Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Liera 10 Bible Online

Liera 10 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Liera 10

¹Doodje Flieejen vedoawen de Saulw, un moaken dee stinkjen; un krakjt soo kaun een beskje Dommheit väl wajchnämen von Weisheit un Iea.

²Een weisa Mensch recht sikj no daut waut goot es; oba de Schosel vejeit sikj.

³Soogoa wan de Schosel oppe Gaus jeit, es daut to seenen, daut hee weinich weet, un hee lat aulem daut weeten, daut hee een Schosel es.

⁴Wan dee, wäa doa rejieet, äwa die doll woat, dan velot diene Städ nich; wäa sikj ruich vehelt, kaun een grootet omhäagonen stellen.

⁵Ekj hab soont oppe Ieed jeseenen, waut werkjlich schlajcht es, un daut kjemt von eenen Leida sienen Fäla:

⁶Een Schosel woat huach aunjestalt, un de rikje komen opp eene prostre Städ to setten.

⁷Ekj hab jeseenen, daut een Kjnajcht opp een Pieet sett, un een Volkjsleida tofoot jeit, aus een Kjnajcht.

⁸Wäa een Loch groft, kaun doa selfst nenfaulen, un wäa eene Mia opritt, kaun von eene Schlang jebäten woaren.

⁹Wäa Steena groft, kaun sikj doabie steeten; un wäa Holt hakt, kaun doabie en Jefoa sennen.

¹⁰Wan eene Akjs stomp woat un nich jeschoapt woat, mott eena mea Krauft brucken; oba Weisheit halpt eenem de Oabeit foadich to moaken.

¹¹Wan eene Schlang bitt, ea de Maun dee bezeibren kaun, dan halpen de jleie Wieed nuscht.

¹²Waut de weisa Mensch sajcht, brinjt am Aunerkjanunk; oba de Schosel vedoaft sikj selfst met siene Räd.

¹³Daut ieeschte, waut hee sajcht, es Dommheit; un waut hee tolatst sajcht es schoslich un schlajcht.

¹⁴Een Schosel kaun väl räden; oba kjeen Mensch weet, waut noch woaren woat, un wäa kaun sajen, waut noch kjemt.

¹⁵De Schosel moakt sikj soo meed met räden, daut hee nich weet, woo de Wajch ver am enne Staut nenn jeit.

¹⁶Woo saul daut met daut Launt, wua de Kjennich nich utjewossen es, un de aunjestalde aul zemorjes eenen vollen Desch loten oppsaten.

¹⁷Daut es een jlekjeljet Launt, wan de Kjennich sikj weet, un de Volkjsleidasch to eene natieedelje Tiet goot äten, soo aus sikj daut jehieet, un nich toom bedrinkjen.

¹⁸Wäa nich bie de Sach es, däm faulen de Baulkjes en, un wäa too ful es, däm lakjt daut derch daut Dak.

¹⁹Goot äten es eene Freid, un Wien moakt däm Mensch lostich; doch beides brukt Jelt.

²⁰Erlaub die nich emol schlajchte Jedanken äwa däm Kjennich, un saj nuscht schlajchtet äwa de rikje en diene Bennastow; de Väajel enne Loft woaren diene Wieed wieda droagen, un de Kjniepasch met Flichten woaren daut vetalen.