Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 52 Bible Online

Jesaja 52 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 52

¹Wakj opp Jerusalem! Wakj opp un rop diene Krauft toop. Du heiljet Zion, moak die soo schmock aus du kaust. Von nu aun saul kjeen onbeschnädna un kjeen orreina die wada dol kjrieen.

²Sto opp un schedda die dän Stoff auf. Sett opp dienen Troon, Jerusalem. Moak die loos von dän Strank rom dienen Hauls, du scheene Zion, noch emma jefangen.

³Horch waut de HAR sajcht: Kjeena told waut fa junt aus see junt wajchneemen, un nu woat kjeena waut tolen toom junt looskjeepen.

⁴Gott de HAR sajcht: Ieescht trock mien Volkj no Ägipten, waut nienich äa Tus wort; un lota unjadrekjten de Assiera an onen Uasoak.

⁵Un waut saul ekj nu doonen, sajcht de HAR, daut mien Volkj fa nuscht wajchjenomen wort? Dee waut äwa an sent, veachten an, un mien Nomen woat Dach fa Dach, de gaunze Tiet, jelastat, sajcht de HAR.

⁶Aun janen Dach, wan jie wada trigjkomen, woat mien Volkj mie kjanen; see woaren weeten, daut ekj daut sie, wan ekj saj: Dit sie ekj!

⁷Woo scheen es daut doch, wan eena de Footstaupen hieet von eenem, dee goode Norecht brinjt, dee eene Frädensnorecht brinjt, dee de scheene Norecht brinjt, daut wie jerat sent, dee to Zion sajcht: Dien Gott es Kjennich.

⁸Horcht emol. June Wajchta wellen ons waut sajen. Dee roopen aula tojlikj; dee woaren daut aula kloa seenen, wan de HAR trigj no Zion kjemt.

⁹Fangt aula toop aun to sinjen, jie Ruinen en Jerusalem. De HAR treest sien Volkj, un haft Jerusalem vom Sklowendeenst jerat.

¹⁰De HAR haft sienen heiljen Oarm ver aule Velkja seenen loten, daut see von aulawäajen oppe Ieed seenen kjennen, woo ons Gott raden deit.

¹¹Velot! Velot! Trakjt dort wajch. Schieet nuscht orreinet aun. Komt wajch von mank de Velkja. Dee waut däm HARN sien Jereetschoft droagen, moakt junt rein.

¹²Jie woaren junt nich spooden wan jie doa wajch komen. Jie woaren nich bosich flichten brucken. De HAR woat junt veropp gonen un Israel äa Gott woat opp Enj komen.

¹³De HAR sajcht: Horcht emol, mien Kjnajcht woat väl bestrieden. See woaren däm sea huach achten, un väl Iea jäwen.

¹⁴Krakjt soo, aus väle stuzten aus see am sagen, wiels sien Jesecht un Kjarpa soo velazt wieren, daut hee meist nich mea no een Mensch leet,

¹⁵soo woaren nu doch väle Velkja opp am acht jäwen, un Kjennichs woaren nich weeten waut see sajen sellen, wiels an woat daut kloa woaren, waut kjeena an jesajcht haft, un woaren enseenen, waut see noch nienich jehieet haben.