Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jeremia 16 Bible Online

Jeremia 16 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jeremia 16

¹Dit es de Norecht, dee ekj von däm HARN kjrieech:

²Du saust die kjeene Fru nämen, un saust kjeene Kjinja opp dise Städ haben.

³Dit es waut de HAR to sajen haft, äwa de Kjinja dee opp dise Städ jebuaren sent, un äwa de Frues un Mana, dee en dit Launt Kjinja haben.

⁴Dee woaren aun schlemme Krankheiten stoawen, un kjeena woat wäajen an truaren ooda an begrowen. Dee woaren aus Mest oppe Stap ligjen bliewen. Dee woaren derch daut Schwieet omkomen un vehungren, un de Doodes woaren von de Väajel enne Loft un de wille Tieren oppe Stap jefräten woaren.

⁵Dit es waut de HAR sajcht: Go nich en een Hus, wua see truaren. Du saust nich met an truaren, ooda an treesten. Ekj hab mienen Fräd von dit Volkj trigjenomen, sajcht de HAR, un uk miene truhoatje Leew un Metleet.

⁶De Aunjeseene un de oame woaren beid omkomen, un dee woaren nich begroft woaren, un kjeena woat äwa an truaren. Kjeena woat sikj wäajen an Wunden moaken ooda dän Kopp kol schäaren toom sien Trua utdrekjen.

⁷Kjeena woat gonen eene Moltiet brinjen un Troost toospräakjen, wan doa wäa jestorwen es, ooda een Glaus Wien aunbeeden, wäajen däm sienen Voda ooda Mutta wajch es.

⁸Go en kjeen Hus nenn wua een Fast aufjehoolen woat. Go nich bie dee setten, un doa äten un drinkjen.

⁹Dit es waut de HAR, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es, sajcht: Horcht emol, ekj woa opp dise Städ, en june Läwestiet un ver june Uagen, noch een Enj moaken von spossen un lachen, un von oppe Kjast sinjen.

¹⁰Un wan du aul dit to daut Volkj jesajcht hast, un see die dan froagen: “Wuarom sajcht de HAR, daut hee soonen grooten Schoden brinjen woat? Waut hab wie orrajcht jedonen? Met woone Sinden hab wie ons jäajen däm HARN, ons Gott vesindicht?”

¹¹dan saj an: Daut es wäajen june Elren mie vestaden un no aundre Jetta jinjen. See deenden dee un bäden dee aun un veleeten mie un hilden mien Jesaz nich.

¹²Un jie doonen, waut noch schlemma es aus daut, waut june Elren deeden. Jie läwen een jiedra no junen ieejenkopjen un beesen Wellen, un horchen nich no mie.

¹³Un doawäajen woa ekj junt ut dit Launt rut joagen, no een Launt woont jie nich, un june Elren nich, jekjant haben. Doa woa jie Dach un Nacht aundre Jetta deenen, un ekj woa junt kjeene Gonst wiesen.

¹⁴Doch, sajcht de HAR, doa woat eene Tiet komen, dan woa jie nich mea en junen Eit von mie räden, aus “De HAR, dee de Israeliten ut Ägipten brocht”,

¹⁵oba jie woaren räden von “Däm HARN, dee de Israeliten von ut daut nuadne Launt brocht, wua hee an vestat haud.” Ekj saj junt, ekj woa an trigjbrinjen en daut Launt nenn, woont ekj äare Elren jejäft hab.

¹⁶Horcht emol, ekj woa väl Fescha schekjen, sajcht de HAR, un dee woaren an feschen. Un no dee, woa ekj väl Jäaja rut schekjen, un dee sellen, oppe Boaj un enne Schluchten un enne Heelen, an jäajren.

¹⁷Ekj see aules waut see doonen; mie sent kjeene von an vestoaken. Un äare Sind es nich em diestren jebläwen ver miene Uagen.

¹⁸Ekj woa an dobbelt bestrofen fa äa Vegonen un äare Sinden. See haben mien Launt orrein jemoakt met gruselje Jetta, dee soo väl Läwen haben aus de Doodes, un haben daut Launt, waut mie jehieet, met äare oppscheiselje Dinja oppjefelt.

¹⁹HAR, du best dee, wäa mie stoakj moakt un Schutz jeft; bie die sie ekj secha, wan ekj en Trubbel jerod. Velkja von aulawäajen oppe Ieed, woaren no die komen un sajen: Onse Elren hauden bloos reine Läajes metjekjräajen; see hauden nuzloose Jetta, dee nich halpen kunnen.

²⁰Kaun een Mensch daut moaken, waut sien Gott es? Soont es nich werkjlich een Gott.

²¹Doawäajen woa ekj an dit mol wiesen, un an miene Krauft un Jewault feelen loten, soo daut see enseenen, daut ekj werkjlich de HAR sie.