Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 24 Bible Online

Jesaja 24 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 24

¹Horcht emol. De HAR woat de Ieed utriemen, un woat aules vedoawen. Hee woat de Ieed vekrumplen un de Menschheit veschechren.

²Daut woat de Priesta krakjt soo gonen aus daut Volkj, däm Wieet krakjt soo aus däm Oabeida, de Kjäakjsche soo aus de Wieetsche, däm Vekjeepa soo aus däm dee kjaft, däm wäa utliet soo aus däm wäa doa borcht, däm wäa goot auf es soo aus däm oamen.

³De Welt woat bat opp daut latste ladich sennen; dee woat gaunz beplindat sennen; doa haft de HAR sien Wuat to jejäft.

⁴De Stapen sent vewalkjt un vedrieecht, de gaunze Welt litt un woat schwak; de Ieed un de Wolkjenhimmel vekomen.

⁵De Ieed es von de Menschen veschwient worden, doaderch daut see de Jesazen nich jehoolen haben, un de Jebooten vedreit un dän eewjen Bunt jebroaken haben.

⁶Un doawäajen veschlinjt een Fluch de Ieed, un de Menschen lieden unja äare Schult; de Menschen oppe Ieed veschwinjen aus Holt em Fia, un doa bliewen nich väl äwa.

⁷De Wiendruwenhakj es vedrieecht, un doa es meist kjeen Wien mea; dee waut ieescht soo jlekjlich wieren, sent nu gaunz jeschloagen.

⁸De Drommeln äa reizen es stell jeworden, de schaftje äa schrieen es ut, un de Hoapen woaren nich mea jespält.

⁹Kjeene sinjen noch biem Wien drinkjen, un wäa noch drinkjt, däm es daut betta.

¹⁰En de Staut es aules twei un derch eenaunda, aule Hiesa sent toojeschloten un loten kjeenem nenn.

¹¹Oppe Gaussen woat jeschullen, daut kjeen Wien es; aulet scheengonen es to Enj; de Freid es em Launt veschwungen.

¹²Enne Staut es aules vedorwen, un de Puaten sent to Wrak veschloagen.

¹³Soo woat daut oppe gaunze Ieed gonen, un mank aule Velkja; daut woat sennen aus een Oliewenboom, dee ladich jeschloagen es, ooda een Wiengoaden, wan ieescht nojeläst es.

¹⁴Vom Wasten woaren de Lied roopen; dee woaren lud räden un sinjen, von woo harlich de HAR es.

¹⁵Em Oosten sellen see am preisen, delenjd daut Mäa lot see dän HARN ieren, dee wäa en Israel Gott es.

¹⁶Äwa de gaunze Ieed hieet eena sinjen: “De Jerajchta es harlich.” Oba ekj säd: Ekj woa sea älendich; un ekj hab kjeene Krauft. Woo saul daut noch? Doa es soo väl onopprechtjet, doa es soo väl onopprechtjet.

¹⁷Furchtboaret schrieen, em Loch faulen un faustbinjen, kjemt opp aule Menschen oppe Ieed.

¹⁸Wäa doa wajchrant, wan ut Angst jeschräajen woat, dee felt en een Loch, un wäa ut daut Loch kjemt, veschlenjt sikj en een Nat. Daut Owwada haft kjeene Mot, un daut Fundament von de Ieed scheddat.

¹⁹De Ieed es gaunz vebroaken. De Ieed es opjeräten un es sea vescheddat.

²⁰De Ieed schwankt aus een bedrunkna, dee jeft sikj aus eene Kot em Wint. Äare Sinden sent ar too schwoa jeworden; dee woat hanfaulen un nich wada oppstonen.

²¹Wan dee Tiet kjemt, woat de HAR dee, dee bowa de Ieed jebeeden, un de Kjennichs oppe Ieed, bestrofen.

²²Dee woaren faustjenomen un em Jefenkjnis jeschmäten woaren; dee woaren en een Loch bemoakt woaren un no eene lange Tiet bestroft woaren.

²³Dan woat de Mon sikj schämen, un de Sonn woat sikj trigjtrakjen; wäajen de HAR, dee aules rejieet, woat oppem Zion Boajch en Jerusalem Kjennich sennen, un woat ver de Leidasch wiesen, woo harlich hee es.