Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 29 Bible Online

Jesaja 29 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 29

¹Oba Jerusalem, de Staut wua mien Aultoa es, un de Staut wua David sien Loaga oppschluach, lot de Joaren eent nom aundren vebie ranen un hoolt aul de Heljedoag.

²(Wan jie dee nich woaren iernsta nämen,) dan woa ekj jun Zentrum en Jefoa brinjen, daut jie jaumarieren un truaren woaren; un Jerusalem woat een Opfadesch sennen.

³Ekj woa junt runtom beloagren, un woa mie runtom Torms un Oppfoaten buen.

⁴Dan woascht du von enne Ieed räden, un vesieekjen waut Wieed väatobrinjen; du woascht eene Stemm aus een Jeist enne Ieed haben, ooda aus wan em Stoff jefuschelt woat.

⁵Aul june väle Fiend woaren aus fienet Stoff sennen, un de väle waut junt unjadrekjten, woaren aus Haksel em Wint sennen. Plazlich un onverhofs

⁶woat de HAR, dee aules rejieet, met junt veräakjnen; daut woat rumlen, die Ieed woat schedren, un daut woat lud häagonen. Daut woat soo aus een Stormwint sennen, un soo aus een ruzhendet Fia, daut sikj derchfrat.

⁷Un aul dee väle von de Lenda, waut jäajen Jerusalem strieden, un jäajen june stoakje Mieren kjamfen, un aul dee, dee junt soo enjsten, woaren jewast sennen aus een Droom, dee eenem enne Nacht kloa woat.

⁸Daut woat fa june Fiend soo sennen aus fa eenem däm doa hungat, un dan dreemt, daut hee at, wan hee oba oppwakjt, hungat am noch emma. Ooda soo aus fa däm waut darscht un hee dreemt hee drinkjt, un wan hee oppwakjt darscht am noch. Krakjt soo woat aul dee väle Velkja daut gonen, dee jäajen dän Zions Boajch kjamfen.

⁹Doot junt schoslich un woat Schosels; doot junt blint, un kjikjt nich opp; dee äa Denkjen es derch eenaunda, oba nich von Wien; dee stolpren, oba nich wäajen waut stoakjet.

¹⁰Nä, de HAR haft soo lang to junt jerät, daut jie schleeprich jeworden sent; de Profeeten, waut Sachen sullen kloa woaren, es de Kopp bedakjt un daut Uag toojegonen.

¹¹Doawäajen es daut waut de Profeeten säden aus een veschlotna Breef fa junt. Wan dee wäm jejäft woat, dee läsen kaun, un jie sajen hee saul läsen, dan sajcht hee, hee kaun nich, wiels daut veschloten es.

¹²Un wan dee eenem jejäft woat, dee nich läsen kaun, un jie sajen hee saul läsen, dan sajcht hee, hee kaun nich läsen.

¹³De Har sajcht: Wiels dit Volkj schmocke Wieed rät, un feine Dinja von mie sajcht, oba sikj nich werkjlich no mie kjieet, — dee wiesen mie äare Forcht bloos met Menschen Räajlen dee see haben lieet nosajen —

¹⁴doawäajen woa ekj wada soont doonen waut an een Rotsel es, daut see sikj wundren un wundren woaren. Un de Weisheit von de kluake woat veschwinjen, un daut Vestentnis von de jelieede woat sikj nich wiesen.

¹⁵Woo woat dee daut doch gonen, dee sikj waut väanämen un meenen, see hoolen daut stell von däm HARN; un krakjt soo fa dee waut sikj entschuljen met: Wäa haft daut jeseenen? Wäa weet doa waut von?

¹⁶Daut es je gaunz vedreit. Es de Toppstrikja soo to vejlikjen met däm Leem? Kaun daut waut eena jemoakt haft daut vestrieden, daut deejanja daut jemoakt haft? Kaun daut waut eene Form jekjräajen haft, sajen daut dee wäa daut formd nuscht wist?

¹⁷Woat de Libanon Woolt nich boolt goodet Akalaunt sennen, un daut goode Akalaunt met Woolt bewossen woaren?

¹⁸Wan dee Tiet kjemt, woaren de doowe hieren, waut en een Buak jeschräwen es; un de blinje woaren von en äare diestre un dunkle Welt seenen kjennen.

¹⁹Dee, waut nich huach aunjeseenen sent, woaren niee Freid em HARN haben; un de oamste Menschen woaren sikj freien äwa däm, dee en Israel heilich es.

²⁰Dee waut aundre utnutzen ooda vespotten, woaren dan nich mea rom sennen; un dee waut doano ut sent, Onheil aun to rechten woaren doljeschloagen sennen.

²¹Dit sent dee waut aundre met een Wuat schuldich moaken, un eene Faul oppstalen fa däm, dee sikj em Jerecht rajchtfoadjen well, ooda met lieejen däm oschuldjen sien rajcht wajchnämen.

²²De HAR, dee Abraham jerat haft, sajcht nu to Jakob siene Nokomen: De Israeliten sellen nich mea beschämt sennen; dee woaren nich mea aus schwak aunjeseenen woaren.

²³Wan de Israeliten woaren seenen waut ekj doo, wooväl ekj an wada jemoakt hab, woaren see mie aunseenen aus dän heiljen Gott. See woaren dän, dee en Israel heilich es, aus heilich aunseenen, un met staunen ver Israel äaren Gott stonen.

²⁴Dee waut vewert en äaren Jeist wieren, woat daut kloa woaren; un dee waut grumsaujden, woaren sikj belieren loten.