Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Spricha 5 Bible Online

Spricha 5 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Spricha 5

¹Mien Kjint, moakj miene Weisheit un horch waut ekj die von miene Ensecht to lieren hab,

²daut du lieescht tweschen rajcht un orrajcht to unjascheeden, un daut du lieescht vestendich to räden.

³Eene onbandje Fru äare Wieed sent seet aus Honnich, un waut see rät es glauta aus Eelj,

⁴oba aum latsten Enj es see soo betta aus Wormfros, un schoap aus een dobbelt schniedjet Schwieet.

⁵Äare Feet ranen rauf nom Doot; äa Gank fieet em Grauf nenn.

⁶See jeit nich jlikj opp däm Läwens Wajch; see waundat doa rauf un woat nich en, waut doa passieet.

⁷Dan jehorcht mie nu, miene Kjinja, un vejät nich waut ekj junt jesajcht hab.

⁸Blieft wiet wajch von soone Fru, un got nich dicht bie äare Husdäa,

⁹daut du diene Iea nich aundre jefst un de ruchloose die nich wajchweschen,

¹⁰daut sikj de framde nich von daut näaren, waut dient es, un daut, waut du toopjeoabeit hast, en eenen framden sien Hus kjemt,

¹¹un daut du truarich opp däm Stoawbad lichst un stänst, wan du dienen Kjarpa met aules toop en de Grunt jebrocht hast,

¹²un dan sajchst: “Woo hab ekj mie nich belieren loten, un woo haft mien Hoat de Woarnunk veacht?

¹³Ekj hab nich no miene Lierasch äare Stemm jehorcht, un miene Uaren nich hanjehoolen no waut see mie lieeden.

¹⁴Ekj wia meist gaunz em Ojjlekj jeroden ver aule Lied un aulet Volkj.”

¹⁵Sie tru to diene ieejne Fru, un jeff eensich ar aul diene Leew, soo aus du dien Wota ut dienen ieejnen Borm nemst.

¹⁶Sie nich soo aus een Maun no däm irjent eene Fru komen kaun, soo aus no eenen Darpsborm.

¹⁷Hool aul diene Krauft fa diene ieejne Fru, un hab nich Jeschlajchtsvekjia met eene aundre.

¹⁸Sie jlekjlich met diene Fru, un hab aul diene Freid met dee, dee du die en diene Jugent frieen deetst.

¹⁹Straum un leeftolich aus een Ree, lot äa liebkoosen die jlekjlich moaken, lot ar met äare Leew om die sennen.

²⁰Mien Sän, wuarom sust du diene Leew een onmoralischet Frumensch jäwen? Wuarom wurscht du die leewa aun eene aundre Fru erjazen?

²¹De HAR sitt aule Menschen äare Wäaj, wuaemma du han jeist, sitt hee waut du deist.

²²De gottloosa woat sikj derch siene Sind en siene ieejne Faul faustranen, un hee es en siene ieejne Sind jebungen.

²³Hee kjemt to dood, wiels hee nich lieed sikj selfst to beharschen; siene groote Dommheit brinjt am en daut Grauf.