Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Kloagleeda 3 Bible Online

Kloagleeda 3 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Kloagleeda 3

¹Ekj sie de Maun, dee väl unja dän Stock vom Harn sienen Oaja jeläden haft.

²Hee juach mie em diestren nenn, un leet mie gonen wua kjeen Licht wia.

³Siene Haunt troff bloos emma mie, een Dach nom aundren, emma wada.

⁴Hee leet miene Hut wajchschieren, un mien Fleesch vedrieejen; hee leet miene Knoakes tweibräakjen.

⁵Hee sad eene betre Jrens rom mie, doa wia kjeen Wajch ut miene Kwol.

⁶Hee muak daut soo diesta runtom mie, aus rom dee waut aul lang em Grauf sent.

⁷Hee sad eene Waunt rom mie, wua ekj nich derch kunn, hee läd mie schwoare Kjäden opp.

⁸Un wan ekj uk roop un hiel, horcht hee nich no mien Jebäd.

⁹Hee haft mienen Wajch toojemieet, hee muak mie eenen Omwajch nogonen.

¹⁰Hee es een Boa, dee no mie luat, un een Leiw, dee sikj vestoaken helt;

¹¹hee leet mie vebiestren, un leet mie wund un eensom.

¹²Hee trock sienen Boagen stiew, un zield de Feil no mie;

¹³de Feilen von siene Schajcht troffen deep en mie nenn.

¹⁴Mien gaunzet Volkj moakt Spos von mie, see vespotten mie aule Dach en äare Leeda;

¹⁵hee haft mie gaunz betta von bennen jemoakt, un met Gaulwota oppjefelt.

¹⁶Hee lat mie opp Steena keiwen, un drekjt mie en Ausch dol;

¹⁷miene Seel haud kjeene Fräd, un ekj haud vejäten waut Freid wia.

¹⁸Ekj meend miene Krauft un de Hopninj, dee ekj em HARN haud, wieren wajch;

¹⁹wan ekj aun mien lieden docht, un woo eensom ekj wia, must ekj sea betta oppsteeten.

²⁰Jiedatsmol wan ekj doaraun denkjen mott, sie ekj bedrekjt un vetwiewelt.

²¹Oba doa es dit aun waut ekj mie hool, un dan läw ekj wada opp,

²²un daut es dit: Däm HARN siene Leew es truhoatich, doa es kjeen Enj von woo jenstich hee es;

²³soo es hee jieda Morjen vom nieen. Daut es groosoatich, woo eena sikj opp die veloten kaun.

²⁴Ekj saj met mien gaunzet Hoat: De HAR es waut mie fält, ekj lua no waut hee doonen woat.

²⁵De HAR es däm goot, dee no sienen Wajch luat; däm, dee no am frajcht.

²⁶Daut es daut goot wieet, stell fa däm HARN un siene Help to luaren;

²⁷daut es goot fa eenem, wan eena enne Jugent daut schwoare droagen lieet.

²⁸Lot däm stell fa sikj setten, von wäm de HAR daut haben well;

²⁹lot däm sien Mul em Stoff nenn drekjen, wiels doa mach noch Hopninj fa däm sennen.

³⁰Lot däm siene Baken no däm dreien, dee doa schleit, un väl Spott hannämen.

³¹De Har veschmitt eenem nich opp emma;

³²wan hee ons uk lieden lat, doawäajen jeft hee ons soo väl Metleet, aus hee truhoatich un leeftolich es.

³³Hee schekjt nich Trubbel, un lat ons nich lieden, aus wan hee gaunz foadich met ons es.

³⁴Wan de Jefangne meshaundelt woaren,

³⁵ooda wan de Hechsta daut sitt, daut eenem sien rajcht vedreit woat,

³⁶ooda wan wäa orrajcht beschulcht woat, woat de HAR daut nich seenen?

³⁷Kaun irjentwäa waut velangen, onen daut de Har doatoo enwellicht?

³⁸Kjemt Jlekj ooda Ojjlekj opp eenem, onen daut de HAR daut velangt?

³⁹Wäajen waut kaun een Mensch sikj jrämen, soo lang aus hee Läwen haft? Fa siene Sinden lot am sikj schämen.

⁴⁰Well wie onse Wäaj goot beseenen, un ons trigj nom HARN dreien.

⁴¹Well wie onse Hoaten, krakjt soo aus onse Henj, opphäwen no Gott em Himmel.

⁴²Wie haben ons vesindicht un sent onjehuarsom, un doawäajen hast du ons nich vejäft.

⁴³Du hast runtom die, dienen Oaja jewäsen, un hast ons nojestonen un onen Metlieden omjebrocht.

⁴⁴Du hast die en eene Wolkj trigjetrocken, daut kjeen Jebäd bat die komen kunn.

⁴⁵Du hast ons loten Mell un Schunt woaren, mank de Velkja.

⁴⁶Aul onse Fiend haben väl äwa ons to sajen jehaut.

⁴⁷Wie sent veenjst un benomen, wie motten dän Schoden un dän Doot hannämen.

⁴⁸Miene Tronen ranen en eenen Stroom, wiels ons scheenet Volkj enne Grunt jebrocht es.

⁴⁹Miene Tronen ranen un kjennen nich opphieren, doa es kjeen nojäwen,

⁵⁰bat de HAR von em Himmel rauf kjikjt, un sitt woo daut steit.

⁵¹Mie deit aules wee, wan ekj see woo de junge Frues en onse Staut daut jeit.

⁵²Soo aus een Voagel bloos vespos jejoacht woat, haben miene Fiend mie jejoacht.

⁵³See haben mie läwendich em Loch jeschmäten, un Steena opp mie jeschmäten,

⁵⁴un daut Wota stieech bat äwa mienen Kopp. Ekj docht nu wia daut ut met mie.

⁵⁵Oba von unjen en daut Loch, roopt ekj dienen Nomen, HAR,

⁵⁶daut du horchen sust, daut du die nich wajchdreien sust, von mien Älent un mien hielen un bäden.

⁵⁷Un aus ekj die jeroopt haud, dan kjeemst du noda no mie; du sätst ekj sull nich angst haben.

⁵⁸Un nu steist du, Har, fa mie en, un ratst mien Läwen.

⁵⁹HAR, du sitst woo see mie orrajcht behaundelt haben; stal miene Sach trajcht.

⁶⁰Du weetst woo dee sikj aun mie rajchen wullen, un waut see jäajen mie plonden.

⁶¹HAR, du hast jehieet woo see mie trozten, un waut see aules jäajen mie plonden.

⁶²Dän gaunzen Dach räden miene Jäajna, un veachten mie bloos.

⁶³Vom Morjen bat däm Owent, spotten äare Leeda äwa mie.

⁶⁴Tol an trigj fa daut, waut see jedonen haben, HAR.

⁶⁵Lot dee äa Hoat em onkloaren komen, un lot dienen Fluch opp an komen.

⁶⁶Joag an hunjsch hinjaraun, HAR, un rod an ut von diene Ieed, HAR.