Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 43 Bible Online

Jesaja 43 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 43

¹Oba doch, nu sajcht de HAR, dee wäa Jakob siene Nokomen jemoakt haft, un dee wäa Israel daut Jeschekj jejäft haft: Enjst junt nich, wiels ekj woa junt raden. Ekj roop junt biem Nomen; jie jehieren mie.

²Uk wan jie woaren motten derch deepet Wota gonen, woa ekj junt biestonen. Wan de Riefa junt metrieten well, woat dee junt nich unjakjrieen. Un wan jie em Fia nenn komen, woa jie junt nich brennen.

³Daut es wiels ekj de HAR, jun Gott sie; ekj sie dee wäa en Israel heilich es, un ekj halp junt. Ekj hab Ägipten hanjejäft, om junt loostokjeepen, un dan uk noch Kusch un Seba doatoo.

⁴Wiels jie mie soo väl wieet sent, wiels ekj junt soo väl räakjen un junt soo goot sie, jäw ekj Menschen opp fa junt, un uk Velkja, soo daut jie läwen kjennen.

⁵Enjst junt nich. Ekj sie bie junt. Ekj woa june Kjinja vom Oosten trigjbrinjen, un junt vom Wasten toopsaumlen.

⁶Ekj woa von däm Nuaden velangen, daut dee junt frie loten, un vom Sieden, daut dee junt nich faust hoolen. Dee sellen june Säns, dee wiet auf sent, un de Dajchta, dee en de wietste Lenda sent, trigjbrinjen.

⁷Aul dee, dee sikj aus de Miene hoolen, hab ekj jemoakt un jewäsen, woo harlich ekj sie; ekj hab an äa Jeschekj jejäft un häajestalt.

⁸Daut Volkj, woont nich seenen kaun, wan see doch Uagen haben, un waut nich hieren kaun, wan see doch Uaren haben, saul äwadäl komen.

⁹Aule Velkja sellen toopkomen un sikj hia vesaumlen. Wäa von an säd, waut nu passieet es? Wäa haft Sachen em verut jesajcht? Lot an Zeijen brinjen un dee oppstalen, soo daut wie von an hieren, daut et soo es. (Daut kjennen see goanich.)

¹⁰Oba jie, Israeliten, sent mien Bewies, sajcht de HAR, jie sent mien Kjnajcht, dän ekj mie jewält hab. Nu woa jie daut weeten kjennen, un daut jleewen un vestonen kjennen, daut ekj de eensja Gott sie. Doa wia kjeena ea ekj wia, un doa woat kjeen Gott no mie oppkomen.

¹¹Ekj, jo ekj meen daut, ekj sie de HAR, buta mie es kjeena, dee raden kaun.

¹²Ekj wia dee, wäa daut em verut säd, un don rad ekj junt. Ekj wia dee, wäa junt daut weeten leet, un daut wia nich een framda Aufgott mank junt. Jie sent de Bewies, sajcht de HAR, daut ekj Gott sie.

¹³Vondoag, un opp emma, sie ekj Gott. Doa es kjeena, dee daut vedoawen kaun, waut ekj aun Haunt hab. Ekj sie hia aun de Oabeit; wäa woat daut opphoolen?

¹⁴Dit es waut de HAR sajcht, dee wäa junt frie moakt, dee wäa en Israel heilich es: Om junt haulwen woa ekj wäm no Babel schekjen un june Jefenkjnis Däaren opbräakjen, un de Chaldäa äa scheen gonen woat to een jaumarieren woaren.

¹⁵Ekj sie de HAR, jun Heilja; ekj hab Israel jemoakt un sie doa Kjennich.

¹⁶Dit es waut de HAR sajcht, dee em Mäa eenen Wajch muak, un eenen Stich derch een stoakjet Wota,

¹⁷dee wäa Pieed un Woages, de Armee un stoakje Soldoten komen leet, un läd dee han, soo daut see nich wada oppkunnen. Dee velaschen aus wan een Licht utjepust woat.

¹⁸Oba denkjt nich bloos aun daut, waut jewast es; un rät nich bloos von woo daut wia.

¹⁹Wiels nu woa ekj waut nieet doonen; daut kjemt aul äwadäl. Es junt daut nich kloa? Ekj moak eenen Wajch derch de Wiltnis, un Riefasch en daut drieeje Ollaunt.

²⁰Dan woaren de wille Tieren mie ieren, soone aus de Kajote un de Straus, wiels ekj woa enne Wiltnis Wota väabrinjen, un Riefasch en daut vewoaloosde Launt. Un mien Volkj woat to drinkjen haben, dee, woone ekj mie jewält hab,

²¹un dee ekj mie reed jemoakt hab, daut see mie ver aundre lowen woaren.

²²Wan ekj uk sie goot to junt jewast, hab jie mie nich aunjebät, jie, dee jie von Jakob aufstaumen. Daut es aus wan jie Israeliten meed von mie sent.

²³Jie haben mie nich Brauntopfa von Schop jebrocht, ooda aundre Tieren, daut jie mie ieren wudden; Ekj hab junt daut nich met Speisopfa schwoa jemoakt, un junt nich meed jemoakt met Ruakopfa.

²⁴Jie haben nich Jelt utjejäft fa scheenen Weiruak fa mie, un mie nich daut Fat von june Tieren oppem Opfa jebrocht, soont aus mie sea jefelt; oba jie haben mie daut schwoa jemoakt met june Sinden, un mie meed jemoakt met daut, waut jie orrajcht deeden.

²⁵Un doch sie ekj dee, wäa jun Orrajcht vejeft, daut et to seenen es, daut mie to vetruen jeit, un hool mie june Sinden nich mea väa.

²⁶Sajcht noch emol, woo daut wia, daut wie met aules bat oppe Grunt gonen; jeff aules väa, waut du kaust, daut du dien rajcht kjrichst.

²⁷Jun Staumvoda deed waut orrajcht es, un june Leidasch haben sikj vesindicht;

²⁸doawäajen hab ekj de Leidasch em Heilichtum loten toschaund woaren, un Jakob siene Nokomen loten utstoawen un vespott woaren.