Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hesekiel 36 Bible Online

Hesekiel 36 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hesekiel 36

¹Menschensän, profezei wäajen de israelitische Boaj un saj: Horcht, jie israelitische Boaj, no waut de HAR sajcht.

²Dit es waut Gott de HAR sajcht: Wiels june Fiend sikj äwa junt freiden un säden: “Nu sent de oole Boaj ons Launt jeworden”,

³doawäajen profezei un saj an nu: Dit es waut Gott de HAR sajcht: Krakjt wiels dee junt von aule Sieden aunjejräpen haben un jun Launt vedorwen haben, soo daut de äwaje Lenda jun Launt enjenomen haben, un Spott äwa junt jedräwen haben,

⁴doawäajen sajcht Gott de HAR nu to de israelitische Boaj: Dit es waut Gott de HAR to de Boaj, de Humpels, de Riefasch un de Täla, to de onbewonde Ruinen un velotne Städa, dee de Velkja von runtom bestolen un vespott haben, to sajen haft.

⁵Dit es waut Gott de HAR sajcht: Ekj hab nu gaunz kloa en miene brennende Wutt jerät jäajen de äwaje Velkja un jäajen Edom, dee sikj met väl Vejnieejen un Spott mien Launt fa sikj jenomen haben, un haben daut beplindat un aus Weid jebrukt.

⁶Un doawäajen saj nu wäajen daut Launt Israel, un räd to de Boaj un Humpels, to de Riefasch un Täla, dit es waut Gott de HAR sajcht: Horcht emol, ekj kaun daut nich vedroagen un oaja mie, daut jie soon Spott haben must von de Velkja hannämen.

⁷Dit es waut Gott de HAR sajcht: Ekj vespräakj nu gaunz kloa, daut june Nobalenda un de Velkja runtom junt, woaren uk soo väl Spott hannämen motten.

⁸Un jie israelitische Boaj, jie sellen wada jreen woaren un Frucht droagen fa mien Volkj Israel. Dee woaren boolt trigj komen.

⁹Un horcht, ekj woa mie wada om dit Launt bemieejen, un woa mie doa handreien. Un daut woat wada beakat un beseit woaren.

¹⁰Un ekj woa daut Volkj hia groot moaken, daut gaunze Israel; un see woaren wada en de Städa wonen un daut vedorwne oppbuen.

¹¹Daut woat dan väl Menschen un uk väl Vee opp dise Boaj jäwen, un dee woaren goot läwen un sikj vemieren. Dan woa ekj de Boaj wada bewont moaken soo aus to eene Tiet, un woa junt mea goodet tookomen loten aus verhäa. Un jie woaren enseenen, daut ekj de HAR sie.

¹²Un ekj woa wada loten Menschen, ekj meen mien Volkj, de Israeliten, opp de Boaj trakjen. Un dee woaren doa wonen un dise Jäajent to äa Oafgoot moaken, un äare Kjinja nich wada loten wajchnämen.

¹³Dit es waut Gott de HAR sajcht: Wiels diene Menschen sajen, daut dise Boaj de Lied nich läwen loten un äare Kjinja wajchnämen,

¹⁴doawäajen saj ekj nu, daut du saust de Menschen nu läwen loten un saust äare Kjinja nich mea wajchnämen, sajcht Gott de HAR.

¹⁵Un ekj woa junt nich mea loten vespott woaren un veacht sennen von de Velkja; un june Kjinja woaren nich wada von junt jenomen woaren, sajcht Gott de HAR.

¹⁶Un mie wort wada kloa, waut de HAR to sajen haud. Hee säd:

¹⁷Menschensän, aus de Israeliten en äa Launt wonden, dan läwden see soo daut see Schaund opp daut Launt brochten. Äa Waundel wia orrein, soo aus eene Fru en äare moonatliche Doag, dee nich doaf em Tempel komen.

¹⁸Un dan leet ekj mien Oaja äwa an komen wäajen de Läwes, dee see em Launt jenomen hauden, un wäajen de Jetta, met dee see daut Launt orrein jemoakt hauden.

¹⁹Ekj vestreid an mank de Velkja, un vespreed an en de Lenda. Ekj brocht een Jerecht äwa an, doano aus see jedonen un vedeent hauden.

