Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Daniel 7 Bible Online

Daniel 7 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Daniel 7

¹En daut ieeschte Joa aus Belsazar en Babel Kjennich wia, sach Daniel eene Nacht veschiedenste Dinja en eene Erfoarunk. Aus hee oppwuak, schreef hee dee dol.

²Daniel säd: En mienen Droom sach ekj, woo daut Meddelmäa von vea veschiedne Wintrechtungen oppjeweelt wort.

³Un doa kjeemen vea groote Tieren ut daut Mäa, een jiedat veschieden von de aundre.

⁴Daut ieeschte leet no een Leiw, oba daut haud Flichten soo aus een Odla. Un aus ekj kjikjt, worden däm siene Flichten aufjeräten. Dan wort daut Tia aunjerecht soo daut et opp twee Been stunt, soo aus een Mensch. Un daut kjrieech eenen Vestaunt aus een Mensch daut haft.

⁵Daut tweede Tia leet no een Boa, dee aun eene Sied oppjehowen wia. En de Frät haud dee dree Rebbenknoakes. Däm wort jesajcht: Frat soo väl Fleesch aus du west.

⁶No däm sach ekj noch een Tia. Daut leet no een Leopard, oba daut haud vea Flichten oppem Rigjen un haud uk vea Kjap. Däm wort een grootet Machtrajcht jejäft.

⁷Un dan noch, sach ekj en de Nacht een vieedet Tia. Dit wia sea stoakj un jreslich un sea toom enjsten. Daut haud groote iesane Tänen un beet aules twei met dee. Un waut daut nich oppfreet, vetraumpeld daut unja siene Feet. Dit Tia wia gaunz aundasch aus de aundre dree. Daut haud tieen Hieena.

⁸Aus ekj doa soo kjikjt, kjeem doa noch een Huarn opp. Un dree von de väaje Hieena worden met Wartel toop rut jeräten, om Rum to moaken fa dän kjlienen Huarn. Dis Huarn haud Uagen, soo aus een Mensch, un een Mul, daut sea räd.

⁹Dan sach ekj, daut Troons worden oppjestalt, un eena, däm siene Doag nich to talen wieren, sad sikj opp eenen dol. Siene Kjleeda wieren witt aus Schnee, un de Hoa opp sien Kopp wieren soo aus reine Woll. Sien Troon wia gaunz von Flaumen jemoakt, un de Räda wieren brennendet Fia.

¹⁰Von ver däm Troon jinkj eene lange Fiastrol ut. Millionen von Menschen bedeenden am un billionen stunden ver am. De Rechta kjeemen un de Bieekja worden opjemoakt.

¹¹Un ekj sach woo daut Tia met dän Huarn, woont soo onveschämt jepucht haud, omjebrocht wort. Daut wort dan em Fia jeschmäten un gaunz vebrent.

¹²De aundre Tieren hauden aul ea äare Macht veloaren oba see durwen noch eene Tiet un een stoot aum Läwen bliewen.

¹³Un dan sach ekj noch en mienen Droom, daut eena derch de Wolkjen kjeem, däm daut no een Maun leet. Dis Maun wort däm väajestalt, däm siene Doag nich to talen wieren.

¹⁴Dee jeef däm Macht un Pracht un Krauft. Un de Menschen von aule Velkja, Lenda, un Sproaken bäden am aun. Sien Rajcht to rejieren wudd nienich to Enj komen, un sien Rikj wudd kjeena äwanämen.

¹⁵Waut ekj dreemd, enjst mie un muak mie sea orruich.

¹⁶Un ekj recht mie aun eenen, dee dicht bie mie stunt, un fruach am, waut aul dit ieejentlich meend. Un hee jeef mie de Diedunk von dise Sachen:

¹⁷De vea Tieren stalen vea Kjennichs väa, dee opp de Ieed komen woaren.

¹⁸Dan oba woat däm hechsten Gott sien heiljet Volkj daut Kjennichrikj kjrieen, un see woaren daut opp emma un eewich hoolen.

¹⁹Ekj oba wull noch mea weeten äwa daut vieede Tia daut soo väl aundasch wia aus de aundre, daut woont soo toom enjsten wia un met siene iesane Tänen un bronsne Kleiwen aules twei reet. Un waut daut nich oppfreet, vetraumpeld daut unja siene Feet.

²⁰Besonda wull ekj äwa de tieen Hieena opp sienen Kopp weeten un dän Huarn, dee doa väakjeem un soo groot wia, daut dee dree aundre rut stad, un daut dee Huarn, de Uagen haud un een Mul, daut soo onveschämt pucht. Dee scheen soo väl Macht to haben aus de aundre.

²¹Un ekj sach däm Huarn jäajen Gott sien heiljet Volkj kjriejen un jewennen,

²²bat dee, wäm siene Doag nich to talen wieren, kjeem. Un hee spruak sien Jerecht ut un säd, daut däm hechsten Gott siene heilje em rajchten wieren. Dan kjeem de Tiet, wua de heilje daut Rikj kjrieejen.

²³Un dee läd mie daut soo ut: Daut vieede Tia es een vieedet Kjennichrikj opp de Ieed un es aundasch aus aul de aundre. Daut woat de gaunze Ieed oppbräakjen un oppfräten un unjatraumplen.

²⁴De tieen Hieena sent tieen Kjennichs, dee äwa daut Rikj rejieren woaren. Un dan kjemt noch een Kjennich dee aundasch aus aul de aundre es, un de dree aundre Kjennichs woat tosied steeten.

²⁵Dee woat schentelje Dinja äwa dän hechsten Gott räden un däm sien heiljet Volkj unjadrekjen. Dee woat vesieekjen daut heilje Jesaz un de heilje Fastdoag tosied to saten. Daut Volkj woat eene Tiet, un twee Tieden, un eene haulwe Tiet en däm Kjennich siene Jewault sennen.

²⁶Dan oba woat daut Jerecht komen, un am woat siene Macht wajchjenomen woaren un schlieslich een Enj met däm moaken.

²⁷Doamet woat dan de Macht un daut Rejierungs Rajcht, un de Pracht von aule Lenda unjarem Himmel aulatoop no daut Volkj, daut däm hechsten Gott siene heilje sent, äwajäft woaren. Äa Kjennichrikj es een eewjet Rikj un aule Kjennichrikjs woaren am deenen un jehorchen.

²⁸Dit es daut Enj von dise Erfoarunk. Un ekj, Daniel, wia soo veschrocken von dit, daut mien Jesecht gaunz auftrock. Ekj bemieejd mie aules to behoolen.