Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Hesekiel 39 Bible Online

Hesekiel 39 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Hesekiel 39

¹Un du, Menschensän, profezei wäajen Gog un saj: Dit es waut Gott de HAR sajcht: Horch emol Gog. Ekj woa noch met die veräakjnen, dee du de Volkjsleida best von de Meschech un Tubal Velkja.

²Ekj woa die romdreien un leiden un von em wietsten Nuaden häabrinjen jäajen de Boaj en Israel.

³Un ekj woa die dän Boagen ut de linkje Haunt schlonen, un de Feilen ut diene rajchte Haunt.

⁴Un du un dien gaunzet Häad Kjrieja un aul diene Menschen woaren opp de Boaj en Israel tofaul komen. Un ekj woa de wille Tieren un aul de Väajel waut Os fräten loten die oppfräten.

⁵Du woascht oppe opne Stap hanfaulen, wiels ekj daut jesajcht hab, sajcht Gott de HAR.

⁶Ekj woa een Fia opp Magog un aul dee, dee ruich en daut Launt biem Mäa wonen, faulen loten; un see woaren enseenen, daut ekj de HAR sie.

⁷Un ekj woa mienen heiljen Nomen bekaunt jäwen mank mien Volkj, de Israeliten, un woa mienen heiljen Nomen nich wada loten toschaund woaren. Un de Velkja woaren enseenen, daut ekj de HAR sie, un daut ekj de Heilja en Israel sie.

⁸Horcht mau. Dis Dach kjemt, un dee woat romkomen, sajcht Gott de HAR. Dit es de Dach von däm ekj jerät hab.

⁹Dan woaren de Lied von en de israelitische Städa rutgonen un de Jewäaren vebrennen. See woaren de groote un de kjliene Schilten, un de Boages un de Feilen, un de Kjneppels un Spiessen vebrennen. Daut woat säwen Joa dieren bat see aules vebrent haben.

¹⁰See woaren daut nich needich haben daut see Holt oppe Stap holen, ooda daut see Beem em Woolt dolhacken. See woaren von de Jewäaren Fia moaken. See woaren dee bestälen, dee an bestolen haben, un von dee plindren, dee an beplindat haben, sajcht Gott de HAR.

¹¹Un wan dee Dach ieescht kjemt, dan woa ekj Gog en Israel en daut Tol begrowen loten, wua dee waut opp Reisen sent derchfoaren, oosten vom Mäa. Un daut woat dän Wajch fa dee waut opp Reisen sent toostalen. Daut es wua Gog un aul siene Menschen woaren begroft woaren. Un see woaren daut “Daut Tol von Gog sien Häa” nanen.

¹²Daut woat de Israeliten säwen Moonat nämen aul de Doodes to begrowen, un äa Launt von dee rein moaken.

¹³Aule Menschen em Launt woaren doaraun schaufen, dee to begrowen; un see woaren eene Aunerkjanunk aun dän Dach kjrieen, wan ekj bewiesen woa, daut ekj harlich sie, sajcht Gott de HAR.

¹⁴Un see woaren Mana aunstalen, daut dee emma wada derch daut Launt gonen toom de Doodes begrowen, dee noch opp daut Launt jebläwen sent. No säwen Moonat woaren see dise Mana aunstalen.

¹⁵Un wan see em Launt romgonen un noch wada Knoakes von Menschen finjen, woaren see doa een Tieekjen oppstalen, bat dee, dee dee begrowen motten, dee uk en “Daut Tol von Gog sien Häa” begrowen.

¹⁶Un doa woat eene Staut sennen, dee “De Staut vom Häa” jenant woat. Un soo woaren see daut Launt rein moaken.

¹⁷Un Menschensän, dit es waut Gott de HAR sajcht: Roop emol de Väajel, un aules waut flicht, un uk aule wille Tieren oppe opne Stap, un saj to an: Jie sellen komen un junt saumlen. Jie sellen von aule Rechtungen komen to mien Opfamol, daut ekj fa junt schlacht. Daut woat een grootet Opfamol sennen opp de Boaj en Israel, un jie sellen Fleesch fräten un Bloot drinkjen.

¹⁸Jie woaren Fleesch von stoakje Soldoten fräten un Bloot drinkjen von dee waut Leidasch oppe Ieed wieren. Doa woa jie von Bakj un Lama, von Kosen un Bolles fräten. Un daut es aula soont aus Mastvee von Baschan.

¹⁹Bie daut Opfamol, waut ekj junt doa schlacht, woa jie junt fat äten bat jie voll sent, un Bloot drinkjen bat jie bedrunken sent.

²⁰Jie woaren junt aun mienen Desch voll fräten von Pieed un Rittasch, von stoakje Kjrichsmana un aul de Soldoten, sajcht Gott de HAR.

²¹Ekj woa aule Velkja wiesen woo harlich ekj sie, wan ekj daut enfia waut rajcht es, un miene Krauft opp an uteew.

²²Un de Israeliten woaren von dän Dach aun un wiedahans enseenen daut ekj, de HAR, äa Gott sie.

²³Un de Velkja woaren weeten, daut de Israeliten wäajen äare Sinden worden en de Jefangenschoft jefieet. Daut wia wäajen see soo onveschämt ver mie häajinjen, daut ekj mien Jesecht von an wajchdreid, un an enne Macht von äare Fiend jeef, dee an ombrochten.

²⁴Aus ekj mien Jesecht von an wajch dreid, jeef ekj an waut see met äa orreinet Läwen un äare Sinden vedeent haben.

²⁵Un doawäajen sajcht Gott de HAR: Nu woa ekj Jakob sien wiedakomen wada säajnen. Ekj woa mie om aul de Israeliten kjemren un doaropp stonen bliewen, daut mien Nomen heilich blift.

²⁶See woaren äare Schaund un aul daut, en waut see mie sent ontru jewast, vejäten, wan see ieescht ruich en äa Launt wonen, un doa kjeena es, fa däm see sikj enjsten.

²⁷Ekj woa an von mank de Velkja trigj brinjen, un an von de Lenda, dee an fientlich sent, toopsaumlen. Ekj woa mie aun an ver väle Velkja wiesen, daut ekj heilich sie,

²⁸un see woaren enseenen, daut ekj, de HAR, äa Gott sie. Doarenn daut ekj an mank de Velkja schekjt un wada oppsaumeld, un nich eenen trigj leet, woaren see enseenen daut ekj de HAR äa Gott sie.

²⁹Un ekj woa mien Jesecht nich wada von an wajch dreien, wan ekj mien Jeist opp daut Volkj Israel utjeet, sajcht Gott de HAR.