Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 17 Bible Online

Jesaja 17 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 17

¹Dit es de Norecht fa Damaskus: Paust emol opp. Damaskus woat nich mea eene Staut sennen. Daut woat bloos een Klompen vefolne Steena sennen,

²un de Städa runtom woaren opp emma veloten sennen, soo daut Schop doa ruich grosen woaren, un kjeena dee veschechren woat.

³De Schutz Wenj en Efraim woaren nich mea stonen, un Damaskus woat nich mea een Kjennich haben. Daut waut äwablift von Aram, woat daut krakjt soo schlajcht haben, aus daut waut en Israel harlich es, sajcht de HAR, dee aules rejieet.

⁴Wan dee Tiet kjemt, woat daut scheene Israel doljeschloagen sennen, un waut nu fat es, woat dan denn sennen.

⁵Daut woat soo häagonen aus wan de Schniedasch daut Jeträajd schnieden un de Goawen em Oarm nenn schnieden, un dan noch nojeläst woat, soo aus em Refaim Tol;

⁶ooda aus waut aum Boom blift wan em Hoafst de Oliewenboom jeschloagen woat un jrod twee ooda dree gaunz bowen, ooda vea ooda fiew mank daut Loof bliewen aun eenen grooten Boom. Soo sajcht de HAR, dee en Israel Gott es.

⁷Wan dee Tiet kjemt, woaren de Menschen no dän hinjaraun sennen, dee an jemoakt haft, un äare Uagen woaren no dän, dee en Israel heilich es, jerecht sennen.

⁸See woaren sikj nich mea aun de Aultoaren hoolen, dee see selfst jemoakt haben, soo aus daut Aschera Jestal un dän Ruakopfa Aultoa, un nich hinjaraun sennen no daut, waut äare Henj jemoakt haben.

⁹Wan dee Tiet kjemt woaren äare Städa met huage Mieren soo veloten sennen, soo aus de Hiwita un Amorita äare Städa wieren, ea de Israeliten kjeemen. Daut woat eene Wiltnis sennen.

¹⁰Jie haben dän Gott vejäten, dee junt halpt; jie haben nich aun dän jedocht, dee junt Schutz jeef, soo aus een groota Boajch daut deit. Daut es wuarom, wan jie uk scheene Plaunten saten, un von wiet auf Auflajasch holen,

¹¹un dee dän selwjen Dach groot kjrieejen aus jie dee plaunten, un dän selwjen Morjen blieejden aus jie dee seiden, woaren dee doch, wan jie arnten, nuscht jäwen. Dän Dach woa jie Wunden un Weedoag haben, dee kjeena bäta moaken kaun.

¹²De Opprua von väle Velkja es soon Opprua aus von een willet Mäa; daut Jeschrech von groote Lenda es soo aus daut ruzhen von een grootet Mäa.

¹³De Lenda schrieen aus een grootet Mäa, oba hee woat dee schellen, un dan woaren dee wiet wajchranen; dee woaren vejoacht sennen aus daut Sprie verem Wint oppe Boaj, un wirblen aus de Stoff em Owwada.

¹⁴Aum Owent es noch groote Forcht, oba wan daut dach woat, es nuscht mea schlemm. Soo woat daut met dee gonen, dee ons bestoolen; soo woat daut fa dee utkomen, dee ons beplindaden.