Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hesekiel 23 Bible Online

Hesekiel 23 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hesekiel 23

¹Mie wort wada kloa waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

²Menschensän, doa wieren emol twee Frues, beid Dajchta von de selwje Mutta.

³Dee veläwden sikj en Ägipten aus see noch junk wieren. Doa leeten see sikj aun de Brost drekjen un befeelen.

⁴De jratre Sesta wia Ohola, un de aundre wia Oholiba. Un ekj neem dee aus miene Frues, un see brochten mie Säns un Dajchta. Ohola es Samaria, un Oholiba es Jerusalem.

⁵Ohola wia mie nich tru un wull sikj soo jieren met de Assiera aufjäwen, dee no ar kjeemen.

⁶Dee äare aunjestalde un Armeeleidasch wieren aula dunkel bleiw aunjetrocken. Daut wieren aules straume junge Mana un reeden opp Pieed.

⁷See jeef sikj met de Mana auf, aul de baste Assiera, un met jiedren von dee wäm see Schaund dreef, veläwd see sikj uk met däm siene Jetta.

⁸See hieed nich opp met daut onveschämde Läwen, woont see en äare junge Joaren aunjefongen haud. Doa lach see met de Ägipta un leet sikj de Brost befeelen un leet met sikj Schaund driewen.

⁹Doawäajen jeef ekj ar no de Assiera, dee ar goot sennen wullen, un dee ar soo sea jefollen.

¹⁰Dee reeten ar de Kjleeda vom Kjarpa, un neemen äare Säns un Dajchta fuat. Dee brochten ar met daut Schwieet om, un de aundre Frues spotten doaräwa, woo see aum Enj hanjerecht wort.

¹¹Dan aus äare Sesta Oholiba sach waut de aundre deed, wort dee noch willa aus de ieeschte, un dreef Schaund, waut oaja wia aus de aundre.

¹²See haud een grootet velangen no de assierische Mana, dee no ar kjeemen. Doa wieren aunjestalde un Häaleida, jieda eena junk un straum, aula schmock aunjetrocken un opp Pieed.

¹³Un dan sach ekj daut see sikj krakjt soo veläft haud aus de aundre.

¹⁴Oba dise muak daut noch oaja. See sach Bilda aun de Waunt von Mana dee dunkel root jeforwen wieren, un no Chaldäa leeten.

¹⁵Dee hauden aula äare Kjleeda rom de Lint toopjenomen, un bunte Koppbinjen oppe Kjap. Dee leet daut eenem aus däm aundren no sea stoakje Soldoten, soone von Babel, en Chaldäa.

¹⁶Soo boolt aus see de Bilda sach, haud see een velangen no dee, un see schekjt Mana no Chaldäa, daut dee no ar komen sullen.

¹⁷Un de Mana von Babel kjeemen no ar, toom met ar schlopen, un see veläwd sikj met dee un vedorf sikj daut Läwen. See beschämd sikj met an, bat see vedrislich wort un sikj wajch dreid.

¹⁸Aus see soo open wia met äa romschwienen, un soo äare Schaund seenen leet, wort ekj vedrislich met ar, krakjt soo aus ekj met äare Sesta jewast wia.

¹⁹Oba see dreef äa romschwienen emma oaja, un veläwd sikj soo aus en äare Jugentjoaren en Ägipten,

²⁰un haud een stoakjet velangen no dee waut doa kjeemen. Dee hauden een Jeschlajcht aus een Äsel un kjietaden aus een Hinjst.

²¹Junt wia noch wada no soo läwen aus jie deeden aus jie junk wieren, aus de Ägipta junt aun de Brost drekjten un befeelden.

²²Un nu, Oholiba, dit es waut Gott de HAR sajcht: Horch emol, ekj woa dee, met dee du die aufjeefst, un dee die vedrislich jemoakt haben, loten von aule Rechtungen jäajen die komen.

²³Dee von Babel un Chaldäa, dee von Pekod un Schoa un Koa, un aul de Assiera, aules straume junge Mana, aunjestalde un Leida, Häaleida un Soldoten, un aula opp Pieed,

²⁴woaren no die komen, met äa Jereetschoft un äare Pieets Woages. Äare Mana met äare Kjrichsheed, un eemol met kjliene un eemol met groote Schilten, woaren äa Loaga runtom die saten, un dan woa ekj an loten die soo rechten aus an daut rajcht väakjemt.

²⁵Wiels ekj kjeenem aundren en mien Aumt vedroagen kaun, woa ekj an loten en Oaja met die vehaundlen. Dee woaren diene Näs un Uaren aufschnieden, un met daut Schwieet dolschnieden waut jebläwen es. See woaren diene Säns un Dajchta wajchschlapen, un waut dan noch äwablift, dolbrennen.

