Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jeremia 15 Bible Online

Jeremia 15 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jeremia 15

¹De HAR säd to mie: Uk wan Moses un Samuel ver mie stunden, wudd ekj nuscht äwrich haben fa dit Volkj. Schekj dee wajch von mie, lot an gonen.

²Un wan see die froagen, wua see hangonen sellen, dan saj an, dit es waut de HAR sajcht: Dee waut stoawen sellen, nom Doot; dee waut daut Schwieet trafen saul, nom Schwieet; dee waut vehungren sellen, nom veschmachten; dee waut sellen faustjenomen woaren, no de Jefangenschoft.

³Ekj woa an opp vea Wäaj toosaten, sajcht de HAR. Ekj woa daut Schwieet komen loten toom ombrinjen; ekj woa Hunj komen loten toom wajchschlapen; ekj woa Väajel enne Loft schekjen un wille Tieren oppe Stap, toom oppfräten un verieten.

⁴Ekj woa dit schekjen, wäajen daut waut de Kjennich Manasse, Hiskia sien Sän, en Jerusalem un Juda deed. Un aule Velkja oppe Ieed woat daut schudren wäajen an.

⁵Un wäm woat daut leet sennen äwa die, Jerusalem? Wäa woat die daut droagen halpen? Wäa woat noch komen un froagen, woo die daut jeit?

⁶Du hast mie veloten, sajcht de HAR. Du hast mie dän Rigjen jedreit, un doawäajen hab ekj miene Macht jäajen die jebrocht, un die enne Grunt jebrocht. Mien Metleet es meed jeworden.

⁷Ekj woa an met eene Forkj utsteewen, ver daut Puat von jieda Staut; ekj woa mien Volkj, daut nich omkjieren wull, äare Kjinja wajchnämen un gaunz venichten.

⁸Ekj woa äare Wätfrues mea moaken, aus daut Saunt aum Mäa. Bie kloaret Doages Licht, gaunz onverhofs, woa ekj een vedoawen brinjen, soo daut de Mitta von junge Mana veschrakjen un ranen woaren.

⁹Dee wäa säwen Kjinja haud, es schlaup, un ar well aules vegonen. Ar es de Sonn äwadach aul unjajegonen. See jrämt sikj un schämt sikj. Wäa dan noch äwablift, sajcht de HAR, däm woa ekj dän Fient sien Schwieet äwajäwen.

¹⁰Woo leet es mie daut, miene Mutta, daut ekj to Welt jekomen sie. Daut gaunze Launt es jäajen mie; jieda eena stritt jäajen mie. Ekj hab nuscht jeliet un nuscht jeborcht, un doch schempen see aula äwa mie.

¹¹De HAR säd: Gaunz secha woa ekj eenje von junt veschoonen, daut junt daut wada woat goot gonen; un secha woa ekj Fiend äwa junt brinjen, un schwoaret un Forcht komen loten.

¹²Jeit Iesa twei to bräakjen, soon Iesa un Brons vom Nuaden?

¹³Jun Vemieejen un june Schaza woa ekj beplindren loten; daut es waut jie kjrieen fa june Sinden, dee jie aulawäajen en jun Launt doonen.

¹⁴Ekj woa die em Deenst saten, mank Fiend en een framdet Launt, wiels daut Fia von mien Oaja, es äwa junt oppjeflaumt.

¹⁵Un HAR, du weetst goot om, vejat mie nich, un halp mie. Lot dee, dee mie nostonen, diene Strof to feelen kjrieen; lot mie nich gaunz unjagonen, nu daut du dien Oaja noch trigjhelst von an. Du weetst goot, daut ekj daut wäajen die schwoa hab.

¹⁶Du jeefst mie diene Wieed, un ekj eet dee opp; dien Wuat jeef mie Freid bat deep em Hoat. Ekj wort en dienen Nomen jeroopt, HAR, Gott, dee aules rejieet.

¹⁷Ekj sie nich met dee jegonen dee doa lachen un spossen; wäajen daut, waut du opp mie lädsd, saut ekj auleen un wia vejrämt.

¹⁸Wuarom hieren miene Weedoag nich opp, un wuarom es miene Wund soo schlemm, daut dee nich veheelen deit? Woascht du soo to mie sennen, aus eene Kjwal, dee doa vedrieecht, ooda een Riefa, dee nich emma rant?

¹⁹Un dan säd de HAR to mie: Wan du trigj no mie kjemst, woa ekj die trigj nämen, un du saust mien Deena sennen. Un wan du woascht räden, waut doa waut meent, un nich soont, waut kjeenen Wieet haft, dan woascht du daut Mul fa mie sennen. Dee sellen sikj no die kjieren, un du saust die nich no an kjieren.

²⁰Un ekj moak die, en dit Volkj, to eene stoakje bronsne Waunt. Wan see woaren jäajen die komen, woaren see die nich dolkjrieen; ekj woa doa sennen un die halpen, un die raden, sajcht de HAR.

²¹Ekj woa die ut de Macht von dee, dee bees sent, raden; un woa die loos moaken von dee, waut die met Jewault hoolen.