Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Liera 8 Bible Online

Liera 8 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Liera 8

¹Woo weet eena, daut een Mensch weis es? Wäa kaun sajen, waut eene Sach meent? Eena kaun däm daut em Jesecht aunseenen; däm sien Jesecht es nich soo sturr.

²Schekj die to däm Kjennich sien Wuat, wiels Gott haft am sien Eit jejäft.

³Drei die nich leicht wajch von am, un hool die nich met dee toop opp, waut beeset jäajen am doonen; wiels de Kjennich deit aules, soo aus hee daut well.

⁴De Kjennich sien Wuat haft Macht, un kjeena doaf froagen, waut hee deit.

⁵Deejanja wäa däm Kjennich sien Wuat jehorcht, woat nich een Wuat jäajen sikj hieren; de Weisa weet, jieda Sach haft siene Tiet un Uasoak.

⁶Jieda Sach haft siene Tiet un Uasoak, un de Mensch mott uthoolen, waut am schwoa es.

⁷Eena weet nich, waut noch kjemt; wäa kaun ons sajen, woo daut wieda gonen woat?

⁸Kjeena haft de Macht äwa sienen Odem; kjeena haft de Macht äwa sienen Doodesdach; kjeena haft de Macht sikj utem Kjrich ruttoloten; wäa beeset drift, kaun sikj doaderch nich raden.

⁹Dit hab ekj aules nojeseenen un hab mie bemieecht, aules waut oppe Ieed väajeit, to vestonen; uk wan eena äwa dän aundren rejieet, un doaderch Schoden litt.

¹⁰Jo, ekj hab uk jeseenen, woo de gottloose een aunstendjet Bejrafnis kjrieejen, oba dee, dee rajcht jeläft hauden, musten von de heilje Städ wajch, un worden en äare Staut vejäten. Daut wia uk nich to vestonen.

¹¹Wiels de schlajchte Dinja, dee de Vebräakja doonen, nich schwind bestroft woaren, plonen see eegol mea schlajchtet.

¹²Wan doa uk Sinda sent, dee een Läwen fieren, wua see emma wada beeset doonen un uk lang läwen, doawäajen weet ekj doch, daut et fa dee, dee Ieaforcht fa Gott haben, woat goot gonen.

¹³Oba däm gottloosen woat daut nich goot gonen, un dee woat, soo aus een Schauten, nich lang bliewen, wan dee nich Ieaforcht fa Gott haft.

¹⁴Daut es nich to vestonen, waut oppe Ieed väajeit: daut jeft jerajchte Menschen, dee daut soo jeit, aus wan see daut Läwen von de gottloose jeläft haben; un daut jeft gottloose Menschen, dee daut soo jeit, aus wan see daut Läwen von eenen jerajchten jeläft haben. Ekj säd: Dit es uk nich to vestonen.

¹⁵Doawäajen rod ekj, daut de Menschen sikj freien. Doa es oppe Ieed nuscht bätret fa eenem, aus äten un drinkjen, un sikj daut Läwen scheengonen loten un sikj väl jennen. Dit es, waut met eenem bliewen kaun, derch aules, met waut eena sikj en sien gaunzet Läwen bemieecht, soo aus Gott eenem daut oppe Ieed jeft.

¹⁶Aus ekj mie soo sea bemieejd to weeten, waut Weisheit es, un nosocht, waut oppe Ieed passieet, dan vejinkj mie Dach un Nacht daut schlopen.

¹⁷Un aus ekj nosocht, waut Gott aules deit, wort mie daut kloa, daut de Mensch daut nich aula vestonen kaun, waut Gott oppe Ieed deit. Eendoont woo sea de Mensch sikj bemieecht, hee kaun nich aules vestonen; uk wan doa een weisa Mensch sajcht, daut hee weet, haft dee noch nich aules jefungen.