Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Liera 5 Bible Online

Liera 5 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Liera 5

¹Sie nich too fekjs met räden, un saj nich too leicht waut ver Gott. Gott es em Himmel, un du best oppe Ieed, doawäajen motst du oppaussen waut du sajchst.

²Wäa sikj väl äwanemt, mott väl dreemen; un wäa väl rät, sajcht väl Dommheiten.

³Wan du Gott een vespräakjen moakst, dan vesiem daut nich, daut to hoolen; Gott kaun sikj nich to schoseljet freien. Wan du waut vesprakjst, dan hool dien Vespräakjen.

⁴Daut es bäta, wan du kjeen Vespräakjen moakst, aus wan du waut vesprakjst, un daut nich helst.

⁵Paus opp, daut du nich waut orrajchtet sajchst, un daut du däm Priesta wurscht sajen motten, daut du too haustich jerät hautst. Gott kunn daut, met waut du die bemieechst, vestieren.

⁶Wua väl jedreemt woat, doa es välet nich to bejriepen un doa jeft daut väl Wieed. Doawäajen, hab Forcht fa Gott.

⁷Wan du sitst daut de oame em Launt utjenuzt woaren, un daut see nich to äa rajcht komen, dan lot die daut nich wundren, wiels een Aunjestalda paust opp äwa dän näakjsten, un eena, waut noch hecha steit, es äwa beid.

⁸Waut daut Launt väabrinjt, sull aulem toom nutzen sennen; de Kjennich läft von daut, waut vom Akaflekj kjemt.

⁹Wäa sea no Jelt hinjaraun es, woat niemols jenuach Jelt haben, un dee wäa doa rakat om rikj to sennen, woat nienich rikj jenuach sennen. Dit es uk nich to vestonen.

¹⁰Wäa väl haft, haft väl Onkosten; waut von Jewenst es doa en väl haben, buta daut eena daut aunkjikjen kaun.

¹¹Een Oabeida schlapt ruich, eendoont auf hee väl ooda weinich to äten kjricht; oba de rikja kaun nich schlopen, wiels hee soo väl aum dreien haft.

¹²Doa es eene schlemme Sach oppe Ieed, dee ekj nojeseenen hab: Menschen vewaulten äa Rikjtum eenjemol soo, daut an daut toom schoden es,

¹³un see velieren aules opp eemol derch daut, waut see sikj aunjegonen haben. Wan soon Maun dan eenen Sän haft, kjricht dee nuscht met.

¹⁴Soo aus dee, met nuscht enne Haunt, von siene Mutta jebuaren wia, soo mott hee stoawen. Eendoont woo sea hee jeschauft haft, hee kaun nuscht metnämen, wan hee stoaft.

¹⁵Dit es uk eene schlemme Sach: eena mott krakjt soo veloten aus eena jekomen es. Waut halpt daut dan, daut eena sikj sea om dän Wint bemieecht haft?

¹⁶Eena haft je sien gaunzet Läwen em diestren un em Trua jesäten; eena haft sikj jejrämt, un es krank un veläajen jewast.

¹⁷Waut mie dan nu kloa jeworden es, es daut eena äten un drinkjen sull, un eena sull sikj aul de Oabeit, dee eena en sien kortet Läwen oppe Ieed deit, loten scheengonen. Daut es waut eena doafäa kjricht.

¹⁸Wan Gott eenem lat rikj woaren un to waut komen, soo daut eena to äten un to drinkjen haft, sull eena daut soo aunnämen aus daut kjemt, un sikj daut loten scheengonen; daut es waut Gott ons jeft.

¹⁹Eena brukt nich väl doaräwa denkjen, daut daut Läwen soo kort es, wiels Gott am daut von Hoaten scheengonen lat.