Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jeremia 29 Bible Online

Jeremia 29 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jeremia 29

¹Dit es een Breef, dän de Profeet Jeremia von Jerusalem no de Leidasch von daut äwaje vom Volkj schekjt, de Priesta un Profeeten un aul dee vom Volkj, dee Nebukadnezar von Jerusalem no Babel wajchjenomen haud.

²Dit wia no däm, daut de Kjennich Jojachin un de Kjennichsmutta, de jeschnädne Deena un Leidasch von Juda un Jerusalem, un uk de Mana von Jerusalem, waut daut buen un mieren vestunden, von Jerusalem veschlapt wieren.

³Jeremia schekjt dän Breef no Babel met Elasa, Schafan sien Sän, un Gemarja, Hilkija sien Sän, aus Zedekia, de Kjennich von Juda, an no Nebukadnezar, däm Kjennich von Babel schekjt. Jeremia schreef an:

⁴De HAR, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es, sajcht: Aul jie, dee ekj von Jerusalem no Babel veschlapt hab:

⁵But junt Hiesa un trakjt doa nenn; plaunt Goades un ät von daut waut jie trakjen.

⁶Befriet junt, un habt Famieljes. Besorcht Frues fa june Säns, un jäft june Dajchta, daut dee sikj befrieen, soo daut dee Kjinja haben woaren. Vemieet junt, daut jie doa nich weinja woaren.

⁷Vesieekjt de Staut to halpen, wua ekj junt hanjeschlapt hab. Bät daut de HAR goot to an es, wiels wan dee daut goot jeit, dan woat junt daut goot gonen.

⁸Dit es waut de HAR, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es, sajcht: Lot de Profeeten, dee doa mank junt sent un de Woasaja junt nich soont sajen, waut nich soo es, un horcht nich no daut, waut see dreemen.

⁹Waut dee junt en mienen Nomen profezeien, es nich de Woarheit, un ekj hab dee nich jeschekjt, sajcht de HAR.

¹⁰Oba waut de HAR sajcht, es: Wan Babel ieescht 70 Joa jewast es, dan woa ekj junt miene Gonst wiesen, soo aus ekj vesproaken hab, un junt wada no dise Städ brinjen.

¹¹Ekj hab daut goot äwajedocht, sajcht de HAR, un waut ekj fa junt jeplont hab, es Fräd un Erfolch, un nich Schoden. Ekj well junt eene Tookunft un Hopninj jäwen.

¹²Dan woa jie mie aunbäden, un jie woaren komen un mie froagen, un ekj woa no junt horchen.

¹³Jie woaren met een eenkjanjet Hoat hinjaraun no mie sennen, un jie woaren mie finjen.

¹⁴Un jie woaren nich vejäfs no mie sieekjen, sajcht de HAR. Ekj woa junt daut loten wada bäta gonen, un woa junt von mank aul de Velkja un von aul dee veschiedne Städen trigjbrinjen, wua ekj junt veschlapt hab, sajcht de HAR. Ekj woa junt trigj no dee Städ brinjen, von wua ekj junt wajchjefieet hab.

¹⁵Jie sajen daut de HAR haft junt en Babel uk Profeeten jejäft.

¹⁶Horcht emol waut de HAR to sajen haft, äwa dän Kjennich, dee opp David sien Troon sett, un daut gaunze Volkj, woont en dise Staut wont, äwa aul jun Frintschoft, waut nich met junt toop wajchjefieet es.

¹⁷Dit es waut de HAR, dee aules rejieet, sajcht: Horcht emol, ekj woa daut Schwieet un Hungaschnoot un schlemme Krankheiten mank an schekjen, daut see soo woaren sennen, aus de schlajchte Fiejen, dee äwahaupt nich to äten sent.

¹⁸Ekj woa dee met daut Schwieet un Hungaschnoot un Krankheiten vejoagen, soo daut aule Kjennichrikjs oppe Ieed daut schudren woat, wäajen dän Fluch un daut grausome, waut an trafen woat. De Lied, en aul de Lenda, mank woone see wonen un vespreet sent, woaren an veachten un vespotten.

¹⁹Dit woat komen, wiels see nich jehuarsom wieren to daut waut ekj säd, sajcht de HAR. Ekj schekjt emma wada Profeeten, dee mie deenden, oba jie wullen nich no dee horchen, sajcht de HAR.

²⁰Un horcht waut de HAR to sajen haft, to aul junt waut wajchjeschlapt sent, waut von Jerusalem no Babel jefieet sent.

²¹Dit es waut de HAR, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es, sajcht äwa Ahab, Kolaja sien Sän, un äwa Zidkija, Maaseja sien Sän. Dee haben junt, en mienen Nomen, soont jeprofezeit, waut nich soo wia, un paust mau opp, ekj woa an en Nebukadnezar, dän Kjennich von Babel, siene Macht jäwen, un hee woat dee ver junt ombrinjen loten.

²²Un dee äare Nomes woaren aus een Fluchwuat jebrukt woaren von aul dee, dee ut Juda no Babel wajchjefieet sent. See woaren sajen: Mucht de HAR die daut soo gonen moaken, aus Zidkija un Ahab daut jinkj, woone de babelonischa Kjennich em Fia vebrend,

²³wiels see Schaund dreewen met äare Nobasch äare Frues, un uk en mienen Nomen soont säden, waut ekj an nich jesajcht haud, un waut nich soo wia. Ekj weet om dit om, un sie de Zeij doavon, sajcht de HAR.

²⁴Un to Schemaja von Nehelam saust du sajen:

²⁵De HAR, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es, sajcht: Wiels du Breew utschekjst met diene Unjaschreft, no daut gaunze Volkj, waut en Jerusalem es, no dän Priesta Zefanja, Maaseja sien Sän, un no aule Priesta, un sätst:

²⁶De HAR haft die aus dän väaschten Priesta em Tempel, en däm Priesta Jojada siene Städ, aunjestalt, un du saust aule errsennje Menschen, dee sikj aus een Profeet utjäwen, faustnämen, un en een Klotz faust hoolen.

²⁷Wuarom hast du Jeremia von Anatot, dee doa to junt profezeit, nich soo bestroft?

²⁸Hee haft ons hia en Babel eenen Breef jeschekjt, un weeten loten, daut wie noch lang sellen hia bliewen. Wie sellen Hiesa buen un en dee wonen; wie sellen Goades aunplaunten un von dee äten.

²⁹De Priesta Zefanja laus Jeremia dän Breef väa.

³⁰Un dan wort Jeremia daut wada groot, waut hee fa däm HARN sajen sull.

³¹Hee sull eenen Breef schriewen aun aul dee, dee wajchjefieet wieren un an sajen: Dit es waut de HAR to Schemaja von Nehelam sajcht: Wiels hee daut jeprofezeit haft, waut de HAR am nich oppjejäft haft, un wiels hee junt haft moakt opp daut veloten, waut nich soo es,

³²nu sajcht de HAR: Horcht emol, ekj woa Schemaja von Nehelam un siene Nokomen bestrofen, daut kjeena von an bliewen woat. Dee woaren nich daut goode seenen, waut ekj fa mien Volkj doonen woa, sajcht de HAR. Hee haft daut Volkj jäajen däm HARN jesat met daut, waut hee jesajcht haft.