Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Spricha 8 Bible Online

Spricha 8 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Spricha 8

¹Roopt de Weisheit nich? Lat de Kluakheit sikj nich hieren?

²Opp de Humpels aun de Wäaj, uk wua de Stiej sikj trafen, stald see sikj han.

³Aun de Puaten wua daut en de Staut nenn jeit, doa steit see aun de Puaten un schricht met lude Stemm:

⁴Jie Mana, ekj roop junt; ekj schrie soo daut mie aule Menschen hieren sellen.

⁵Jie dee noch onbelieet sent, lieet jun Vestaunt to brucken, un jie Noaren, lieet veninftich to sennen.

⁶Horcht, ekj hab wieetvolle Dinja to räden. Ekj sie doaropp ut, to sajen waut rajcht es.

⁷Mien Mul rät de Woarheit, un miene Leppen sent jäajen waut gottloos es.

⁸Aules waut ekj räd es jerajcht; ekj räd nuscht krommet ooda vekjieedet.

⁹Fa dee, dee miene Räden vestonen, sent dee rajcht. Dee haben kjeene Fäla, fa dee, dee dee aunnämen wellen.

¹⁰Wält miene Belierunk en de Städ Selwa, un Vestaunt leewa aus daut reinste Golt.

¹¹Weisheit es mea wieet aus Parlen, un nuscht, daut eena sikj wenschen kaun, es met ar to vejlikjen.

¹²Ekj sie Weisheit, un won met de Kluakheit toop. Ekj hab Vestaunt uk Venunft.

¹³Däm HARN ferchten meent daut beese veschmieten. Ekj kaun dän Stolt, daut prauzje, de beese Wäaj un vedreide Räd nich vedroagen.

¹⁴Rot jäwen un opprechtich uadeelen kjemt beides von mie; ekj hab Krauft un vesto eene Sach.

¹⁵Derch mie rejieren Kjennichs, un derch mie moaken Leida jerajchte Jesazen.

¹⁶Derch mie rejieren de Präsidenten, un uk aule Leidasch opp de Ieed.

¹⁷Ekj sie dee goot, dee mie goot sent, un dee, dee no mie sieekjen, finjen mie.

¹⁸Bie mie sent Rikjtum un Iea un bliewendet Jlekj un jerajchtet Läwen.

¹⁹Waut jie von mie kjrieen es bäta aus feinet Golt; waut aun mie es, es bäta aus Selwa.

²⁰Soo aus ekj haundel, es jerajcht; ekj hool mie aun waut rajcht es.

²¹Ekj vesorj dee rikjlich, dee mie goot sent, un moak an de Schauzkoma voll.

²²De HAR brocht mie verendach, aus daut ieeschte von aul siene Woakjen, ea hee met siene Woakjen en oole Tieden aunfunk.

²³Ekj wort aul von Eewichkjeit bestemt, vom Aunfank, ea de Welt doa wia.

²⁴Aus doa noch kjeene groote Wota wieren, un aus noch kjeene Borms met Wota kjwalden, wort ekj aul verendach jebrocht.

²⁵Ea de Boaj un Humpels aum Plauz jestalt worden, wia ekj aul doa,

²⁶uk ea hee de Ieed un äare Stapen un irjent Stoff von de Ieed en de Welt jemoakt haud.

²⁷Ekj wia doa aus hee de Himmel aum Plauz stald, aus hee daut Wota de Jrensen trock,

²⁸aus hee de Wolkjen bowa ons faust stald, un de Wotakjwalen em deepen secha stald,

²⁹aus hee daut Mäa de Jrensen stald, daut et nich wieda jinkj aus hee bestemt haud. Aus hee dän Grunt fa de Welt läd,

³⁰wia ekj de Bumeista dee am biestunt. Ekj wia aule Dach froo, un freid mie bie am to sennen.

³¹Ekj freid mie to siene gaunze Welt, un haud eenen Jefaulen aun de Menschheit.

³²Nu, miene Kjinja, horcht no mie, dee, dee opp miene Wäaj waundlen, jeit daut goot.

³³Lot junt von mie belieren; siet weis, un blieft doabie.

³⁴Jesäajent es wäa no mie horcht, dee wäa waka bie miene Däaren luat.

³⁵Dee wäa mie finjt, finjt Läwen, un de HAR woat een Jefaulen aun däm haben.

³⁶Wäa mie oba nich finjt, moakt sikj selfst Schoden, un wäa jäajen mie es, sieekjt dän Doot.