Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Daniel 4 Bible Online

Daniel 4 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Daniel 4

¹Ekj, Nebukadnezar, wia gaunz tofräd opp miene Städ un wia sea goot auf en mienen Paulaust.

²Oba dan haud ekj eene Nacht eenen Droom. Dee muak mie sea orruich. Ekj sach veschiednet, waut mie werkjlich angst muak.

³Dan schekjt ekj, daut onse babelonische weise Mana komen sullen, om daut see mie säden, waut de Droom bedied.

⁴Dee kjeemen je dan uk aula, de Woasaja, dee waut met de Jeista räden, un de Stierndieda. Ekj vetald an mienen Droom soo daut see mie sajen sullen waut dee bedied, oba kjeena kunn daut,

⁵bat to goodalatst Daniel ver mie kjeem. Däm haud ekj emol Beltschazar jeneemt no mienen Aufgott Bel no. Dee haud eenen Jeist en sikj, von de Jetta dee äwa de Menschen sent, un ekj vetald am mienen Droom.

⁶Beltschazar, säd ekj, du best de väaschta von de Rotjäwa, un ekj weet daut du eenen Jeist hast von de Jetta dee äwa de Menschen sent, un daut doa kjeen Jeheemnis es woont du nich dieden kaust. Saj mie emol vondoag, waut mien Droom bediet.

⁷Waut ekj sach aus ekj doa em Bad lach, wia dit: Doa wia, un jleew mie dit, medden oppe Ieed een sea groota Boom.

⁸Dee woss soo groot un stoakj daut siene Spetz bat aum Himmel rieekjt. Dee wia von aulawäajen oppe Ieed to seenen.

⁹De Boom haud wundastraumet Loof un haud een deel Frucht, jenuach fa aule waut doano kjeemen. Wille Tieren lagen en däm sien Schauten un de Väajel wonden en siene Asta. Een jieda läwendjet Dinkj kjrieech siene Noarunk von disen Boom.

¹⁰Ekj sach dit jrodsoo aus ekj doa em Bad lach. Un weetst, dan kjeem doa een Enjel vom Himmel

¹¹un dee säd sea lud: Hakt däm Boom dol! Hakt aule Asta auf! Streept sien Loof auf un vestreit de Frucht. Lot de Tieren von unja däm Boom wajch ranen un de Väajel veflieejen.

¹²Oba lot dän Stobben met siene Wartlen en de Ieed stonen. Dee saul met Iesa un Brons beschloagen, un soo doa en daut wieekje Graus stonen. Lot disen Stobben von een Maun doa mank de wille Tieren un Plaunten bliewen, daut de Deiw am naut moakt.

¹³Lot am sien Denkjen aus een Mensch oppjäwen un fa säwen Joa soo denkjen aus een Tia.

¹⁴De Enjel, dee doa woakt, sajcht hia, waut de himlischa Rot beschloten haft, soo daut de Menschheit enseenen woat, daut de aulahechsta Gott äwa de Velkja un Lenda rejieet. Hee stald däm äwa daut Rikj, wäm hee well, uk dee waut nich aunjeseenen sent.

¹⁵Dit es waut ekj, Nebukadnezar, dreemd, un du Beltschazar saust mie sajen, waut dee bediet. Aule aundre weise Mana von mien Rikj kunnen mie daut nich sajen, oba du woascht daut kjennen, wiels de Jeist von de Jetta, dee äware Menschen sent, es opp die.

¹⁶Daniel, dee uk Beltschazar jenant wia, wia soo vebleft, daut hee een stootje nuscht sajen kunn. Un de Kjennich säd: Beltschazar, lot die däm Droom un waut dee bediet die nich veschrakjen. Un Beltschazar säd: Mien Har, wan de Droom mau von dee wia waut jäajen die sent, un siene Bediedunk mau fa diene Fiend jemeent wia!

¹⁷De groota jesunda Boom, dän du sachst, dee soo groot wort, daut siene Spetz bat aun däm Himmel rieekjt un von aulawäajen oppe Ieed to seenen wia,

¹⁸dee doa daut schmocke Loof un soo väl Frucht haud, un de Väajel un wille Tieren sikj doa tus moaken,

¹⁹dee stalt die väa, ons Kjennich. Du best sea groot un stoakj jeworden. Diene Pracht es bat aum Himmel jekomen un dien rajcht to rejieren bat aulawäajen oppe Ieed.

