Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Jeremia 8 Bible Online

Jeremia 8 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Jeremia 8

¹Un dan, sajcht de HAR, woaren de Knoakes von de Kjennichs von Juda, un de Knoakes von siene Leidasch, de Knoakes von de Priesta un Profeeten, un de Knoakes von dee, dee en Jerusalem wonen, ut äare Jräwa rutjeschmäten woaren.

²Dee woaren unja de Sonn un de Mon un daut himlische Häa, daut see jleichten un daut see aunjebät haben, vestreit sennen. See randen dee hinjaraun un fruagen dee no Help un veieeden dee. De Knoakes woaren nich wada toopjeläst ooda begroft woaren; dee woaren aus Mest oppe Stap ligjen bliewen.

³Un dee, dee dan noch opp de veschiedne Städen äwajebläwen sent, wua ekj dise schlajchte Menschen han vestat hab, woaren sikj aula dän Doot wenschen leewa aus daut Läwen, sajcht de HAR, dee aules rejieet.

⁴Saj an, dit es waut de HAR sajcht: Wan eena dolfelt, steit dee nich wada opp? Wan eena sikj vebiestat, finjt dee sikj nich wada trigj?

⁵Wuarom sent de Lied en Jerusalem oba, en eent wajch opp däm Errwajch? See bliewen bie daut, waut nuscht es, un wäaren sikj fa trigj komen.

⁶Ekj hab jehorcht, un ekj hieed, daut see nich de Woarheit räden. Kjeena steit siene Sinden too, un sajcht: Waut hab ekj bloos jedonen! Aula ranen see äaren Wajch, aus een Hinjst em Kjrich, dee nich opptohoolen es.

⁷De Storch enne Loft nemt sikj Tiet toom brooden; un de Duw, de Kronkje, un daut Schwaulemkje, komen pinkjlich jieda Joa trigj, oba mien Volkj recht sikj nich, no waut de HAR enjefieet haft.

⁸Woo kjenn jie sajen: “Wie haben Weisheit, Wie haben däm HARN siene Väaschreften”? wan de Schriewa, met äare Utlaj, daut gaunz vedreit haben.

⁹June jelieede woaren sikj schämen motten; dee woaren stutzen, un woaren faustjenomen woaren. Woo kjennen see Vestentnis wieda jäwen, wan see däm HARN sien Wuat veschmäten haben?

¹⁰Doawäajen woa ekj äare Frues aundre äwajäwen, un woa äare Flekja dee jäwen, waut an vejoagen, wiels de oame un de rikje sent bloos aula hinjaraun, no waut see nich vedeent haben, un Profeeten un de Priesta räden aula, waut nich soo es.

¹¹Dee sent jlikjeltich met de Wunden en mien Volkj un haben an beschwicht met: “Dit es nich waut schlemmet”, wan daut doch schlemm es.

¹²Daut es eene Schaund, waut dee jedonen haben; daut es oppscheislich, woo dee läwden. Doch see schämden sikj nich, un vestunden nich emol root to woaren; nu woaren see faulen, met dee waut faulen. Wan ekj an strofen woa, woaren see enne Grunt komen, sajcht de HAR.

¹³Ekj woa an derchdraschen, sajcht de HAR, bat kjeene Wiendruwen aun de Rank bliewen, un kjeene Fiejen aun de Fiejenbeem sent, un aule Bläda vedrieejen. Aules waut ekj an jeef, woat wajchjenomen woaren.

¹⁴Wuarom sett wie noch emma? Well wie aula en de Städa met Mieren gonen, un doa ons Enj aufluaren. De HAR ons Gott lat ons omkomen; hee haft ons waut jeftjet to drinkjen jejäft, wiels wie ons ver am vesindicht haben.

¹⁵Wie wenschten ons waut goodet, oba nuscht goodet es jekomen; wie wenschten, daut sull bäta gonen, oba nu mott wie ons grulen.

¹⁶En Dan schnuwen äare Pieed aul; wan dee äare Hinjsten schrieen, scheddat daut gaunze Launt. Dee pieekjen derch daut Launt, un nämen de Städa un de Menschen en, bat nuscht jebläwen es.

¹⁷Horcht emol, ekj woa Schlangen mank junt schekjen, soone waut jie nich bezeibren woaren; dee woaren junt bieten, sajcht de HAR.

¹⁸Enne Städ Freid, hab ekj Trua; mie es de Moot veschort.

¹⁹Horcht emol, von wiet un breet em Launt schricht mien Volkj un frajcht: “Es de HAR nich mea en Zion? Es de Kjennich nich mea doa?” Un ekj saj: Wuarom trotz jie mie met Aufjetta, un met framde Jetta, dee nuscht sent.

²⁰Jie sajen: “De Arnt es vebie, un de Somma es derch, un wie haben kjeene Help jekjräajen.”

²¹Ekj sie jebroaken, wiels mien Volkj vebroaken es; ekj trua un weet mie nich Rot.

²²Es en Gilead nuscht toom enschmäaren? Es doa kjeen Dokta to haben? Ooda wuarom es mien scheenet Volkj nich jeheelt worden?

²³Ekj wensch mien Kopp wia eene Wotakjwal, un miene Uagen jeewen een Stroom Tronen, daut ekj Dach un Nacht hielen kunn, äwa dee waut von mien Volkj omjebrocht sent.