Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jesaja 66 Bible Online

Jesaja 66 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jesaja 66

¹Dit es waut de HAR sajcht: De Himmel es mien Troon, un de Ieed es mien Footbenkjskje. Waut von Hus well jie mie noch buen, un opp waut vonne Städ saul ekj mie utreiwen kjennen?

²Ekj hab selfst aules jemoakt waut doa es, un daut es wuahäa aules es, sajcht de HAR. Oba ekj bekjemma mie äwa de oame, äwa dee, dee em Jemiet jeschloagen sent, un äwa dee, dee Forcht fa mien Wuat haben.

³Eemol schlachten see eenen Rint toom Opfa, daut näakjste mol brinjen see eenen Mensch om; eemol brinjen see een Schop toom Opfa, daut näakjste mol bräakjen see een Hunt daut Jenekj; eemol brinjen see een Jeträajd Opfa, daut näakjste mol stalen see Schwiensbloot toom Opfa; eemol brinjen see Weiruakopfa, daut näakjste mol bäden see de Jetta aun. Soo aus see sikj äaren Wajch wälen, un sikj to äare oppscheiselje Sitten freien,

⁴wäl ekj nu schwoare Wäaj fa an, un brinj an Trubbel dee an enjst. Ekj roopt an un see säden nuscht; ekj räd to an un see kjemmaden sikj doa nich om. See deeden, waut ver mie schlajcht es, un wälden, waut mie nich Freid jeef.

⁵Horcht emol no waut de HAR sajcht, dee jie Forcht fa sien Wuat haben: June ieejne Menschen, dee junt veachten, un junt wäajen miene Lia vesteeten, sajen: “Lot däm HARN wiesen, woo harlich hee es, soo daut wie seenen kjennen, woo jie junt freien.” Dee woaren sikj noch schämen motten.

⁶Horcht, enne Staut es een Opprua, un em Tempel jeit daut lud häa; daut Jeschrech es vom HARN, dee siene Fiend trigjtolt.

⁷Ea aus de Weeen kjeemen, wia daut kjliene doa, ea dee Tiet doa wia, kjrieech see een Junkje.

⁸Haft emol wäa soont jehieet? Haft emol wäa soont jeseenen? Kaun een Volkj en eenen Dach äa schwoaret äwa sennen? Kaun een Launt jrod soo tostaund komen? Meist onen Weeen haft Zion äare Kjinja to Welt jebrocht.

⁹Wudd ekj daut niee reedmoaken, un daut nich äwadäl brinjen? frajcht de HAR. Wudd ekj daut veschluten, waut ekj aum väakomen hab, sajcht jun Gott.

¹⁰Freit junt met Jerusalem, jie dee jie de Staut mäajen; sajcht woo jlekjlich jie äwa ar sent; freit junt aula met ar, dee jie äwa ar truaden.

¹¹Nu woa jie Deel nämen un tofräd sennen, soo aus een Kjint, woont von äare Mutta besorcht woat; nu kjenn jie rikjlich drinkjen un junt freien, to daut, waut de Mutta fa junt haft.

¹²Dit es waut de HAR sajcht: Fräd un Erfolch woaren aunkomen aus een Stroom, un waut de Lenda groosoatich moakt, woat komen aus een äwaranenda Riefa. Jie woaren sennen aus een Kjint en äare Mutta äare Oarms, daut von ar besorcht woat un opp äare Schoot spält.

¹³Ekj woa junt treesten, soo aus eene Mutta äa Kjint hutschelt; jie woaren en Jerusalem jetroost sennen.

¹⁴Jie woaren selfst seenen un junt sea freien; un jie woaren waussen soo aus daut Graus. Dan woaren Menschen enseenen, waut de HAR en siene Krauft fa dee deit, dee am deenen, un woo foadich hee met de Fiend es.

¹⁵Dan woa jie seenen, woo de HAR en Fia komen woat, un siene Woages aus een Wirbelwint sent. Hee woat en siene Wutt trigjtolen un en Fiaflaumen schoap beschuljen.

¹⁶De HAR woat met Fia rechten, un aule Menschen met daut Schwieet; un väle woaren vom HARN omjebrocht woaren.

¹⁷Dee, dee sikj rein un jeheilicht moaken, toom em Goaden nengonen, däm hinjaraun, dee enne Medd es, un Schwiensfleesch, orreine Tieren un Mies äten, dee woaren aula toop enne Grunt jebrocht woaren, sajcht de HAR.

¹⁸Ekj weet, waut see doonen un denkjen. Ekj kom nu un woa aule Velkja un Sproaken vesaumlen, daut see aula komen woaren un seenen woo harlich ekj sie.

¹⁹Ekj woa mank an een Tieekjen oppstalen, un von dee, dee äwabliewen woa ekj eenje no de Velkja schekjen. Ekj woa no Tarsis, Putt, Lud, Meschech, Rosch, Tubal, Jawan un de wietste Lenda schekjen, wua see noch nuscht von mie jehieet haben un dee nich jeseenen haben, woo harlich ekj sie. Un dee woaren mank de Velkja weetenloten, woo harlich ekj sie.

²⁰Un dan woaren see aul jun Frintschoft von aule Lenda opp äare Pieed un Woages un wieekje Setten, opp Mulasch un Kameelen, no mienen heiljen Boajch en Jerusalem brinjen, aus een Opfa, soo aus de Israeliten Speisopfa en reine Jefässa no däm HARN sien Hus brinjen.

²¹Un ekj woa uk von an eenje to Priesta un Leviten moaken, sajcht de HAR.

²²Soo aus de niee Himmel un de niee Ieed, dee ekj moak, ver mie bestonen woaren, sajcht de HAR, soo saul uk jun Volkj un jun Nomen bestonen bliewen.

²³Un aule Menschen woaren Niemon fa Niemon, un Sabat fa Sabat, komen un mie aunbäden, sajcht de HAR.

²⁴Un de Menschen woaren rutgonen un aul de Doodes seenen, von dee waut jäajen mie jewast sent. De Warm woaren mank dee nienich utstoawen un daut Fia woat nich utgonen. Daut woat aule Menschen oppscheislich sennen.