Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Liera 7 Bible Online

Liera 7 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Liera 7

¹Goot aunjeseenen sennen es bäta aus scheene Saulw; de Dach, wan eena stoaft, es bäta aus de Dach wan eena jebuaren es.

²Daut es bäta en een Hus nengonen, wua see truaren, aus en een Hus nengonen, wua een Fast jehoolen woat; wiels een jiedra kjemt no daut Enj, un dee waut läwen, sullen doaraun denkjen.

³Truaren es bäta aus lachen; wiels derch eene schwoare Erfoarunk, woat eena een bätra Mensch.

⁴Een weisa Mensch es met sien Hoat doa wua see truaren; oba de Schosel es met sien Hoat wua jespost woat.

⁵Daut es bäta wan eena doano horcht, wan eena von eenen weisen Mensch belieet woat, aus no de Leeda von Schosels to horchen,

⁶wiels de Schosels äa spossen es nuscht mea wieet, aus daut kjnistren von een Distelfia unjarem Gropen. Daut es nich to vestonen, waut daut bediet.

⁷Ojjerajchta Jewenst lat däm Weisen toom Schosel woaren, un wäa bekoft es, kaun nich kloa seenen.

⁸Waut foadich moaken es bäta aus waut aunfangen. Daut es bäta wan eena jeduldich es, aus wan eena stolt es.

⁹Lot die nich leicht enoajren; wiels de Schosel drajcht dän Oaja em Hoat.

¹⁰Jleew nich, daut et frieejoa bäta wia aus vondoag; een kluaka Mensch jleeft daut nich.

¹¹Weis sennen es soo väl wieet aus een Oafgoot; dee kjennen jiedren eenen halpen.

¹²Soo aus Jelt eenem Schutz jeft, soo beschizt uk de Weisheit. Daut Väadeel oppe lenjd es, daut de Weisheit däm Weisen daut Läwen behelt.

¹³See goot no, waut Gott jedonen haft. Kaun wäa daut jlikj moaken, waut Gott veboagen haft?

¹⁴Wan daut goot jeit, dan frei die; un wan daut schwoa jeit, dan denkj no: Gott haft beides de goode un de schwoare Doag jemoakt, un soo kjenn wie nich weeten, waut doa komen woat.

¹⁵Ekj hab opp dise Ieed, dee soo schwoa to vestonen es, välet en mien Läwen nojeseenen. Ekj hab jeseenen woo goode opprechtje Menschen mau een kortet Läwen haben, un woo de beese Menschen lang läwen en äa gottlooset Läwen.

¹⁶Denkj nich too sea, daut du em rajchten best, un hool die nich too sea doafäa, daut du weis best. Wuarom wurscht du die daut Läwen vedoawen?

¹⁷Jeff die nich to een gottlooset Läwen han, un sie nich een Schosel, soo daut du nich stoawen motst, ea de Tiet toom stoawen doa es.

¹⁸Paus opp daut du die aun dit helst, un daut nich velists. Wäa Ieaforcht fa Gott haft, bespoat sikj väl Trubbel.

¹⁹De Weisheit jeft eenen kluaken Mensch mea Macht aus tieen Mana, dee de Staut rejieren.

²⁰Kjeen Mensch oppe Ieed es soo jerajcht, daut hee bloos goodet, un nuscht orrajchtet deit.

²¹Nemm die nich aules aun, waut de Menschen sajen; lot die daut nich steeten, wan dien Kjnajcht die schelt;

²²wiels du weetst, du hast äwa aundre uk foaken jeschullen.

²³Aul dit veschiedne hab ekj en Weisheit oppe Proow jestalt. Ekj neem mie väa, ekj wudd weis sennen, oba ekj funk de Auntwuaten nich.

²⁴Ekj funk kjeene Auntwuaten fa aules waut doa passieet un es; daut es too wiet auf von daut, waut eena vesteit, un es väl too deep fa eenem. Wäa kaun daut vestonen?

²⁵Ekj muak mie daut to Oppgow, met mien Vestaunt de Weisheit notoseenen, un no dee to froagen un to sieekjen, soo daut ekj miene Froagen beauntwuaten kunn, un daut ekj vestunt woo schoslich daut es, wan eena gottloos es, un woo domm daut es, wan eena schoslich es.

²⁶Waut ekj finj es, daut eene Persoon, dee doa plont woo see een Nat un eene Schlenj oppstalen kaun, un dee met de Henj helt, soo aus met eenen Strank, es betra aus de Doot. Dee, to wäm Gott sikj freit, woat nich von äa faustjenomen; oba de Sinda felt en äare Macht.

²⁷Nu horch emol waut ekj jefungen hab, sajcht de Liera. Ekj hab välet nojeseenen om to vestonen, wua daut aula hanspetzen deit;

²⁸ekj hab mie mien gaunzet Läwen doamet bemieecht, un ekj hab daut nich foten kunt. (Daut woat jesajcht:) Eena finjt eenen Maun mank dusent, oba kjeene Fru doa mank.

²⁹Oba horch, daut eensje waut ekj jefungen hab es, Gott haft de Menschen opprajcht jemoakt, un de Mensch sieekjt sikj väle Wäaj em Läwen.