Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Daniel 5 Bible Online

Daniel 5 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Daniel 5

¹De Kjennich Belsazar stald eene groote Moltiet aun, wuatoo hee 1.000 von de leidende Mana von sien Rikj enloden deed. Un de Kjennich un siene Mana drunken doa äaren Wien.

²Aus Belsazar waut jedrunken haud, säd hee met eemol, daut de goldne un selwane Kuffels un Kommen sullen nenn jebrocht woaren, dee sien Voda Nebukadnezar emol vom Tempel en Jerusalem jebrocht haud. Hee, met siene leidende Mana un siene Frues un Näbenfrues wullen ut dee Jefässa äaren Wien drinkjen.

³Dee worden dan nenn jebrocht un aule drunken äaren Wien ut de goldne un selwane Kuffels, dee see ut däm Tempel en Jerusalem, Gott siene Woninj, jenomen hauden.

⁴Aus see drunken, jeewen see äare Jetta von Golt, Selwa, Brons, Iesa, Holt un Steen dän Preis.

⁵Dan aus see drunken, sagen see met eemol de Finjasch von eenen Maun siene Haunt aun de Waunt dicht biem Laumpenhoola. Dee schreef doa waut aun de Paulaust Waunt un de Kjennich beoobacht daut aus dee schreef.

⁶Hee enjst sikj soo daut sien Jesecht auftrock un siene Kjneeen flautaden.

⁷Hee roopt lud, daut waut met de Jeista räden, un de Stierndieda, jebrocht sullen woaren. Aus dee kjeemen, säd hee to de babelonische weise Mana: Wäa dise Schreft aun de Waunt läsen kaun un wäa daut utlajen kaun waut dee meent, däm woat een Kjennichs Rock un eene goldne Haulskjäd jejäft woaren. Un dee woat daut dredde hechste Aumt em Rikj kjrieen.

⁸De weise Mana deeden äa bastet, oba see kunnen de Schreft aun de Waunt nich läsen un de Bediedunk nich utlajen.

⁹Dit veschrock däm Kjennich Belsazar soo sea, daut sien Jesecht noch dolla auftrock un siene leidende Mana wisten nich waut see doonen sullen.

¹⁰Oba siene Mutta, dee de Kjennijin jewast wia, kjeem en de groote Stow nenn, aus see hieed waut doa väajinkj, un säd to Belsazar: Mien Kjennich, mucht dien Rikj kjeen Enj haben. Enjst die doch nich soo sea, un lot dien Jesecht nich soo auftrakjen.

¹¹En dien Rikj es een jewessa Maun, dee dän Jeist von de Jetta, dee äwa de Menschen sent, en sikj haft. Aus dien Voda noch läwd, dan sag wie woo kluak un weis dis Maun wia. Hee haud Weisheit aus de Jetta. Dien Voda, de Kjennich Nebukadnezar, stald däm äwa aul siene Woasaja, dee waut met de Jeista räden, un de Stierndieda.

¹²Dee Maun heet Daniel, oba dien Voda jeef am dän Nomen Beltschazar. Dee es butajeweenlich kluak un es fäich Dreem uttolajen, Rotsel to roden, un veschlotne Jeheemnisen op to dakjen. Wan du disen Daniel roopen woascht, woat hee die sajen waut daut meent.

¹³Daniel wort dan fuaz no däm Kjennich jebrocht. Un de Kjennich säd to am: Du best woll dee Daniel, dee eena von de Jefangne wia dee mien Voda, de Kjennich, von Juda hiahäa brocht?

¹⁴Ekj hab von die jehieet, daut de Jeist von de Jetta, dee äwa de Menschen sent, opp die es, un daut du Ensecht, Vestentnis un butajeweenelje Weisheit hast.

¹⁵Ekj leet miene Weise, un dee waut met de Jeista räden, komen, daut see dise Schreft läsen un utlajen sullen. Oba kjeena kaun daut.

¹⁶Mie woat jesajcht, daut du kaust de schwanste Froagen beauntwuaten un veschlotne Jeheemnisen opdakjen. Wan du dise Schreft läsen kaust, un sajen waut dee bediet, woascht du een Kjennichs Kjleet un eene goldne Haulskjäd kjrieen, un du woascht en daut dredde hechste Aumt em Rikj aunjestalt woaren.

¹⁷Dan säd Daniel: De Jeschenkja kaust hoolen un de Aunstalunk sest wäm jäwen; oba de Schreft woa ekj fa die läsen un die uk sajen, waut dee meent.

¹⁸Mien Kjennich, de aulahechsta Gott muak dienen Voda Nebukadnezar eenen grooten Kjennich en Pracht un Iea.

¹⁹Aule Menschen von de veschiedne Velkja un Lenda, un von aule Sproaken hauden Forcht fa am, un an schudad daut ver am wäajen de Pracht, dee Gott am jeef. Wäm hee wull, schauft hee tosied, un wäm hee wull, leet hee läwen. Hee jeef un hilt siene Aunerkjanunk von däm, wäm hee krakjt wull.

²⁰Oba aus hee stolt un äwamootich wort un sikj em Jeist hoat enstald, velua hee sien Troon un daut aunseenen, dee hee aus Kjennich haud.

²¹En de Städ von sien natieedeljet Denkjen, kjrieech hee daut Denkjvemieejen von een Tia, un wort von de Jemeenschoft met Menschen vestat. Hee läwd met de wille Äsels un freet Graus aus een Rint. Hee schleep buten em frieen, daut de Deiw am gaunz naut muak. Soo wia hee bat hee bekjand, daut de aulahechsta Gott auleen HAR es äwa aule Menschen, un daut hee däm daut Machtrajcht jeft, wäm hee well.

²²Oba du, Belsazar, Nebukadnezar sien Sän, wan du doch aul dit wist, hast du die nich em Hoat jedeemooticht.

²³Du hast die jäajen däm HARN em Himmel jesat un hast de Kuffels un Kommen von sienen Tempel komen loten. Du un de leidende Mana un diene Frues un Näbenfrues drunken Wien ut dee, un haben de Jetta von Golt, Selwa, Brons, Iesa, Holt un Steen jeieet. Daut sent Jetta dee nuscht seenen ooda hieren kjennen un uk kjeen Vestaunt haben. Oba Gott, dee dien Läwen en siene Henj helt, un dee doa bestemt, woo dien Väanämen utkomen woat, däm hast du kjeene Iea jejäft.

²⁴Un krakjt wäajen dit, haft Gott dise Haunt jeschekjt dise Schreft aun de Waunt to schriewen.

²⁵Dit es waut daut doa aun de Waunt sajcht: Mene, mene, tekel un parsien.

²⁶Daut bediet dit. Mene meent jetalt. Gott haft de Doag von dien Kjennichrikj jetalt un to Enj jebrocht.

²⁷Tekel meent jewoagen. Gott haft die jewoagen

²⁸Parsien meent jedeelt. Gott haft dien Rikj jedeelt un daut de Meeda un Persa jejäft.

²⁹Dan leet Belsazar Daniel een Kjennichs Kjleet droagen un eene goldne Haulskjäd ombinjen un stald am aun aus de dredde hechsta Beaumta em Rikj.

³⁰En de selwje Nacht noch wort Belsazar, de babelonischa Kjennich, omjebrocht.