Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Daniel 6 Bible Online

Daniel 6 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Daniel 6

¹Darius, von Medien, neem daut Rikj en. Hee wia dan 62 Joa oolt.

²Darius vedeeld daut Rikj en 120 Prowinsen un stald eenen Volkjsleida äwa jieda Prowins.

³Wieda worden dree Vewaulta aunjestalt, daut de Volkjsleida aun an berechten deeden, daut de Kjennich nich soo väl rom däm Kopp haben brukt. Eena von de dree Vewaulta wia Daniel.

⁴Nu wees sikj daut boolt rut, daut Daniel besonda fäich to de Oabeit wia. Siene Oabeit wia sooväl bäta aus de aundre Vewaulta ooda Volkjsleida äare, daut de Kjennich am plond äwa daut gaunze Kjennichrikj to saten.

⁵Aus de aundre Vewaulta un Volkjsleida daut enworden, sochten see no eene Uasoak met dee see Daniel vekloagen kunnen, wua hee daut Rikj nich goot jedeent haud, oba see fungen nuscht. Daniel bewees sikj en aule Dinja aus vetruensvoll, un nuscht nich hinjarigjsch. See fungen uk nuscht waut hee vesiemt ooda veschloft haud.

⁶See säden dan: Wie woaren nuscht finjen fa waut wie am vekloagen kjennen, buta en däm, soo aus hee sienen Gott deent.

⁷Dan jinjen aul de Vewaulta un Volkjsleida toop nom Kjennich un säden: Ons Kjennich Darius, muchst du doch opp emma Kjennich sennen.

⁸Wie, aus Vewaulta un Volkjsleida un Beaumte, sent ons aula eenich daut de Kjennich eenen Befäl jäwen sull un dän strenj utfieren. De Befäl es disa: Wan en de näakjste 30 Doag irjent wäa een Jebäd sajen wudd to irjent eenen Gott ooda Mensch buta to die, ons Kjennich, dan sull däm en een Loch met Leiws jeschmäten woaren.

⁹Lot dit een Jesaz met diene Unjaschreft sennen, soo daut et no de Ordnunk von de Meeda un Persa nich jeit to endren, ooda to nuscht to moaken.

¹⁰Un de Kjennich Darius leet dän Befäl dol schriewen un hee sad dän en Krauft met siene Unjaschreft.

¹¹En Daniel sien Hus wieren Bowastowen met Fenstren, dee no Jerusalem kjikjten. Doa jinkj hee emma dree mol dän Dach sikj kjneeen, om Gott auntobäden un to danken. Aus hee nu däm kjennichlichen Befäl hieed, jinkj hee doawäajen krakjt soo biem opnen Fensta bäden aus emma.

¹²Siene Fiend oba beluaden am, un sagen am bäden aus emma.

¹³Dan jinjen see aus eene Grupp no däm Kjennich un säden: Ons Kjennich, hast du nich een Befäl jejäft, daut wan en de näakjste 30 Doag irjent wäa to irjent eenen Gott ooda Mensch bäden deit, buta to die, dan sellen dee en een Loch met Leiws jeschmäten woaren? De Kjennich säd: Daut es rajcht, un no de Ordnunk von de Meeda un Persa jeit daut nich to nuscht to moaken.

¹⁴Dan säden see: Dee Daniel, dee eena von de veschlapte von Juda es, dee horcht nich no die ooda dienen Befäl. Dee jeit krakjt soo aus verhäa dree mol dän Dach no sienen Gott bäden.

¹⁵Däm Kjennich schluach dit sea. Hee socht dän gaunzen Dach no eenen Wajch Daniel to raden.

¹⁶De Grupp, dee Daniel vekloacht haud, kjeemen wada nom Kjennich un säden: Ons Kjennich, vejat daut nich daut no de Ordnunk von de Meeda en Persa jeit kjeen Befäl to nuscht to moaken.

¹⁷Dan leet de Kjennich Darius Daniel brinjen un däm en daut Loch met de Leiws schmieten. Mucht dien Gott, däm du soo bestendich deenst, die ut dit raden, säd de Kjennich.

¹⁸Dan brochten see eenen grooten Steen un saden däm äwa daut Loch. De Kjennich vesäajeld dän Steen met sienen Rinkj un de Prinsen vesäajelden dän uk, soo daut kjeena waut fa Daniel wudd doonen kjennen.

¹⁹Dän Owent eet de Kjennich nuscht un hee velangd kjeenem, daut see am vejnieejen sullen. En dee Nacht kunn hee nich schlopen.

²⁰Aus daut Morjenlicht kjeem, spood hee sikj, no daut Loch met de Leiws to gonen.

²¹Aus hee doa dicht bie kjeem roopt hee ut Angst: Daniel, dee du dän läwendjen Gott deenst, haft dien Gott to däm du soo tru best, die von dise Leiws raden kunt?

²²Un Daniel auntwuad: Mien Kjennich, muchst du emma ons Kjennich sennen.

²³Gott schekjt sienen Enjel un dee hilt de Leiws äare Fräten too. Mie es rajcht nuscht jeworden, wiels hee nuscht funk mie to beschuljen, un uk jäajen die, mien Kjennich, hab ekj nuscht orrajchtet jedonen.

²⁴De Kjennich freid sikj oba sea. Hee jeef fuaz dän Befäl, daut Daniel sull ut daut Loch rut jehowen woaren. Daniel wort dan noch unjasocht, un see fungen rajcht kjeene Wund aun am; un dit wia wiels hee sien vetruen opp Gott haud.

²⁵Dan leet de Kjennich jane Mana holen, dee Daniel vekloacht hauden. Dee un äare Frues un äare Kjinja worden en daut Loch met de Leiws jeschmäten, un de Leiws fuaren no dee too ea see bat de Flua jefollen wieren un vefreeten dee, daut see dee aule Knoakes bruaken.

²⁶Dan schreef Darius de Kjennich disen Breef aun de Menschen von aule Velkja, Lenda, un Sproaken oppe Welt: Mucht jie Fräd un een goodet wiedakomen haben.

²⁷Met dit Schriewen velang ekj von aule Menschen en mien gaunzet Rikj daut jie Daniel sienen Gott ferchten un ieren sellen. Hee es de Gott, dee doa läft un emma läwen woat; sien Rikj woat nienich een Enj haben, un sien Rajcht to rejieren es eewich.

²⁸Hee kaun raden un frie moaken, em Himmel un oppe Ieed wirkjt hee siene Wunda un Tieekjens. Hee haft Daniel von de Leiws äare Macht jerat!

²⁹Daniel wort väl Macht jejäft en de Tiet aus Darius Kjennich wia, un uk en de Tiet aus Kierus, de Persa, Kjennich wia.