Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jeremia 48 Bible Online

Jeremia 48 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jeremia 48

¹Dit es waut de HAR, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es, äwa Moab säd: Woo saul daut met de Staut Nebo, soo gaunz venicht aus dee es? Kirjatajim es beschämt un jeschloagen, un soogoa de Schutzstäd es doljeräten.

²Moab doaf sikj nuscht mea meenen. En Heschbon haben see dän Plon jefot Moab entonämen, un jesajcht: Komt, well wie een Enj met daut Launt moaken. Un de Staut Madmen saul uk venicht; daut Schwieet saul dee vejoagen.

³Hia jie, woo see en Horonajim sajen, daut aules jewaultmässich vedorwen es.

⁴Met Moab es daut ut! Horcht woo de Kjinja roaren,

⁵dee doa nopp no Luhit flichten. Un rauf bat Horonajim es to hieren, woo schlajcht an daut jeit,

⁶Nu schwind, wan dien Läwen waut wieet es! Schlapt junt derch, soo aus een Struck enne Wiltnis.

⁷Wiels du die opp diene Macht un dienen Väarot veloten hast, woascht du tofaul komen. Kemosch woat faustjenomen woaren un met Priesta un Leida toop wajchjefieet.

⁸De Fient woat jieda Staut besieekjen; kjeene Staut woat veschoont bliewen. Daut Tol woat vedorwen woaren, un daut Huachlaunt woat vefrenst woaren, soo sajcht de HAR.

⁹Jäft Moab Flichten, hee woat haustich wajch motten; siene Städa woaren ladich un onbewont ligjen bliewen.

¹⁰Lot een Fluch opp dee komen waut däm HARN siene Oabeit schladonzich doonen; un lot een Fluch opp däm komen, dee sien Schwieet trigj helt von Bloot vejeeten.

¹¹Von jee häa es Moab onvestieet jewast, aus de Wien opp sien Grummel. Dee es nich han un trigj jegoten worden, un es noch nienich veschlapt worden. Doawäajen es sien Jeschmak jebläwen, un dee rikjt emma scheen.

¹²Oba nu, sajcht de HAR, kjemt dee Tiet, daut hee woat Mana schekjen, waut de Jefässa äwaducken un utjeeten woaren un de Krucken tweibräakjen woaren.

¹³Un Moab woat sikj met Kemosch schämen motten, soo aus de Israeliten sikj met Betel schämen motten. See hauden sikj sest doaropp veloten.

¹⁴Woo kjenn jie sajen, Wie sent stoakje Soldoten, un goode Mana em Kjrich.

¹⁵Moab es vedorwen un de Städa sent nenjebroaken. Äare baste junge Mana woaren omjebrocht woaren, sajcht de Kjennich, dee HAR heet, un aules rejieet.

¹⁶Moab sien Enj woat boolt komen, un sien vedoawen es nich wiet auf.

¹⁷Lot aule Nobasch met am truaren. Lot aule, dee am kjanen, sikj tieren, daut siene groote Macht jebroaken es, un siene Pracht wajch es.

¹⁸Dee, dee jie en daut scheene Dibon wonen, stiet rauf von june Pracht un sat junt oppe drieeje Ieed. De Fient, dee Moab jeschloagen haft, woat nopp komen no die, un diene stoakje Mieren dolbräakjen.

¹⁹Dee, dee jie en Aroer wonen, stot biem Wajch un kjikjt. Froacht dee, dee ranen, un dee, dee utkleiwen, waut doa jeworden es.

²⁰Un see woaren sajen, daut Moab ladich steit un gaunz vedorwen es. Hielt un schriet; sajcht biem Arnon, daut Moab venicht es.

²¹Daut Jerecht es äwa de Städa oppem Huachlaunt jekomen, äwa Holon, Jahaz, Mefaat,

²²Dibon, Nebo, Bet Diblatajim,

²³Kirjatajim, Bet Gamul, Bet Meon,

²⁴Kerijot un Bozra un äwa aule Städa en Moab, wiet un breet.

²⁵Moab sien Huarn es aufjeschloagen un sien Oarm es jebroaken, sajcht de HAR.

²⁶Moak Moab sikj bedrinkjen, wiels hee haft sikj jäajen däm HARN jestalt. Lot am sikj bräakjen un lot am kolkjen; lot am uk toom Spott jebrukt woaren.

