Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Spricha 6 Bible Online

Spricha 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Spricha 6

¹Mien Kjint, wan du die fa eenen aundren siene Schult vebircht hast, un am doaropp diene Haunt jejäft hast,

²un wan du die derch diene ieejne Wieed faustjerant hast, un best derch diene ieejne Wieed faustjenomen,

³dan doo dit, mien Kjint, un moak die frie, wiels du best dien näakjsten en de Henj jefollen; go un bieej die ver am, un pracha am die loostoloten.

⁴Lot diene Uagen nich schlopen un diene Uagenläda nich schleeprich woaren.

⁵Brinj die ut de Faul rut, soo aus een Ree ooda een Voagel sikj vom Jäaja wajchbrinjt.

⁶Go, du fula Pels, no de Eemskje, un kjikj emol woo dee läwen, un nemm Lia aun von dee.

⁷Dee haben kjeenen Leida, kjeenen väaschta un kjeenem dee äwa an rejieet,

⁸un doch brinjen see äaren Väarot toom Winta aul em Somma nenn.

⁹Woo lang west du Fulenza die romligjen? Wanea west du entlich oppstonen?

¹⁰Du sajchst: Ekj well bloos noch een bät schlopen, ekj well mie de Henj toopfoten un utreiwen.

¹¹Oba noch wan du schlapst woat de Oamoot äwa die komen soo aus een Soldot, dee reed toom Kjrich es.

¹²Een beesa Mensch, dee to nuscht daucht, jeit rom Läajes vetalen.

¹³Dee plinkjt met de Uagen, moakt waut faksjet met de Feet un wiest met däm Finja toom junt veleiden.

¹⁴Un en sien vekjieedet denkjen plont hee dän tietäwa beeset, un recht Trubbel aun.

¹⁵Doawäajen woat sien vedoawen plazlich äwa am komen, un doa woat met eemol kjeene Help fa am sennen.

¹⁶Doa sent sas Dinja dee däm HARN jäajenaun sent. Nä, doa sent säwen:

¹⁷stolte Uagen, eene Tung dee Läajes rät, Henj dee oschuldje Menschen doot moaken,

¹⁸een Hoat daut beese Wäaj plont, Feet dee schwind nom beesen ranen,

¹⁹een Zeij dee faulschet Zeichnis jeft, un een Maun dee Oneenichkjeit tweschen Breeda aunrecht.

²⁰Mien Kjint, doo waut dien Voda die sajcht, un vejat niemols waut diene Mutta die jelieet haft.

²¹Hool äare Wieed emma bie die em Hoat enjeschloten, un henj die dee om dien Hauls.

²²Wan du reisen deist, woaren dee die dän Wajch wiesen, wan du schlapst, woaren dee die hoolen, un wan du oppwakjst, woaren dee to die räden.

²³Daut waut see lieren, es een dachet Licht; äa trajchtwiesen kaun die lieren, woo du läwen saust.

²⁴Daut kaun die von onbandje Frues un von äare lockende Wieed wajch hoolen.

²⁵Lot die daut em Hoat nich jelesten wan dee schmock lat, un lot ar die nich jewennen met äa Uagen plinkjen.

²⁶Derch eene onmoralische Fru kjemt een Maun soo wiet, daut hee bloos eene Brootkjarscht haft, un eene aundre Fru kjricht daut wieetvolle Läwen.

²⁷Kaun een Maun Fia en de Schoot hoolen, onen sikj de Kjleeda to vebrennen?

²⁸Kaun eena opp heete Kolen gonen, un sikj nich de Feet vebrennen?

²⁹Soo jeit daut uk däm dee no sienen Noba siene Fru jeit. Wäa sikj met ar aufjeft, woat siene Strof kjrieen.

³⁰Menschen veachten eenen Stäla nich wan hee stält sikj dän Hunga to stellen;

³¹un doch, wan hee jejräpen woat, mott hee daut säwen dobbelt trigj tolen; hee mach aules motten jäwen waut hee em Hus haft.

³²Wäa oba met eenen aundren Maun siene Fru de Ehe brakjt, brukt nich sien Vestaunt; wäa daut deit, brinjt siene ieejne Seel en de Grunt.

³³Dee woat Wunden un Schaund kjrieen, un siene Schaund woat nich wajchjewescht woaren.

³⁴Aufgonst reizt eene Fru äaren Maun toom Oaja, doawäajen woat hee biem Rach eewen nich veschoonen.

³⁵Hee lat sikj met nuscht bekjeepen, un lat sikj uk nich tofräd stalen, eendoont wooväl Jeschenkja du am jefst.