Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Kloagleeda 2 Bible Online

Kloagleeda 2 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Kloagleeda 2

¹Woo groff haft de Har sienen Oaja loten opp de scheene Staut Zion komen? De Staut, met dee sikj Israel soo väl meend, es vom Himmel bat oppe Ieed jeschmäten. En sienen Oaja haft hee nuscht oppjepaust, no daut waut sien Footbenkjskje wia.

²Aul de feine Städen en Israel haft de Har vedorwen un kjeene veschoont; hee haft en sienen Oaja, Städa met Mieren en mien Juda gaunz doljebroaken. Hee haft daut Rikj un de aunjestalde en Schaund to nuscht jebrocht.

³Hee haft aule Macht, dee Israel haud, en sienen Oaja enne Grunt jebrocht; hee haft sienen gooden Oarm trigjetrocken, aus de Fient opp ons kjeem. Hee haft en Juda romjeschermetzelt aus een Fia, daut no aule Sieden frat.

⁴Soo aus een Fient trock hee sienen Boagen stiew; un siene rajchte Haunt hilt hee soo aus een Jäajna. Hee haft aul dee, dee en Zelten en daut scheene Zion goot leeten, omjebrocht; un haft sienen Oaja utjegoten soo aus flaumendet Gloot utschett woat.

⁵De Har wia aus een Fient, un haft Israel gaunz vedorwen. Hee haft jieda Paulaust venicht, jieda Staut met Mieren enne Grunt jebrocht. Hee haft daut scheene Juda soo jaumalich lieden moakt.

⁶Hee haft sien ieejnet Zelt derchjeweet aus een Goaden; hee haft sienen ieejnen Tempel veschoaft. De HAR haft de Heljedoag un Sabaten en Zion loten vefaulen; un en sienen grooten Oaja haft hee Kjennich un Priesta veacht.

⁷De Har haft sikj von sienen Aultoa wajch jedreit, un haft daut Heilichtum veschmäten. Hee haft däm Fient loten dän Paulaust en siene Macht nämen; de framde schrieejen em HARN sienen Tempel, soo aus wie aum Heljedach deeden.

⁸De HAR haud sikj faust väajenomen, de Mieren rom daut scheene Zion doltobräakjen; hee trock dän Motbaunt stiew, un hilt sikj nich trigj von venichten. Hee leet de Mia, un waut sest Schutz jäwen sull, stänen un unjagonen.

⁹De Puaten ligjen plaut oppe Ieed, de Stangen toom de Däaren veschluten sent vedorwen un halpen nuscht mea. De Kjennich un aunjestalde sent en een framdet Launt nenn veschlapt, wua see daut Jesaz nich hoolen kjennen, un de Profeeten kjeene Ensecht kjrieen von däm HARN.

¹⁰Dee waut Leidasch en Zion wieren, setten oppe Ieed un bliewen stell; see besteewen sikj dän Kopp met Ieed, un haben sikj Sakj äwajetrocken. De Mejales von Jerusalem haben äare Kjap bat oppe Ieed doljebekjt.

¹¹Ekj hab mie schia de Uagen utjehielt, von bennen ritt mie aules; ekj weet meist nich wäa ekj sie, wiels mien scheenet Volkj enne Grunt jebrocht es, un Bäbes un Kjinja oppe Gaus veschmachten.

¹²Dee roopen no äare Mitta: Waut kjenn wie äten? Waut kjenn wie drinkjen? Oba see beschwiemen soo aus dee, dee en äare Wunden oppe Gaussen ligjen, un stoawen en äare Mitta äare Oarms

¹³Jerusalem, onse scheene Staut, wäa kaun waut goodet von die sajen; wäa es met die to vejlikjen? Woo kaun ekj die treesten? Zion wia eene schmocke Mejal, oba wäa haft emol ea soo jeläden, daut ekj ar doamet treesten kaun? Waut die schot es soo groot aus daut Mäa, woo kaun dan noch Rot doafäa sennen.

¹⁴Diene Profeeten haben die soont väajehoolen, waut nich soo wia, un die noch veleid; see haben die nich diene Sinden väajehoolen, un diene Strof nich väajeboagen. See haben jeprofezeit, waut nich soo wia, un waut die dän orrajchten Wajch leid.

¹⁵Dee, dee hia vebie komen, woaren de Henj klautschen un sikj äwa daut scheene Jerusalem schudren un tieren. Es dit de Staut von dee jesajcht wort, daut dee de gaunz schmokste wia, un to dee sikj aule Lenda freiden?

¹⁶Aul diene Fiend felt daut Mul op, wan see die seenen; see schlonen äare Tänen toop un zischen: Dee hab wie enne Grunt jebrocht! Hia hab wie no jeluat; un nu es daut bat doa. Wie kjrieen daut selfst to seenen.

¹⁷De HAR haft utjefieet, waut hee em Plon haud; waut hee lang trigj jedreift haud, haft hee nu jedonen. Onen Metjefeel haft hee vedorwen; hee haft däm Fient de Macht äwa die jejäft; hee haft däm Fient sikj freien loten äwa die.

¹⁸Jerusalem, roop lud no däm Harn! Muchten de Tronen en Zion ranen aus een Riefa, dee Dach un Nacht schält. Jeff nich tweschenenn no, un schoon diene Uagen nich.

¹⁹Sto opp un hiel enne Nacht; go jieda Stund un saj däm Harn, aules waut en dien Hoat es. Strakj diene Henj ut no am, un bäd om diene Kjinja äat haulwen, dee opp jieda Gaussenakj en Hungaschnoot lieden.

²⁰Kjikj doch, HAR, un lot die daut groot woaren, to wäm du dit jedonen hast. Sullen Frues äare ieejne Kjinja äten, dee see enne Oarms droagen? Kaust du daut tooloten, daut Priesta un Profeeten em Harn sien Heilichtum omjebrocht woaren?

²¹De junge un de oole ligjen doot, em Stoff oppe Gaussen; Mejales un Junges sent vom Schwieet jestorwen. Du hast dee en dien Oaja omjebrocht, du hast dee onen Metlieden doljeschloagen.

²²Du hast miene Fiend von runtom häa toopjekroacht aus to een Fast, soo daut kjeena wajchkjeem ooda äwableef, aun dän Dach aus du dien Oaja utgootst. Dee, dee ekj jedroacht un besorcht hab, haft mien Fient omjebrocht.