Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Liera 4 Bible Online

Liera 4 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Liera 4

¹Ekj sach uk no, waut aula utjenuzt wort, von daut waut oppe Ieed passieet. Dee, dee daut schlajcht hauden, hielden, oba kjeena treest an. Dee waut de Jewault eewden, wieren too stoakj, un doa wia kjeen Troost fa dee, dee unjadrekjt worden.

²Un mie scheen daut soo, daut dee waut jestorwen wieren, hauden daut bäta aus dee waut läwden.

³Oba fa dee, dee noch nich jebuaren sent, es daut noch daut baste, wiels see haben daut beese opp dise Ieed nich jeseenen.

⁴Ekj sach, daut aul daut bemieejen un aul de krakjte Oabeiten staumen von Aufgonst tweschen de Menschen. Dit es nich to vestonen; daut es, aus wan eena dän Wint jriepen well.

⁵De Schosel lajcht eene Haunt en de aundre, un vekjemt.

⁶Daut es bäta, wan eena eene Hauntvoll haft, un sikj utreiwen kaun, aus wan eena twee Henj voll haft, un sikj kjwält, un vesieekjt dän Wint to jriepen.

⁷Ekj sach uk noch waut opp dise Ieed no, waut ekj nich bejriepen kunn:

⁸Doa es een Maun, dee kjeene Kjinja ooda sest wäm haft, oba doa es kjeen Enj en aul siene Oabeit, un am lat sien Rikjtum emma nich no jenuach. Dee mott sikj froagen: Wuarom bemieej ekj mie soo, un wäm halpt daut waut, wan mie daut nich emol selfst scheen jeit? Dit es uk nich to vestonen, un es toom betta woaren.

⁹To twee sennen, es bäta aus auleen sennen; dee haben een scheengonen en daut waut see doonen.

¹⁰Wan eena hanfelt, dan halpt de tweeda däm opp. Oba daut wudd schwierich sennen, wan eena, dee auleen es, hanfoll, un doa kjeen aundra wia toom am opphalpen.

¹¹Ooda, wan twee toop ligjen, hoolen see eenaunda woam; oba woo kaun eena auleen sikj woamen?

¹²Doa kunn eena de Macht haben äwa däm aundren, oba twee kjennen sikj wäaren; een dreeschnuaja Strank ritt nich leicht auf.

¹³Weisheit haben, wan eena uk junk un oam es, es bäta aus een oola Kjennich sennen, dee schoslich es, un nich Rot aunnemt.

¹⁴Wan hee uk vom Jefenkjnis jekomen wia, kunn hee bat aum Troon komen, un hee mach sennen oam jewast, aus jana noch Kjennich wia.

¹⁵Un ekj sach no, woo aule Menschen oppe Ieed läwden, un sach uk een aundren Jungen, dee en janem siene Städ komen sull.

¹⁶Un doa wia kjeen Enj von aul de Menschen, äwa dee hee wia, un waut no am kjeemen. Oba doa wia kjeena, dee am waut räakjend. Dit es nich to vestonen; daut es aus wan eena dän Wint jriepen well.

¹⁷Paus opp, wan du em Gotteshus nenn jeist, daut du horchst un jehorchst. Daut es bäta, aus daut Opfa von eenem jlikjeltjen, dee nich weet, daut et nuscht meent met daut waut hee deit.