnet bleiwroodet Zeich.

²³Äa Maun es em Stautsrot goot aunjeseenen, wan hee met de Leidasch em Launt toop sett, wua de Volkjs un Laundes Berodungen beschloten woaren.

²⁴See moakt Lienzeich Kjleeda un vekjaft dee, un moakt fa äare Haundelslied Gorts toom ombinjen.

²⁵See es met Krauft un Iea jekjleet, see es nich om dän morjeschen Dach beduat.

²⁶See moakt äa Mul weislich op, un kaun truhoatich un leeftolich belieren.

²⁷See woakt äwa aulem em Hus, un sitt waut doa väajeit; see at nich een Fulenza Broot.

²⁸Äare Kjinja stonen opp un säajnen ar, un soo uk äa Maun; hee loft ar.

²⁹“Väle Frues haben goot jedonen, oba du steist äwa an aula,” sajcht äa Maun.

³⁰Schmock loten es nuscht un daut straume vejeit, oba eene Fru, dee dän HARN fercht, saul jeloft woaren.

³¹Jäft ar dän Loon dän see vedeent haft, un lot äare ieejne Woakjen ar bie de Menschen lowen.