Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 30 Bible Online

Jesaja 30 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 30

¹Woo woat dee Menschen daut gonen, dee soo jäajenaun sent, sajcht de HAR. Jie nämen junt onen mie Sachen väa; jie moaken een iernstet Vespräakjen onen daut jie no mienen Jeist horchen. Un soo lod jie noch mea Schult opp daut, waut jie veschulcht haben.

²Wan junt Help fält, go jie no Ägipten, onen daut jie mie doano froagen. Jie meenen de ägiptischa Kjennich woat junt Schutz jäwen, soo aus een Schautendak jäajen de Sonn beschizt,

³oba jie woaren junt met Ägipten aunschmäaren, un woaren junt schämen met daut waut de Kjennich deit.

⁴June Leidasch mäajen aul en Ägipten en Zoan un Hanes aunjekomen sennen,

⁵oba dee woaren sikj aula schämen motten, wäajen daut Volkj, waut an nuscht halpt. Dee äare Help helt nuscht en, un moakt bloos veläajen un beschämt.

⁶Dit es waut Jesaja groot wort äwa de Tieren en daut Launt em Sieden Kanaan: Dee motten veenjst derch de jefäadelje Jäajent gonen, wua Leiws brellen un Schlangen schnerren, un äare junge aus Flaumen flitzen; opp Äsels un Kameelen motten dee Sachen droagen no een Volkj, daut nuscht halpen kaun.

⁷De Help, waut Ägipten jäwen kaun, helt nuscht en. Doawäajen nan ekj an nu: “Daut tome Ojjeheia”.

⁸Ekj well nu haben daut du saust gonen aul dit opp enne Tofel dolschriewen un en eenen Rejista enfieren, soo daut et lang blift, sea lang, en de Doag waut noch komen.

⁹See sent een onjehuarsomet Volkj. Eena kaun sikj nich opp an veloten, un dee horchen nich no waut de HAR väasajcht.

¹⁰See sajen: De Profeeten sellen kjeene Ensecht kjrieen, un sellen de Woarheit nich väabrinjen; see sellen daut sajen waut aunjenäm es, un daut waut sikj scheen hieet.

¹¹See sajen: Got utem Stich, Stot ons nich em Wajch; wie wellen nich mea von däm hieren, dee en Israel heilich es.

¹²Doawäajen kjenn jie doamet räakjnen, sajcht dee, wäa en Israel de Heilja es, wiels jie dit Wuat nich jeacht haben, un junt opp Jewault jespezt haben, un junt opp Lest veloten,

¹³daut dise Sind soo fa junt sennen woat, aus eene Spoolunk en eene huage Mia, dee utbukt un met eemol faulen kaun, un plazlich en eenem nu dolfelt.

¹⁴Dee brakjt en fiene Stekja, soo aus een Leemtopp, wua kjeen Biet groot jenuach es toom Gloot utem Owen to nämen, ooda toom Wota von de Zista to schapen.

¹⁵Dit es waut Gott de HAR sajcht, dee wäa en Israel de Heilja es: Wan jie junt nom HARN kjieren un ruich bliewen, woa jie junt raden; wan jie stell bliewen un vetruen hoolen, woa jie stoakj sennen. Oba soo wull jie daut nich.

¹⁶Jie säden: “Nä, wie woaren opp Pieed flichten”; doawäajen woa jie nu flichten. Un jie säden: “Wie woaren opp Ranasch rieden”, oba jun Fient woat stoakja ranen.

¹⁷Von june woaren 1.000 flichten, wan junt eena enjsten woat; un wan junt fiew jäajenaun komen, woa jie flichten, daut jie soo wietleftich sent aus een Flagpol opp eenen Boajch, ooda een eensjet Jrens Tieekjen oppem Eewa.

¹⁸Doaropp, daut hee junt Jnod bewiesen kaun, luat de HAR no junt; hee moakt sikj reed, daut hee junt kaun jenstich sennen. De HAR es een Gott, dee nom rajcht kjikjt; seelich sent dee, dee äare Hopninj opp am haben.

¹⁹Jie Lied, dee oppem Zions Boajch en Jerusalem wonen, jie woaren nich lang hielen brucken. Hee woat junt secha jenstich sennen, wan jie am aunroopen. Hee woat soo schwind auntwuaten, aus hee junt hieet.

²⁰De HAR woat junt Schwieejet derchkeiwen loten un Betret dolschlucken loten. Oba dan woaren june Liera nich mea vestoaken sennen; un june Uagen woaren no june Lierasch jerecht sennen.

²¹Un jiedatsmol, wan jie eenen Wajch ooda dän aundren aufdreien wellen, woa jie von hinja junt hieren: “Daut es de Wajch. Go doa.”

²²Dan woaren junt de jeschnizte un jegotne Jetta, un daut Selwa un daut Golt, met waut dee beschloagen sent, soo väl wieet sennen aus schwiensche Kodren, un jie woaren dee rutschmieten un sajen: Rut met dit.

²³Un daut Sot, waut jie opp daut Launt jeseit haben, woat hee met Räajen wesren, soo daut jie goot to äten haben woaren, von daut waut jun Aka junt drajcht. Un jun Vee woat dan opp groote Weiden grosen gonen.

²⁴De Ossen un Äsels, met woone jie daut Launt akren, woaren goodet Fooda to fräten kjrieen, woont jie met de Scheffel un Forkj utjestowen haben.

²⁵Un en dee Tiet, wan de Schutztorms toopschorren un sea väl Menschen omjebrocht woaren sennen, woat bie junt opp jieda Boajch un jieda Eewa daut Wota schälen.

²⁶En dee Tiet, wan de HAR de Wunden von sien Volkj, dee hee jeschloagen haft, vebinjen woat, un daut velazte, waut hee opp an jebrocht haft, veheelen woat, woat de Mon soo dach aus de Sonn sennen, un de Sonn säwenmol soo dach aus nu sennen. Dee woat en eenen Dach soo väl Licht jäwen aus nu en säwen Doag.

²⁷Kjikjt emol. Däm HARN siene Macht es von wiet auf to seenen. Daut kwaulemt von sien brennenda Oaja; siene dikje Leppen wiesen woo veläajen hee es, un siene Tung es een rietendet Fia.

²⁸Hee frodemt aus een äwaranenda Riefa, daut see bat aum Jenekj äwaschwommen woaren. Hee säft de Velkja un vedoaft dee; un sat dee eenen Toom opp un moakt, daut see sikj enne Grunt ranen.

²⁹Jie woaren sinjen kjennen, soo aus dän Owent, wan een heiljet Fast jefieet woat; jie woaren soo jlekjlich sennen, aus dee waut met Fleeten gonen no däm dee Israel Schutz jeft, dee, dee opp däm HARN sien Boajch wont.

³⁰Un de HAR woat siene majchtje Stemm hieren loten, un Lied woaren seenen, woo hee met sienen wutjen Oaja un rietendet Fia, met Wolkjenbruch, Blitz un Hoagel aules vefrat.

³¹De Assiera woaren veenjst sennen, wan see däm HARN siene Stemm hieren un sienen Stock äwa an kjrieen.

³²De HAR häft sienen Oarm opp toom Kjrich jäajen Assur. Met jieda Schlach met dän see jestroft woaren, wan de HAR met sienen Stock priejelt, woaren de Drommeln un Zitta spälen.

³³De Städ toom de Doodes vebrennen un soogoa däm Kjennich, es aul lang reed jewast; daut es een deepa un breeda Plauz, un haft een grootet Holt Fia. Däm HARN sien Odem flaumt doa nenn, soo aus een Stroom brennendet Schwäwel.