Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 38 Bible Online

Jesaja 38 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 38

¹Dan wort Hiskia emol krank, un daut leet aus wan hee stoawen wudd. Dan kjeem de Profeet Jesaja, Amoz sien Sän, no am un säd: Dit es waut de HAR sajcht: Moak die opp aules reed. Du woascht nich läwen; du woascht stoawen.

²Dan dreid Hiskia sikj no de Waunt un bäd däm HARN aun

³un säd: HAR, du weetst doch, daut ekj met mien gaunzet Hoat tru jewast sie ver die, un woo ekj daut jedonen hab waut die jefelt. Un Hiskia hield sea.

⁴Dan kjrieech Jesaja een Wuat vom HARN, un daut säd:

⁵Go no Hiskia un saj am: Dit es waut de HAR, dien Staumvoda David sien Gott, sajcht: Ekj hab dien Jebäd jehieet un diene Tronen jeseenen. Horch, ekj woa die noch 15 Joa mea läwen loten.

⁶Ekj woa die un dise Staut ut däm assierischen Kjennich siene Macht raden, un ekj woa dise Staut bewoaren.

⁷Un dit es daut Tieekjen, waut du vom HARN kjrichst, daut die daut soo woaren woat aus de HAR jesajcht haft. De HAR sajcht:

⁸Kjikj emol, ekj woa dän Schauten aun Ahas siene Sonnenklock loten tieen Sträakja trigj gonen, woone dee aul wia verwoats jegonen. Un de Sonn jinkj tieen Sträakja trigj aun de Sonnenklock.

⁹Un Hiskia, de Kjennich von Juda schreef dit Leet, no däm daut hee wia krank jewast un wada jesunt jeworden wia:

¹⁰En miene baste Joaren wia mie met eemol soo aus wan ekj stoawen wudd un nich mien Läwen wudd utläwen kjennen.

¹¹Mie wort angst ekj wudd nich wada däm HARN seenen en de Welt von dee waut läwen; un ekj wudd en dise Welt nich mea Menschen seenen.

¹²Daut Huskje, en woont ekj läw, wort von mie jenomen, soo aus een Hoad sien Zelt von siene Städ, ooda een Wäwa sien Zeich von sien Jestal, wan hee dän Drot aufschnitt. Dach un Nacht stunt mien Enj ver mie.

¹³Bat aum Morjen bäd ekj om Help, oba hee brakjt mie aule Knoakes aus een Leiw. Dach un Nacht steit mien Enj ver mie.

¹⁴Miene Stemm piepad aus een Schwaulemkje; ekj ständ aus eene Duw. Miene Uagen schielden no bowen; HAR halp mie en mien Älent.

¹⁵Waut kaun ekj noch to am sajen? Hee haft jerät un haft dit jedonen. Ekj läw aul miene Joaren en Deemoot, wiels mien Läwen soo oppspell jesat wort.

¹⁶HAR, soo jehieet daut met de Menschen, un ekj finj mien Läwen en daut waut du deist; miene Jesuntheit kjemt von die, lot mie noch lenja läwen.

¹⁷Daut es mie doch toom gooden jewast, daut ekj soo hab lieden must. En diene Leew hast du mien Läwen ut daut Loch jerat, wua ekj wudd vedorwen sennen; du hast daut, waut ekj veschulcht hab, aula hinja die wajchjeschmäten.

¹⁸De Vestorwne preisen die nich, un ieren die nich met äare Leeda; dee, dee begroft sent, luaren nich mea daut du woascht wiesen woo truhoatich du best.

¹⁹Daut sent dee waut läwen, waut die lowen, soo aus ekj die vondoag doo. Een Voda sajcht sien Kjint, woo truhoatich du best.

²⁰De HAR haft mie jerat, un doawäajen preis ekj am; soo lang aus wie läwen, woa wie Instrumenten spälen om die em Tempel to lowen.

²¹Un Jesaja haud ea jesajcht: Brinjt een Plosta von Fiejen un lajcht daut opp Hiskia sien Schwäa, soo daut hee jesunt woaren woat.

²²Un Hiskia säd to Jesaja: Waut von Tieekjen woat doa sennen, daut de HAR mie jesunt moakt, un daut ekj wada en däm HARN sien Hus woa noppgonen.