Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Joel 1 Bible Online

Joel 1 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Joel 1

¹Dit es de Norecht, dee de HAR Joel, Petuel sien Sän, jeef.

²Horcht emol, jie elre Mana; aul jie, dee jie en dit Launt wonen, horcht emol häa. Es aul jeemols ea soont jeworden, en june Tiet, ooda june Vodasch äare?

³Sajcht june Kjinja, soo daut see äare Kjinja daut sajen, un soo daut jane noch emol äare Kjinja daut vetalen:

⁴Daut, waut de Rupen nich oppjefräten haben, haben de Graushoppa oppjefräten; un daut waut de Graushoppa nich oppjefräten haben, haben de Kjniepasch oppjefräten. Un waut de Kjniepasch nich oppjefräten haben, daut haft daut Ojjezeffa oppjefräten.

⁵Wakjt doch opp, jie Drinkja, un hielt! Schriet, dee jie Wien jleichen; de seeta Wien es junt verem Mul wajchjenomen.

⁶Een Schwoarm Graushoppa es en mien Launt nenjekomen, daut es sea stoakj un jeit nich to talen. Daut haft Tänen aus een Leiw, un Uagtänen aus däm Leiw siene Mutta.

⁷Daut haft onse Wienranken begrost un de Fiejenbeem vefräten; Daut haft de Baust aufjeschalt un wajchjeschmäten; doa es bloos daut kole Holt jebläwen.

⁸Truat, aus eene Mejal, dee äaren Briegaum veloaren haft.

⁹Doa es kjeen Jeträajd un kjeen Wien, om de Opfa em Tempel to brinjen; de Priesta, däm HARN siene Deena, truaren.

¹⁰Onse Stapen sent kol; de Ieed truat, wiels daut Jeträajd nuscht brinjt. Doa es kjeen Wien ooda Eelj.

¹¹De Foarma lat daut schwierich, un dee waut em Wiengoaden schaufen, hielen äwa dän Weit un de Joascht, wiels de Arnt gaunz vedorwen es.

¹²De Ranken sent vedrieecht; de Fiejenboom litt; de Paulmbeem, Apelbeem un Fruchtbeem, aule Beem aulawäajen vedrieejen. Kjeena freit sikj mank de Menschen.

¹³Nämt junt Sakkjleeda om un truat, jie Priesta, dee jie aum Aultoa deenen; blieft de gaunze Nacht em Truakjleet, dee jie mienen Gott deenen. Doa es nich Jeträajd un Wien toom en Gott sien Hus een Opfa to moaken.

¹⁴Roopt de Jemeent toop un stalt een heiljet Fausten aun. Lot de Leida un daut gaunze Volkj en däm HARN junen Gott sien Hus toopkomen, un roopt däm HARN aun.

¹⁵Däm HARN sien Dach es gaunz dicht bie. Daut es een schrakjelja Dach; dee, dee aule Macht haft, brinjt eenen grooten Schoden.

¹⁶Ons Äten es ons ver de Uagen wajchjenomen; doa es kjeene Freid un scheengonen en Gott sien Hus.

¹⁷Daut Sot vekjemt enne Ieed, un de Spikjasch sent vejäfs; de Stalinj vefaulen, wiels doa kjeen Jeträajd es.

¹⁸De Kjieej schrieen vejäfs; daut Vee es vemuckat, wiels doa nich Weid es. Soogoa de Schop lieden.

¹⁹HAR, ekj roop die aun, wiels doa een Fia äwa de Weid oppe Boaj jegonen es, un de Beem oppe Stap vedrieecht sent.

²⁰Soogoa de wille Tieren schrieen no die, wiels doa noanich Wota es, un daut Graus enne Wiltnis vebrent es.