Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hesekiel 18 Bible Online

Hesekiel 18 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hesekiel 18

¹Un mie wort daut kloa waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

²Woo saj jie doch emma en Israel: “De Elren haben suare Wiendruwen jejäten, un de Kjinja äare Tänen sent nu struf.”

³Dit sajcht Gott de HAR gaunz kloa: Soo sell jie en Israel nich lenja räden.

⁴Krakjt soo aus mie daut Läwen vom Voda jehieet, jehieet mie daut Läwen vom Sän. Mie jehieren aule Läwes. Deejanja waut sindicht, es deejanja waut stoawen woat.

⁵Well wie emol sajen, daut doa een jerajchta Maun es. Dee deit waut rajcht es, un helt daut Jesaz.

⁶Hee at nich opp de Boaj wua see aunbäden, un hee bät de Jetta nich aun, dee see en Israel haben. Hee veläft sikj nich met däm Noba siene Fru, un hee schlapt nich met siene Fru wan see äare moonatliche Doag haft.

⁷Hee brinjt däm aundren nich enne Grunt, un brinjt emma trigj waut am jebircht es. Hee nemt von kjeenem met Jewault, hee jeft däm, wäa hungrich es, Broot, un jeft dämjanjen, däm dee fälen, Kjleeda.

⁸Hee nemt nich Entras wan hee utliet, un velangt nich mea trigj aus hee utjeliet haft. Hee deit nuscht schlajchtet un es opprechtich, wan hee tweschen Mana rechten deit.

⁹Hee recht sikj no miene Jesazen un paust opp daut hee de Jebooten truhoatich helt. Soon Mensch es jerajcht, un ekj jäw mien Wuat, daut dee läwen woat, sajcht Gott de HAR.

¹⁰Un dan well wie emol sajen, daut dis Maun haft eenen Sän, dee ut Raunt un Baunt sticht. Dee haft een Mensch omjebrocht ooda sest noch eene von dise Sinden jedonen,

¹¹soone aus sien Voda nienich haft. Disa at opp de Boaj wua see aunbäden, un veläft sikj met eenen aundren Mensch siene Fru.

¹²Hee nuzt de oame un dee waut Help fält ut fa sien ieejnen Jewenst, hee nemt sikj Sachen met Jewault, hee brinjt waut jebircht es nich trigj, un hee bät de Jetta aun un deit oppscheiselje Dinja.

¹³Hee nemt Entras un velangt mea trigj aus hee jeliet haft. Woat dis Mensch läwen? Nä, dee woat nich läwen. Hee woat onbedinjt stoawen wan hee dise oppscheiselje Dinja jedonen haft. Hee haft dän Doot opp sikj jebrocht, derch siene ieejne Schult.

¹⁴Oba well wie sajen, dis Maun haft een Sän. Dis Sän sitt, waut sien Voda deit, un wan hee daut uk sitt, deit hee dee Dinja nich.

¹⁵Hee at nich opp de Boaj, wua see aunbäden, un bät nich Jetta aun, dee de Israeliten haben. Hee veläft sikj nich met däm Noba siene Fru,

¹⁶un nuzt kjeenem ut. Hee velangt kjeene Birj wan hee utliet un nemt sikj nich aundre äat met Jewault. Hee jeft sien Broot no dee, dee nich jenuach haben, un sitt doano daut dee, dee knaup Kjleeda haben, dee kjrieen.

¹⁷Hee deit nuscht schlajchtet, un nemt nich Entras un velangt nich mea trigj aus hee utjeliet haft. Hee recht sikj no miene Jesazen un paust opp, daut hee de Jebooten helt. Disa woat nich fa sienen Voda siene Schult stoawen. Hee woat läwen.

¹⁸Oba sien Voda, dee Jewault jebrukt haud un jestolen haud un schlajchtet jedonen haud mank siene Menschen, dee woat fa siene Schult stoawen.

¹⁹Un doch saj jie: “Wuarom woat de Sän nich fa däm Voda siene Schult lieden?” Na, dee woat läwen, wiels hee de Jesazen jehoolen haft un rajcht jehaundelt haft.

²⁰Dee, dee de Sinden deit, woat stoawen. De Sän saul nich bestroft fa waut sien Voda jedonen haft, un de Voda saul nich bestroft fa waut de Sän veschulcht haft. De jerajchta woat fa siene goode Woakjen aunerkjant woaren, un de ojjerajchta woat fa sien schlajchtet lieden.

²¹Wan eena, dee ut Raunt un Baunt jestäajen es, sikj oppmoakt un aul daut sintliche Läwen opphieet, wua hee bennen wia, un hee sikj no aul miene Jebooten recht un sitt doano daut Sachen rajcht gonen un deit waut rajcht es, dan woat hee läwen un nich fa siene Sind bestroft woaren.

²²Aul daut schlajchte waut hee jedonen haft, woat am nich nojedroacht woaren. Hee saul läwen fa daut waut hee rajcht jedonen haft.

²³Meest du mie jefelt daut, daut een Mensch fa siene Sinden stoawen mott? sajcht Gott de HAR. Ekj see daut väl leewa daut hee sikj oppmoakt un daut beese opphieet un aum läwen blift.

²⁴Un wan een jerajchta opphieet met daut goode waut hee deit un orrajchtet deit un en oppscheiselje Sinden läft, woat dee aum läwen bliewen? Aul daut goode waut hee jedonen haft, woat am nuscht halpen. Hee woat fa daut beese un fa de Sinden, dee hee deit, stoawen.

²⁵Un doch saj jie: “Waut de Har deit es nich rajcht.” Na, dan horcht nu, jie Israeliten. Es daut werkjlich nich rajcht waut ekj doo? Es daut nich ea soo, daut daut, waut jie doonen, orrajcht es?

²⁶Wiels, wan een jerajchta opphieet daut goode to doonen, un schlajchtet deit, woat hee doafäa stoawen. Hee woat fa daut stoawen waut hee orrajcht jedonen haft.

²⁷Oba, krakjt soo, wan een ojjerajchta sikj oppmoakt un met siene Sinden opphieet, un hee een rajchtet Jerecht jeft un doano läft, woat hee doafäa läwen.

²⁸Doafäa, daut hee daut enjeseenen haft un sikj oppjemoakt haft, von aul siene Sinden waut hee jedonen haft, woat hee läwen un nich stoawen.

²⁹Un doch sajen de Israeliten: “Waut de HAR deit es nich rajcht.” Es daut werkjlich nich rajcht waut ekj doo? Es daut nich ea soo, daut daut waut jie doonen es nich rajcht?

³⁰Jie Israeliten, ekj woa junt ver Jerecht brinjen, eenen jiedren fa sien Läwen, sajcht Gott de HAR. Moakt junt opp, un hieet opp met june Sinden, soo daut dee junt nich tofaul brinjen.

³¹Hieet opp met aul de Sinden dee jie jedonen haben, un besorcht junt een nieet Hoat, un eenen nieen Jeist. Wuarom wudd jie daut doonen fa waut jie stoawen motten, jie Israeliten?

³²Ekj hab doa nich een Jefaulen aun daut irjentwäa stoawen mott, sajcht Gott de HAR. Moakt junt opp un velot de Sinden, dan woa jie läwen.