²⁷Haft hee nich sienen Spott äwa Israel jehaut? Wia Israel unja jeweenelje Reibasch jefollen? Jiedatsmol wan du von Israel rädsd, deetst du met däm Kopp schedren.

²⁸Velot june Städa un wont enne Boaj, jie Lied von Moab; läft soo aus Duwen, dee äare Nasta väarenaun enne Heelen moaken.

²⁹De Lied haben emma von Moab jehieet, daut dee stolt un huachnäsich un prauzich un onveschämt sent.

³⁰Oba de HAR sajcht von an: Ekj weet goot woo äwamootich dee sent; waut see sajen un waut see doonen helt aula nuscht en.

³¹Doawäajen hiel ekj äwa Moab un roa äwa daut gaunze Moab; ekj trua äwa de Lied von Kir Heres.

³²Ekj hiel äwa de Wienrank en Sibma, noch dolla aus äwa Jaser. Diene Asta rieekjten äwa daut Mäa, un soo wiet aus Jaser, oba nu haft de Fient diene Fiejen un diene Wiendruwen vedorwen.

³³Enne Goades es de Freid wajch jenomen, oppe Stapen en Moab es kjeen scheengonen; vom Wien moaken es een Enj jekomen, kjeena schricht fa Freid bie de Wiendruwenpras; nu es äa roopen nich fa scheen gonen.

³⁴En Heschbon woat jeschräajen, un en Elale un Jahaz un Zoar, en Horonajim un bat Eglat Schelischija. Soogoa de Nimrim Wessajäajent woat vewoaloost woaren un stoawen.

³⁵De HAR sajcht: Ekj woa een Enj met de Menschen en Moab moaken, dee opp de huage Opfastäden opfren, un dän Weiruak fa de Jetta brennen.

³⁶Mien Hoat truat äwa Moab, aus daut Spell von eene Fleet; soo aus eene Fleet hielt un piept, hielt mien Hoat fa de Lied en Kir Heres. Aules waut see jesaumelt haben, es to nuscht jekomen.

³⁷Een jiedra schäat sien Kopp kol, un schnitt sien Boat gaunz auf; aun de Henj haben see sikj wund jeräten, un aun de Lenjen droagen see Sakkjleeda.

³⁸Opp aule Däakja un Gaussen woat en Moab jehielt. Ekj hab Moab tweijeschloagen, aus eena eene Kruck tweischleit, woone aul kjeena haben well, sajcht de HAR.

³⁹Woo schlemm dee oba veschloagen es! un woo sea schrieen dee doch! See schämen sikj soo sea, daut see eenem dän Rigjen dreien. Nu woat Moab vespott, un de Velkja schudat daut, waut an jeworden es.

⁴⁰Dit es waut de HAR sajcht: Kjikj emol woo jana siene Flichten utspreet, un aus een Odla opp Moab felt.

⁴¹Kerijot woat faustjenomen woaren, un de Schutzstäda woaren enjenomen woaren. Daut Hoat von de stoakje Soldoten woat dän Dach en Moab soo sennen, aus daut Hoat von eene Fru en Weedoag.

⁴²Moab woat utjerot woaren, un nich mea een Volkj sennen, wiels hee sikj jäajen däm HARN oppjestalt haft.

⁴³Een Schrakjen, eene Schlucht un eene Schlenj, sellen oppe Moabita komen, sajcht de HAR.

⁴⁴Dee waut ut Angst wajchrant, woat enne Schlucht faulen, un dee wäa ut de Schlucht kjript, woat enne Schlenj faust komen. Daut es woo Moab daut gonen woat, wan ekj äare Strof uteew, sajcht de HAR.

⁴⁵Gaunz ut de Pust komen Flichtlinja no Heschbon un sieekjen no Schutz; doa rejieed de Kjennich Sihon. Oba de Staut es vebrent, un de Kjennich es en Flaumen vebrent en sien Hus; daut Volkj, daut emol soo prauzich wia, es von unjen bat bowen vedorwen.

⁴⁶Woo saul daut noch met die, Moab? Daut Volkj, woont dän Kemosch aunbäd, es to nuscht jeworden; aul diene Säns un Dajchta sent jenomen un wajchjefieet worden.

⁴⁷Doch wan de Tiet ieescht kjemt, woa ekj Moab daut wada loten bäta gonen, sajcht de HAR. Daut es dan aules, äwa de Strof fa Moab.