Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hesekiel 34 Bible Online

Hesekiel 34 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hesekiel 34

¹Un mie wort wada kloa, waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

²Menschensän, profezei äwa de Leidasch en Israel un saj: Dit es waut Gott de HAR sajcht: Woo woat daut met de Leidasch en Israel gonen, dee fa sikj selfst sorjen. Sullen see nich fa de Häad sorjen?

³Jie äten Fat un moaken junt Kjleeda von Woll; jie schlachten daut Mastvee, oba jie jäwen de Schop nuscht toom fräten.

⁴Jie haben de schwake nich metjeholpen, un de kranke nich jepleistat. Jie haben dee, dee Wunden haben, nich bebungen, un dee waut sikj vebiestaden, nich trigj jeholpen. Jie haben dee, dee sikj veloaren haben, nich jesocht, oba haben aul dise met ruchloose Jewault behaundelt.

⁵Un nu sent miene Schop vestreit, wiels doa kjeen Hoad wia waut an belieed, un see sent soo wietleftich, daut de wille Tieren dee oppfräten.

⁶Miene Schop vebeislen sikj opp aule Boaj un opp jieda huagen Humpel, un doa es kjeena waut no an frajcht ooda no an oppaust ooda an sieekjt.

⁷Un nu, jie Hoads, horcht waut de HAR sajcht:

⁸Gott de HAR sajcht gaunz kloa: Wiels miene Schop een Raup jeworden sent fa aule wille Tieren, wiels see kjeen Hoad hauden, un wiels miene Hoads nich no miene Schop sochten, wiels see bloos sikj selfst, un nich de Häad foodaden,

⁹doawäajen, jie Hoads, horcht no waut de HAR to junt to sajen haft:

¹⁰Dit es waut Gott de HAR sajcht: Horcht emol, ekj sie foadich met dise Hoads. Ekj woa velangen, daut see wäajen miene Schop waut Auntwuaten jäwen, un woa an auflajen von miene Schop weiden. Ekj woa daut nich loten, daut de Hoads sikj noch lenja masten. Ekj woa miene Schop von ut äare Frät raden, soo daut see dee nich mea oppfräten.

¹¹Dit es waut Gott de HAR sajcht: Horcht emol. Ekj woa selfst no miene Schop sieekjen un selfst fa dee oppkomen.

¹²Soo aus een Hoad siene Schop sieekjt wan dee sikj vestreit haben, soo woa ekj miene Schop sieekjen un raden von aul dee Städen, wua see han vestreit worden, en dee Tiet aus daut soo diesta un truarich häa jinkj.

¹³Ekj woa an von mank aule Velkja rutbrinjen, un ut aule Lenda saumlen. Ekj woa an en äa Launt nenn brinjen un an oppe Boaj en Israel Weid jäwen. See woaren en de Täla un en aule Siedlungen em Launt wonen.

¹⁴Ekj woa an opp goode Weid nopp leiden, un see sellen oppe huage Boaj en Israel weiden. Doa woaren see sikj opp goode Stapen han lajen, un eene dichte Weid haben.

¹⁵Ekj woa selfst miene Schop weiden un an loten sikj hanlajen, sajcht Gott de HAR.

¹⁶Ekj woa dee, dee sikj velieren, wada sieekjen, un dee dee sikj vebeislen trigjbrinjen. Dee waut Wunden haben, woa ekj vebinjen, un de schwake stoakj moaken. Ekj woa de fate un stoakje ombrinjen un met an doonen waut rajcht es.

¹⁷Un Gott de HAR sajcht nu wäajen siene Häad: Horcht emol, ekj woa rechten un sajen waut fa jieda Schop rajcht es, un uk fa jieda Bock un jieda Kos.

¹⁸Es daut nich jenuach, dee waut jie veropp gonen, daut jie de baste Weid haben, onen daut jie noch de äwaje Weid vetraumplen doonen, ooda uk daut jie kloaret Wota to drinkjen haben, onen daut jie doa nenn staupen un daut oppmodren?

¹⁹Nu motten miene Schop daut fräten waut jie vetraumpelt haben, un daut drinkjen waut jie met de Feet oppjemoddat haben.

²⁰Doawäajen, sajcht Gott de HAR nu: Horcht emol, ekj woa een Jerecht fieren tweschen de fate un de denne Schop,

²¹wiels jie de schwake tosied schuwen un dee met june Hieena wajch steeten doonen, soo daut see wiet un breet vestreit sent.

²²Ekj woa miene Häad halpen, daut see nich mea soo utjenuzt woat, un woa tweschen de eene un de aundre Grupp rechten.

²³Dan woa ekj an eenen eensjen Hoad jäwen, dee an goot besorjen woat. Daut woat David sennen, dee mie deent un dee aus Hoad an weiden woat.

²⁴Un ekj de HAR woa äa Gott sennen, un David, dee mie deent, woat de Leida mank an sennen. Dit hab ekj, de HAR jesajcht.

²⁵Un ekj woa een Frädensbunt met an moaken un aule wille Tieren von em Launt utroden, soo daut see en Fräd oppe Weidstapen wonen kjennen un em Woolt schlopen kjennen.

²⁶Un ekj woa an säajnen, un uk aules waut runtom mienen Boajch es, un woa daut räajnen loten enne paussende Tiet. De Räajens woaren sea goot fa an sennen.

²⁷De Beem enne Goades woaren Frucht droagen, un de Ieed woat eene jenstje Arnt jäwen. Un wan ekj ieescht äa Joch opp an tweijebroaken hab, un an hab jerat von de Macht von dee, dee see deenen musten, woaren see en Fräd opp äa Launt wonen un woaren enseenen, daut ekj de HAR sie.

²⁸Dan woaren see nich mea utjenuzt woaren von de Velkja, un kjeen willet Tia woat an oppem Launt ombrinjen. Nä, see woaren ruich läwen un kjeena woat an enjsten.

²⁹Un ekj woa an Goades un Flekja jäwen, waut goot droagen, un see woaren nich mea en äa Launt hungren brucken, un de Velkja woaren nich mea opp an rauf kjikjen.

³⁰Un see woaren enseenen daut ekj, äa HAR un Gott, met an sie, un daut Israel mien Volkj es, sajcht Gott de HAR.

³¹Un jie Menschen sent miene Häad opp miene Weid, un ekj sie jun Gott, sajcht Gott de HAR.