Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel Obadja 1 Bible Online

Obadja 1 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

Obadja 1

¹Dit es waut Obadja kloa wort, von daut waut Gott de HAR äwa Edom to sajen haud: Wie haben eene Norecht von däm HARN jekjräajen. Doa es eena no de Velkja jeschekjt worden met dise Norecht: Nu komt! Well wie jäajen Edom kjriejen.

²Horch emol. Ekj hab die kjlien un schwak jemoakt. Du best sea veacht mank de Velkja.

³Du wieescht soo stolt, daut du die selfst väaluachst. Du wonst soo huach bowen en de Spoolungen enne Boaj, un meenst: Wäa kaun mie enne Grunt brinjen?

⁴Uk wan du enne Hecht fluachst soo aus een Odla, un dien Nast tweschen de Stierns muakst, uk von doa woa ekj die rauf steeten, sajcht de HAR.

⁵Wan Stäla ooda Reiba die enne Nacht äwafollen, wudden dee nich bloos daut nämen, waut see wullen? Ooda wan dee, dee Wiendruwen toopläsen, bie die enbruaken, wudden dee nich waut äwaloten?

⁶Woo es Esau soo rein bestolen! Woo es uk kjeen Schauz jebläwen!

⁷Aul de Menschen met dee du een Bunt hautst, haben die hinjat Licht jefieet, un haben die bat de Jrens trigjejoacht. Dee waut diene Frind wieren, haben die doljeschloagen.

⁸Wan dee Tiet kjemt, sajcht de HAR, woa ekj de kluake Menschen en Edom enne Grunt brinjen, un doa woat nich mea Weisheit opp Esau sien Boajch sennen.

⁹June Soldoten von Teman woaren äaren Moot velieren, soo daut een jiedra, dee opp Esau sien Boajch es, woat derch daut Schwieet doljeschloagen woaren.

¹⁰Wiels du soo onveschämt jewast best jäajen dienen Brooda Jakob siene Nokomen, woascht du beschämt woaren, un woascht opp emma utjerot woaren.

¹¹Aun däm Dach aus du biesied stunst, aus framde äare Städa faustneemen, aus de Utlenda derch äare Puaten jinjen, un daut Loss äwa Jerusalem trocken, dan vehilst du die krakjt soo aus de Fiend deeden.

¹²Du hautst nich sult opp dienen Brooda rauf kjikjen, en de Tiet aus hee lieden must. Frei die nich wan Juda siene Nokomen enne Grunt jebrocht woaren. Räd nich soo groot met dien Mul, wan see en groote Forcht sent.

¹³Du hautst nich sult derch daut Puat von mien Volkj gonen, aus see enne Grunt jebrocht worden. Kjikj nich rauf opp äa Schoden, wan see enne Grunt jebrocht woaren. Nemm die nich von äare Sachen, wan see enne Grunt jebrocht woaren.

¹⁴Aus see oppe Flucht wieren, hautst du nich sult aum Wajch stonen un äare Flichtlinja ombrinjen. Wan see daut soo sea schwoa haben, saust du an nich noch veroden.

¹⁵Däm HARN sien Dach fa aule Velkja woat boolt komen. Soo aus du jedonen hast, woat die uk jedonen woaren, un du woascht daut oppem Kopp kjrieen, soo aus du die daut vedeent hast.

¹⁶Krakjt daut waut jie Menschen von Juda opp mienen heiljen Boajch to drinkjen jehaut haben, woaren aule Velkja en eent wajch drinkjen un dolschlucken, un soo sennen aus see noch nienich jewast sent.

¹⁷Opp däm Zions Boajch woaren dee sennen, dee jerat sent, un de Boajch woat heilich sennen. Un dee, dee Jakob siene Nokomen sent, woaren äa Tus opp daut moaken, waut an jehieet.

¹⁸Un Jakob siene Nokomen woaren een Fia sennen, un Josef siene Nokomen woaren eene Flaum sennen. Oba Esau siene Nokomen woaren Stroo sennen, un woaren aunjestekjt un vebrent woaren, daut doa kjeena von Esau siene Nokomen äwabliewen woat. Dit sajcht de HAR.

¹⁹Dan woaren dee, von daut Launt em Sieden, dän Esau Boajch besiedlen, un dee, aun de wastne Sied von de Boaj, woaren de Filista Jäajent besiedlen. See woaren Efraim un de Jäajent von Samaria besiedlen, un Benjamin woat Gilead besiedlen.

²⁰Un dee, dee von Israel veschlapt wieren, woaren de Städa en Kanaan gaunz bat Zarpat besiedlen, un dee, dee von Jerusalem veschlapt wieren un en Sefarad sent, woaren de Städa em Sieden ennämen.

²¹Dan woaren dee, dee jerat sent, oppem Zions Boajch gonen, un daut Wuat fieren äwa däm Esau Boajch. Un daut Rejierungs Rajcht woat däm HARN jehieren.