²⁰Un aus see mank de Velkja wieren, dan brochten see Schaund opp mienen heiljen Nomen, wiels daut wort von an jesajcht, daut dit Volkj däm HARN jehieet, oba see haben ut äa Launt rut must.

²¹Un mie wia daut schod om mienen heiljen Nomen, dee soone Schaund lieden must mank de Velkja wua see kjeemen.

²²Doawäajen saj nu to de Israeliten: Dit es waut Gott de HAR sajcht: Waut ekj nu doonen woa, doo ekj nich wäajen junt Israeliten, oba wäajen mienen heiljen Nomen, dän jie toschaund jemoakt haben mank de Velkja, wua jie hanjekomen sent.

²³Oba ekj woa wada bewiesen daut mien heilja Nomen, dän jie mank de Velkja toschaund jemoakt haben, heilich es. Un wan ekj ver de Velkja wies, daut ekj heilich sie, met woo ekj junt behaundlen doo, dan woaren see enseenen, daut ekj de HAR sie, sajcht Gott de HAR.

²⁴Ekj woa junt von mank de Velkja rut brinjen, un junt von en aule Lenda toopsaumlen, un junt en jun Launt nenn brinjen.

²⁵Ekj woa reinet Wota äwa junt spretzen, soo daut jie rein woaren. Ekj woa junt von aul daut waut junt orrein moakt un von aul june Jetta rein moaken.

²⁶Un ekj woa junt een nieet Hoat jäwen un eenen nieen Jeist en junt saten. Ekj woa daut steenane Hoat ut junen Kjarpa rut rieten, un junt een fleeschnet Hoat jäwen.

²⁷Ekj woa mienen Jeist en junt jäwen un woa soone Lied von junt moaken, dee miene Jebooten hoolen un miene Väaschreften biebehoolen un doano läwen.

²⁸Un jie woaren en daut Launt läwen, daut ekj june Elren jeef, un jie woaren mien Volkj sennen un ekj woa jun Gott sennen.

²⁹Ekj woa junt frie moaken von aul daut waut junt orrein muak, un woa daut Jeträajd kroagen, daut et sikj vemieren woat, un soo daut jie nich wada woaren hungren motten.

³⁰Ekj woa junt goode Frucht aun june Beem un scheene Arnten opp june Flekja jäwen. Dan woaren de Velkja junt nich mea vespotten, daut jie hungrich gonen motten.

³¹Dan woat junt daut groot woaren, woo schlajcht jie läwden un daut jie soont deeden waut nich goot wia, un junt woat daut väl to groff sennen met june Sinden un daut oppscheiselje waut jie jedonen haben.

³²Jie sellen daut weeten, daut ekj dit nich wäajen junt doo, sajcht Gott de HAR. Israeliten, schämt junt un jrämt junt, wäajen waut jie jedonen haben.

³³Dit es waut Gott de HAR sajcht: Wan dee Tiet kjemt, daut ekj junt von aul june Sinden rein moak, woa ekj junt en june Städa wonen loten, un june Jäajenden, dee soo vedorwen wieren, woaren fresch oppjebut woaren.

³⁴Un daut Launt, wua kjeena mea wonen deed, un daut aule Menschen aunsagen aus vedorwen, woat wada jeoabeit woaren.

³⁵Un de Menschen woaren sajen: Dit Launt wia vedorwen oba nu es daut een Goaden Eden, un dise Städa wieren venicht, doljeräten un onen Enwona, un sent nu wada oppjebut un bewont.

³⁶Dan woaren de Velkja, dee runtom junt jebläwen sent, enseenen, daut ekj de HAR sie, dee daut oppbut waut doljeräten wia, un ekj plaunt wua daut vewoaloost wia. Dit hab ekj aus HAR vesproaken un ekj woa daut soo doonen.

³⁷Dit es waut Gott de HAR sajcht: Ekj woa daut wada loten, daut de Israeliten mie no Help froagen, un ekj woa an aus Volkj loten toonämen, soo aus eene Häad Schop.

³⁸Soo aus en Jerusalem Häaden von Schop sent toom opfren wan de Heljedoag sent, woaren de velotne Städa voll von Menschen sennen. Un daut Volkj woat enseenen, daut ekj de HAR sie.