Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 58 Bible Online

Jesaja 58 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 58

¹Saj emol lud, un hool die nich trigj! Bruck diene Stemm aus eene Trompeet, un saj mien Volkj waut see orrajcht doonen; saj Jakob siene Nokomen äare Sinden:

²Eenen Dach nom aundren bemieejen see sikj äwa mie, un muchten weeten, waut ekj velangen doo, soo aus een Volkj, daut aul daut rajchte jedonen haft, un de Väaschreften von äaren Gott nich veloten haft. See muchten weeten, woo ekj daut see, un mäajen, daut ekj dicht bie wia, un froagen:

³“Wuarom rechst du die nich no ons, wan wie fausten doonen, un wuarom moakst du doa nuscht ut, wan wie Sachen fa die oppjäwen?” Daut es doch wiels, wan jie uk fausten, doo jie krakjt waut junt jankat un nutzen june Oabeida ut.

⁴Soogoa wan jie fausten, stried jie junt, jie zanken junt un schlonen met eene dolle Fust. Jie derwen nich soo fausten aus dit, wan jun Jebäd bowen saul eene Auntwuat kjrieen.

⁵Saul mie soon Fausten jefaulen, wan jie Sachen fa mie oppjäwen, jie june Kjap henjen loten aus walkjet Graus, un jie en Sakkjleeda un Ausch setten? Kjenn jie daut werkjlich een Fausten nanen? Jleew jie, daut es waut däm HARN jefelt?

⁶Nä, waut däm HARN jefelt, es soon Fausten, wua jie dee frieloten, woone jie orrajcht bedwinjen, wua jie de Reemes von daut Joch opleesen un jie dee frieloten, waut jie unjadrekjen, un jieda Joch rauf nämen.

⁷Jäft de hungaje Broot un nämt de oame opp, waut kjeene Städ haben; jäft dee Kjleeda, waut nich jenuach haben, un trakjt junt nich trigj von jun ieejnet Frintschoft.

⁸Dan woat junt daut oppdachen aus daut Morjenroot, un jie woaren bosich veheelen. Dee wäa junt jerajcht moakt, woat veropp gonen, un soo harlich aus daut bie däm HARN es, woat daut met de latste sennen.

⁹Dan woa jie aunroopen, un de HAR woat siene Auntwuat jäwen, jie woaren schrieen, un hee woat sajen: Ekj sie hia. Nämt daut Joch wajch, met woont jie däm näakjsten daut schwoa moaken, un wiest nich met däm Finja, un rät däm Noba nich schlajchtet no.

¹⁰Moakt jun Hoat op fa dee waut hungat, un stalt dee waut lieden tofräd. Dan woat junt kloa woaren waut diesta wia, un waut dunkel scheen, woat soo sennen aus de Sonn opp Meddach.

¹¹De HAR woat junt dan emma leiden, un enne drieeje Tiet halpen tofräd sennen, un junt stoakje Knoakes jäwen. Jie woaren sennen aus een jewessada Goaden, ooda soo aus eene Kjwal dee emma Wota jeft.

¹²June Mana woaren june Ruinen trajchtbuen, un opp daut Fundament von frieejoa oppbuen. Jie woaren bekaunt sennen aus dee, dee de Wenj toomieren un de Wäaj bäta moaken, daut doa to läwen es.

¹³Wan du aum Sabat nich reisen woascht un aun miene heilje Doag nich hanjeist, no waut die jankat; wan du sajen woascht, daut de Sabat eene Freid es, un daut däm HARN sien heilja Dach wichtich es; wan du däm ieren woascht un nich aun däm Reisen moakst, un nich diene Oabeit no jeist un onneedjet rätst;

¹⁴dan woascht du die aum HARN freien, un ekj woa die loten goot foadich woaren opp dise Ieed un die opp däm Staumvoda Jakob sien Launt tofräd stalen. Dit haft de HAR selfst jesajcht.