Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jeremia 46 Bible Online

Jeremia 46 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jeremia 46

¹Dit sent de Norechten, dee Jeremia vom HARN kjrieech, äwa veschiedne Lenda.

²Dit es waut hee äwa Ägipten säd en daut vieede Joa daut Jojakim, Josia sien Sän, Kjennich en Juda wia, aus de ägiptischa Kjennich Necho siene Armee bat Karkemisch aum Eufrat Riefa kjeem, un de babelonischa Kjennich Nebukadnezar am doa schluach.

³Brinjt daut runde un uk daut lange Schilt. Wie gonen em Kjrich.

⁴Spaunt de Pieed aun, un lot de Ritta oppsetten. Sat june Soldotenheed opp un stot opp junen Plauz. Schoapt june Spiessen, un trakjt june Soldoten Kjleeda aun.

⁵Wuarom see ekj junt beschromt? Wuarom go jie äwaroasch? De stoakje Soldoten spooden sikj trigj, un ranen ut Angst. Kjeena kjikjt sikj om; een jiedra es veschrocken, sajcht de HAR.

⁶Dee waut fekjs sent, kjennen nich flichten, un dee waut stoakj sent, kjennen nich wajch komen. Em Nuaden biem Eufrat stolpaden see un follen han.

⁷Wäa wia daut, dee doa oppstieech aus een rietenda Riefa, dee äwa daut Launt rand aus de Niel, wan dee äwaschwamt?

⁸Ägipten stieech rut aus de Niel, aus een Riefa dee äwarant; un see säden, see wudden daut Launt bedakjen un Städa un äare Menschen venichten.

⁹Lot de Pieed veropp gonen un de Woages sea rätren; lot de stoakje Soldoten von Kusch un von Putt met äa Schilt aunjriepen, un dee von Lud met äare Boages.

¹⁰Oba dee Dach jehieet Gott däm HARN, dee aules rejieet. Aun disen Dach woat hee siene Fiend trigjtolen un sikj aun dee rajchen. Daut Schwieet woat sikj voll fräten, un sikj voll von jane äa Bloot supen. Gott de HAR, dee aules rejieet, moakt em Nuaden een Schlachtopfa aum Eufrat Riefa.

¹¹Du scheenet Ägipten, go no Gilead un hol die doa Saulw. Oba aul daut enschmäaren es vejäfs, wiels du woascht nich bäta woaren.

¹²De Lenda haben jehieet von diene Schaund; aula haben see jehieet, woo du hielst. Een Soldot stolpat äwa dän aundren, un beid faulen tojlikj dol.

¹³Un dit es de Norecht woone Jeremia vom HARN kjrieech, aus de babelonischa Kjennich Nebukadnezar aunkjeem, daut hee Ägipten wull ennämen.

¹⁴Sajcht en ägiptische Städa, en Migdol, Tachpanhes un Memfis: moakt junt reed un stalt junt han; runtom junt haft daut Schwieet jeschloagen.

¹⁵Woo kjemt daut, daut de stoakje follen un nich Jäajenstaunt hilden? Daut es, wäajen de HAR dee schluach.

¹⁶Jun Häa vestaupt sikj un foll; eena reet dän aundren dol. See säden: Well wie trigj no onse Menschen, no daut Launt von wua wie kjeemen; dis Kjrich es too groff.

¹⁷Nant dän ägiptischen Kjennich, “Grootfrät haft vepaust”.

¹⁸Soo secha aus ekj läw, sajcht de Kjennich, dee de HAR es, dee aules rejieet, soo kloa aus Tabor enne Boaj un Karmel aum Mäa es, woat eena bat junt komen.

¹⁹Pak diene Schimmidaun, du scheena Ägipta; wiels Memfis woat vedorwen woaren, un vebrent, bat kjeena doa wont.

²⁰Ägipten es een schmocket Hoklinkj, un vom Nuaden kjemt eene Stäakjflieej.

²¹June aunjenomne Soldoten, wieren aus jemaste Kjalwa; oba dee dreiden sikj om un randen aulatoop wajch. See kunnen daut nich hoolen. De Dach wua see faulen es jekomen; de Tiet toom veräakjnen es doa.

²²See trakjen sikj trigj aus eene zischende Schlang, un de Fient schrät met Jewault. Dee kjemt, soo aus Holthakasch met Akjsen em Woolt nenschräden,

²³un haken äaren Woolt dol, dee nich to mäten jeit, sajcht de HAR. See sent mea aus de Graushoppa, dee nich to talen sent.

²⁴Daut scheene Ägipten mott sikj schämen, see sent von daut Volkj em Nuaden jeschloagen.

²⁵De HAR, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es, sajcht: Horcht emol, ekj woa dän Aufgott Amon en de Staut No un dän ägiptischen Kjennich bestrofen, äa Launt, äare Jetta un äare Kjennichs. Dit woat opp aul dee komen, waut sikj opp dän ägiptischen Kjennich veloten.

²⁶Ekj woa an en de Macht von dee jäwen, dee an nom Läwen stonen, un en de Macht von dän babelonischen Kjennich Nebukadnezar un siene aunjestalde Mana. Oba no daut, saul daut Launt wada bewont sennen, soo aus ieescht emma, sajcht de HAR.

²⁷Oba du, Jakob, dee du mie deenst, hab nich angst, un Israel, jräm die nich. Ekj woa die ut de framde Lenda halpen, un diene Nokomen ut de Jefangenschoft, soo daut Jakob woat trigjkomen, un ruich un sonda Sorj sennen, un von kjeenem en Jefoa stonen.

²⁸Jakob, dee du mie deenst, hab nich angst, sajcht de HAR. Ekj sie met die un woa een Enj moaken von aul dee Lenda wua ekj junt vestreit hab; oba met die woa ekj nich een Enj moaken. Jie woaren nich onen Strof bliewen; ekj woa junt mau jäwen, waut jie vedeent haben.