Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hesekiel 24 Bible Online

Hesekiel 24 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hesekiel 24

¹Dan wort mie kloa, waut de HAR mie sajen wull. Daut passieed en daut 9. Joa aun dän 10. Dach von de 10. Moonat. Hee säd:

²Menschensän, hool disen Dach em Denkj. Moakj die disen Dotem, wiels vondoag haft de Kjennich von Babel sien Loaga rom Jerusalem jesat.

³Jeff dit stieekopje Volkj dise Jeschicht, daut see doaräwa nodenkjen. Saj an: Dit es waut Gott de HAR sajcht: Brinjt emol een Gropen un stalt däm opp daut Fia. Jeet doa Wota nenn,

⁴un schmiet doa Fleesch nenn. Laj de baste Stekja von Schinkjen un Schulla nenn, un scheene fleeschje Knoakes

⁵von daut baste Schop. Laj doa Brenholt nunja, un moak een heetet Fia; lot de Knoakes koaken bat aules mäa un goa es.

⁶Dit es waut Gott de HAR sajcht: Woo saul daut met de Staut gonen, dee soo väl Lied haft omjebrocht? See es aus een verostada Gropen, dee nienich reinjemoakt es. Nemm de Stekja doa rut; een Stekj aus daut aundre; eendoont woont daut ieeschte.

⁷De Menschen haben en äare Staut oschuldje Menschen omjebrocht. Daut Bloot licht opp een kolen Steen; wan daut wia oppe Ieed jewast, haud eena daut veschoawen kunt.

⁸Ekj leet daut Bloot oppem kolen Steen, daut see daut nich veschoawen wudd, soo daut mien Oaja sikj nich lajen wudd, un see daut kjrieech waut ar jehieed.

⁹Nu sajcht Gott de HAR: Dit woat de Staut noch schlajcht gonen. Dee haft sikj groote Schult jemoakt, fa Läwes waut sent omjebrocht; ekj moak mien Holtfia krakjt soo groot.

¹⁰Brinjt mea Holt! Knoat daut aun! Moakt daut Fleesch gaunz wieekj un goa, dan jeet daut Wota doavon auf, un reesch de Knoakes schwoat.

¹¹Dan stal dän ladjen Gropen opp un hett noch eemol goot, daut de Gropen jläat un de Borkj vedonst un daut Rosta doavon looslat.

¹²Emsonst hab ekj mie hia bemieecht. Daut Rosta es soo schlemm un väl, dee kjemt soogoa em Fia nich loos.

¹³Du hast die derch dien onbandjet Läwen orrein jemoakt, un hast die nich loten rein moaken, aus ekj uk noch rein moaken wull. Doawäajen woascht du nich wada rein jemoakt woaren, bat mien Oaja sikj utjespält haft.

¹⁴Ekj, de HAR, hab dit jesajcht. Daut woat romkomen, ekj woa daut doonen, ekj woa nich schoonen, ekj jäw nich no. Mie woat daut nich schod sennen, dee woaren die rechten, fa daut waut du deetst, un woo du don läwsd, soo sajcht Gott de HAR.

¹⁵Un mie wort kloa waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

¹⁶Menschensän, horch emol. Daut waut diene Uagen sea jleichen, woa ekj plazlich wajchnämen. Oba wan ekj daut doo, saust du nich truaren ooda hielen. Du saust kjeene Tronen faulen loten.

¹⁷Droag daut gaunz em stellen, oba komt nich toop toom sinjen. Droag diene Koppbinj un go nich boaft; hool die nich diene Haunt äwa dien Mul un lot de Nobasch die kjeen Broot toostieren.

¹⁸Zemorjes räd ekj noch to daut Volkj, un dänselwjen Owent storf miene Fru. Un dän näakjsten Morjen deed ekj waut de HAR mie jesajcht haud.

¹⁹Un de Lied fruagen mie: Woascht ons sajen waut daut meent, daut du soo wieda jeist?

²⁰Un mie wort wada kloa, waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

²¹Saj de Israeliten: Dit es waut Gott de HAR sajcht: Horcht emol. Ekj woa mien Heilichtum, wua jie soo jieren hangonen, woont jie soo sea jleichen, un no dän jie soon velangen haben, loten toschaund gonen, un june Famieljes, dee jie bie Jerusalem jeloten haben, woaren em Kjrich stoawen motten.

²²Un dan woa jie krakjt soo doonen aus ekj jedonen hab. Jie woaren junt nich de Haunt äwa daut Mul hoolen, un de Nobasch nich loten junt Broot toostieren.

²³Nä, jie woaren junt de Koppbinjen oppsaten un woaren nich boaft gonen; jie woaren nich truaren ooda hielen. Oba jie woaren em stellen vegonen, wäajen june Schult, un eena toom aundren stänen.

²⁴Hesekiel woat een Tieekjen fa junt sennen, un jie woaren dan, wan dee Tiet kjemt, soo doonen aus hee nu jedonen haft. Dan woa jie enseenen, daut ekj Gott de HAR sie.

²⁵Un du, Menschensän, paus mau opp. Aun däm Dach wan ekj an de vesechade Städ wajchnäm, wua see soo jieren hangonen, dee see soo sea jleichen, un no dee see soon velangen haben, un dan uk noch äare Säns un Dajchta von doa wajchnäm,

²⁶dan aun dän Dach woat eena von doa jerant komen un die sajen, waut jeworden es.

²⁷Un dan aun dän Dach, wan dee waut sikj doa wajchjebrocht haft, no die kjemt, woat diene Stemm trigjkomen, daut du to am räden kaust un nich mea woascht stomm sennen. Du woascht een Tieekjen fa an sennen, soo daut see enseenen woaren, daut ekj de HAR sie.