²⁶Dee woaren junt de Kjleeda vom Liew rieten un jun Straums wajchnämen.

²⁷Un dän Wajch woa ekj een Enj moaken met dien onbandjet Läwen un romdriewen, daut du noch von Ägipten biejehoolen hast. Un dan woat die nich mea no daut sennen waut du en Ägipten hautst, un du woascht doa nich mea aun denkjen.

²⁸Dit es waut Gott de HAR sajcht: Horch emol, ekj woa die aun dee äwajäwen, dee du nich vedroagen kust, un met dee du vedrislich worscht.

²⁹Dee woaren die ut Wutt venichten un aules nämen waut du toopjebrocht hast. Dee woaren die kol un haulf noaktich ligjen loten, soo daut dien onbandjet Läwen un romdriewen woat opjedakjt woaren.

³⁰Dit woat dien Loon sennen doafäa, daut du soo romdreefst un die soo met de Velkja aufjeefst, un die met äare Jetta vesindijsd.

³¹Du hast krakjt soo jedonen aus diene Sesta, un nu woascht du krakjt soon Kuffel to drinkjen kjrieen aus see deed.

³²Dit sajcht Gott de HAR to die: Soon betra Wien aus de Sesta kjrieech, soo väl un schwoa aus daut uk wia, soont woascht du nu to drinkjen kjrieen. Dee woaren die spotten un veachten, daut du soo väl to schlucken kjrichst.

³³Du woascht soo väl soon schwoaret schlucken, un lieden onen Mot, aus diene Sesta en Samaria, dee gaunz veenjst dän Moot velua.

³⁴Dit meent bat daut latste aules nämen, un: Lekj de Schoawels ut; du woascht die dan de Brost verieten, dit sajcht ons Gott, de HAR.

³⁵Doawäajen sajcht Gott de HAR nu: Wiels jie mie vejäten haben un junt von mie jedreit haben, woa jie nu motten de Strof hannämen fa de Schaund von jun onbandjet Läwen.

³⁶Un de HAR säd to mie: Menschensän, äwanemst du die daut? Woascht du die daut äwanämen Ohola un Oholiba to rechten? Wies an woo oppscheislich see jewast sent.

³⁷Wies an woo see romjedräwen haben un Läwes omjebrocht haben. Wies an daut see met äaren Jettadeenst äa Kjastinjsvespräakjen vespott haben, un woo see de Kjinja, dee see mie brocht, no de Jetta jeopfat haft.

³⁸Un aus wan daut nich sull toorieekjen, haben see uk noch dän selwjen Dach Schaund bat en mien Heilichtum jebrocht un miene Sabaten en onieren jesat.

³⁹Dän selwjen Dach aus see äare Kjinja fa de Jetta schlachten deeden, jinjen see noch en mien Heilichtum un hilden daut jemeen. Daut es waut see aun mien Hus deeden.

⁴⁰See leeten Mana komen von Lenda waut wiet auf wieren, un aus dee kjeemen, boden see sikj, forwen sikj un druagen Straums fa an.

⁴¹Jie sauten opp utjepolstade Benkjen un läden mien Weiruak un miene Eelj opp een Desch, dän jie ver junt saden.

⁴²Un en june Staut wia een ludet un jlikjeltjet Jeschrech von väl Menschen fa de Mana dee von Saba un von de Wiltnis jekomen wieren. See jeewen june Frues Oarmbenja aun de Oarms un straume Kroonen oppe Kjap.

⁴³Dan säd ekj: Ach, dee es je aul mäa von äa romschwienen, un doch jäwen see sikj noch eegol met ar auf.

⁴⁴Wiels dee jinjen no ar soo aus Mana no eene Hua gonen. Soo jinjen see no dee onveschämde Sestren, Ohola un Oholiba.

⁴⁵Opprechtje Mana woaren an rechten fa romdriewen un Menschen ombrinjen, wiels see haben romjedräwen un sent schuldich von Menschen ombrinjen.

⁴⁶Dit es waut Gott de HAR sajcht: Lot eene Baund jäajen an komen, daut see dee bestälen un veschechren,

⁴⁷daut see de Lied steenjen un met de Schwieed dolschlonen, un daut see äare Säns un Dajchta ombrinjen un äare Hiesa dolbrennen.

⁴⁸Soo woa ekj daut onbandje Läwen von en daut Launt utroden. Un aule Frues woaren de Lia aunnämen un nich soo onveschämt sennen.

⁴⁹Un jie woaren de Strof fa jun onbandjet Läwen opp junt kjrieen, un woaren daut hannämen, waut jie bie jun Jettadeenst vedeent haben, un jie woaren enseenen, daut ekj Gott de HAR sie.