²⁰Un dan sachst du eenen Enjel, een Wajchta vom Himmel komen, dee doa säd: Hak däm Boom dol, un venicht däm. Lot bloos dän Stobben met de Wartlen en de Ieed stonen un lot däm met Iesa un Brons beschloagen woaren. Dis Stobben von een Maun woat fa säwen Joa oppe Stap em Graus siene Städ mank de wille Tieren nämen, wua de Deiw am naut moakt.

²¹Dit es waut de Droom bediet, mien Har un Kjennich. De Aulahechsta haft die met dit weeten jeloten waut passieren woat.

²²Du woascht von mank de Menschen vedräwen woaren un fa säwen Joa met de wille Tieren oppe Stap läwen. Du woascht Graus fräten aus een Oss un buten em Frieen schlopen, wua de Deiw opp die komen woat. Dan ieeschtemol woascht du bekjanen, daut de aulahechsta Gott äwa aule Menschen rejieet, un daut hee däm de Macht jeft, wäm hee well.

²³Un dit, daut de Stobben en de Ieed bleef, meent daut du wada woascht Kjennich äwa dien Rikj sennen, wan du ieescht bekjanst, daut Gott äwa de gaunze Welt rejieet.

²⁴Nu horch bitscheen no waut ekj saj, mien Kjennich. Hia opp met sindjen, un doo daut waut doa rajcht es. Doo nuscht schlajchtet un halp dee waut daut schwoa haben. Veleicht woat diene goode Tiet dan velenjat.

²⁵Aules, waut Daniel säd, wort krakjt soo.

²⁶Twalf Moonat lota aus de Kjennich opp daut Dak vom Kjennichs Paulaust en Babel romjinkj,

²⁷säd hee to sikj selfst: Es Babel nich groosoatich? Ekj hab dee aus miene Hauptstaut oppjebut met miene Krauft un Macht, un derch de kjennichliche Iea dee mie jehieet.

²⁸Ea de Kjennich gaunz utjerät haud kjeem eene Stemm vom Himmel un säd: Kjennich Nebukadnezar, dise Norecht es fa die; du hast dien Kjennichrikj veloaren.

²⁹Du woascht von de Jemeenschoft mank Menschen jedräwen woaren un woascht met de wille Tieren oppe Stap läwen. Du woascht fa säwen Joa Graus fräten aus een Rint, bat du bekjanen woascht, daut de aulahechsta Gott auleen äwa aule Menschen rejieet un daut hee krakjt däm daut Rejierungs Rajcht jeft wäm hee well.

³⁰Un daut neem sikj en däm Moment noch soo rom. Nebukadnezar wort von de Jemeenschoft mank de Menschen wajch jedräwen. Hee freet Graus aus een Rint, un en de Nacht wort hee gaunz naut vom Deiw. Siene Hoa worden soo lank aus een Odla siene Fadren un siene Näajel worden aus een Voagel siene Kleiwen.

³¹Aus dee säwen Joa to Enj wieren, kjikjt ekj, Nebukadnezar, met miene Uagen nopp no däm Himmel un mien Vestaunt kjeem wada trigj no mie. Dan lowd ekj däm Aulahechsten un jeef däm de Iea, dee eewich es: Dien Machtrajcht haft kjeen Enj, un dien himlischet Rikj strakjt äwa Kjinja un Grootkjinja, un opp emma.

³²Aule Menschen toop haben kjeene Macht jäajen diene. Du rejieescht nich bloos de Menschen oba uk de Machten en de Himmel. Kjeena kaun dienen Wellen un diene Macht vehinjren; kjeena sajcht: Wuarom hast du daut jedonen.

³³Krakjt aus ekj daut deed, kjrieech ekj mien Vestaunt trigj un uk miene Aunerkjanunk un Iea, fa de Pracht von mien Kjennichrikj. Miene aunjestalde un leidende Mana velangden mie wada, un ekj wort wada Kjennich en mien Rikj. Miene Pracht wia noch jrata aus verhäa.

³⁴Nu preis ekj däm Kjennich, dee em Himmel rejieet, un jäw am de Iea. Waut hee deit es goot un sien Wajch es rajcht, un dee, dee äare Stot aufwiesen, kaun hee deemootjen.