Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hesekiel 22 Bible Online

Hesekiel 22 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hesekiel 22

¹Un mie wort kloa, waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

²Menschensän, äwanemst du die daut? Woascht du die daut äwanämen, dise Staut to rechten, dee schuldich es aun soo väl Doodes? Hool ar aul de oppscheiselje Dinja väa, dee see jedonen haft,

³un saj: Dit es waut Gott de HAR sajcht: Du best eene Staut dee daut Uadeel äwa sikj selfst jebrocht haft, derch aul dee Läwes dee jie von june ieejne Menschen jenomen haben, un doaderch daut jie junt Jetta jemoakt haben met dee jie junt veläft haben.

⁴Jie haben junt schuldich jemoakt met Menschen ombrinjen, un haben junt veläft met de Jetta dee jie junt muaken. Met dise Dinja hab jie dän Dach noda jebrocht, wua june Joaren to Enj jebrocht woaren. Un doawäajen woa ekj daut rombrinjen, daut jie woaren vespott woaren mank de Velkja un veacht woaren von de Lenda.

⁵Dee, dee dicht bie sent un dee, dee wiet auf sent, woaren äwa junt spotten, wiels june Schaund bekaunt jeworden es un jie soone schlajchte Ordnunk jehoolen haben.

⁶Kjikj bloos woo de Leidasch en Israel aula äare Macht jebrukt haben om Menschen äwatsied to schaufen.

⁷Jie veachten june ieejne Elren, jie holen de framde mank junt eent äwa em Haundel, un jie nutzen june ieejne Wätfrues un Weisen ut.

⁸Jie haben schaundhauftet jedonen met daut waut ekj heilich hilt, un haben dän Sabat, dän ekj junt jeef, jemeen jehoolen.

⁹Eenje von junt woaren lieejen om dän aundren omtobrinjen. Jie äten von daut waut de Jetta jeweit es, un veläwen junt schentlich jrodsoo mank junt.

¹⁰Eenje von junt schlopen met dee waut sienen Voda siene Fru jewast es, ooda bedwinjen eene Fru wan see äare moonatliche Doag haft.

¹¹Eena drift Schaund met däm Noba siene Fru, een aundra veläft sikj met siene Schwieedochta, un noch eena veläft sikj met siene ieejne Sesta, sien Voda siene Dochta.

¹²See loten sikj bekjeepen, daut see wäm ombrinjen. See velangen Entras von aundre Israeliten ooda velangen mea trigj aus see utjeliet haben, un nutzen dän Noba ut daut see rikj woaren, oba mie vejät jie, sajcht Gott de HAR.

¹³Un nu schlo ekj miene Henj toop, wiels jie junt soonen onveschämden Vedeenst aunrieten, un äwa de Menschen, dee jie mank junt omjebrocht haben.

¹⁴Jleew jie daut jie woaren krakjt soo wieda läwen, wan ekj kom met junt to vehaundlen? Ekj de HAR hab dit jesajcht, un woa daut utfieren.

¹⁵Ekj woa junt mank de Velkja vestreien, un junt en de Lenda vepitschen, un woa een Enj moaken met june Sinden.

¹⁶Wan jie ver de Velkja woaren veacht woaren, woa jie enseenen daut ekj de HAR sie.

¹⁷Un mie wort kloa, waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

¹⁸Menschensän, de Israeliten sent fa mie krakjt soo aus daut Koppa, Zink, Iesa un Blie waut unjen em Gropen saumelt wan eena Selwa schmelten deit. Jie sent daut, waut daut moakt, daut daut Selwa nich rein es.

¹⁹Un doawäajen sajcht Gott de HAR: Wiels jie aula daut jeworden sent, waut eena vom Selwa tosied schmitt, woa ekj junt aula en Jerusalem toopbrinjen.

²⁰Soo aus eena Selwa, Koppa, Iesa, Blie un Zink em Owen toopschmitt, un een Fia doa nunja sat toom daut veschmelten, soo woa ekj junt en miene Wutt un mien Oaja toopbrinjen un em Gropen schmieten un schmelten.

²¹Jo ekj woa junt toopsaumlen, un daut Fia von mienen Oaja jäajen junt rechten, soo daut jie aulatoop veschmelten.

²²Soo aus Selwa en een Schmelt Owen veschmelt, woa jie aulatoop veschmelten, un enseenen daut ekj de HAR miene Oaja äwa junt utjegoten hab.

²³Un mie wort kloa, waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

²⁴Menschensän, saj an: Soo aus jie läwen, es jun Launt lang nich rein, un doawäajen hab ekj daut en mienen Oaja nich räajnen loten.

²⁵De Profeeten gonen rom aus Leiws un brellen wan see äa Fleesch jriepen. See brinjen Menschen om un nämen dee äa Jelt un waut sest noch wieetvoll es. See moaken väle to Wätfrues em Launt.

²⁶June Priestasch vedreien mien Jesaz un brinjen Schaund opp daut, waut mie heilich es. An es daut eendoont, auf waut heilich ooda nich heilich es, un unjarechten nich, waut rein un waut orrein es. Un see kjniepen äare Uagen too wäajen miene Sabaten, soo daut ekj jemeen jehoolen woa von de Menschen.

²⁷De Leidasch em Volkj sent krakjt soo aus Wilw, dee äa fräten verieten. See sent soo bejierich, daut see Menschen ombrinjen om sikj selfst rikj to moaken.

²⁸Äare Profeeten bescheenjen aules, krakjt soo aus wan eena Steena met Kaulkj beschmäat. De Profeeten jäwen Ensecht, waut nuscht enhelt, un lieejen en äa woasajen. See sajen: “Gott de HAR haft daut jesajcht”, wan de HAR goanich to an jerät haft.

²⁹De Menschen en Israel beschumlen un bestälen sikj unjarenaunda; see nutzen de oame un dee waut Help fält ut, un mesbrucken de framde, un loten dee nich to äa rajcht komen.

³⁰Ekj kjikjt mie rom no eenen dee doa wudd de Mia oppbuen, un reed wia doa auftowäaren wua de Mia doljebroaken wia, soo daut ekj nich dolrieten brukt, oba ekj funk kjeenem.

³¹Un doawäajen hab ekj nu mienen Oaja loten äwa an komen, un sie soo veläajen met an jeworden, daut ekj en mienen Groll een Enj von an muak. Soo hab ekj an loten äa Vegonen trigj oppem Kopp komen, sajcht Gott de HAR.