Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 4. Mose 11 Bible Online

4. Mose 11 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

4. Mose 11

¹Daut Volkj kloagd ver däm HARN, daut an daut schlajcht jinkj. Un aus de HAR daut hieed, brend sien Oaja opp, un däm HARN sien Fia flaumd mank an opp un freet aum Raunt von daut Loaga.

²Dan schrieech daut Volkj no Moses, un Moses bäd toom HARN fa an, un daut Fia jinkj ut.

³Un see nanden de Städ Tabera, wiels hia däm HARN sien Fia mank an oppjeflaumt wia.

⁴Eenje Lied von aundre Velkja, dee mank an jekomen wieren, wieren bejierich jeworden. Dan fungen uk de Israeliten wada aun to hielen un säden: Wäa woat ons Fleesch to äten jäwen?

⁵Wie denkjen aun de Fesch, dee wie en Ägipten emsonst eeten, un aun de Kjarps, de Meloonen, daut Luak, de Ziplen un dän Zischnikj.

⁶Nu sent wie schlaup jeworden, wiels onse Uagen sest nuscht seenen aus daut Mauna.

⁷Daut Mauna wia soo aus Koriandasot un leet meist soo aus Boom Zieropp.

⁸Un daut Volkj rand han un häa un saumeld daut un mold daut met äare Hauntmälen fien ooda drekjten daut fien en äare Dinja un koakten daut en äare Gropes ooda bakten sikj Kuaken doavon; un daut haud een Jeschmak aus Eeljkuaken.

⁹Un wan de Nacht de Deiw opp daut Loaga foll, dan foll daut Mauna met rauf.

¹⁰Aus Moses daut Volkj hielen hieed, aule Famieljes ver äare Zelten, un däm HARN sien Oaja sea oppbrend, dan wort Moses uk vedrislich.

¹¹Un Moses säd to däm HARN: Wuarom moakst du dienen Deena daut soo schwoa? Un wuarom finj ekj kjeene Jnod ver diene Uagen, daut du de Laust von dit Volkj opp mie lajchst?

¹²Hab ekj dan aul daut Volkj unja mien Hoat jedroacht ooda jebuaren, daut du mie sajen kust: Droag daut en diene Oarms, soo aus eene Fru een Kjint drajcht, en daut Launt, waut du äare Vodasch vesproaken hast?

¹³Von wua saul ekj soo väl Fleesch häa kjrieen, om dit Volkj aula waut to jäwen? See hielen ver mie un sajen: Jeff ons Fleesch to äten.

¹⁴Ekj kaun aul daut Volkj nich auleen droagen, wiels daut es mie to schwoa.

¹⁵West du daut doch soo met mie doonen, dan moak mie leewa doot, wan ekj sest ver diene Uagen Jnod jefungen hab, om daut ekj mien Ojjlekj nich mea seenen mott.

¹⁶Un de HAR säd to Moses: Vesaumel mie 70 Mana von de Leida en Israel, von dee du weetst, daut see leidende Mana un Oppsechta em Volkj sent, ver daut Vesaumlungszelt un lot an sikj doa ver die hanstalen.

¹⁷Dan well ekj raufkomen un dort met die räden un von däm Jeist, dee opp die es, nämen un opp an lajen. Dan sellen see met die toop de Laust von daut Volkj droagen, soo daut du dee nich auleen droagen motst.

¹⁸Un toom Volkj saust du sajen: Reinicht junt fa morjen, dan sell jie Fleesch to äten haben. Jun hielen es ver däm HARN siene Uaren jekomen, wua jie säden: “Wäa jeft ons Fleesch to äten? En Ägipten jinkj ons daut soo goot!” Doawäajen woat de HAR junt Fleesch to äten jäwen.

¹⁹Un daut nich bloos eenen Dach ooda twee, uk nich fief, tieen ooda 20 Doag lank.

²⁰Nä, eene gaunze Moonat lank, bat junt daut jäajenaun es daut to rikjen, un junt daut äakjlich woat, wiels jie däm HARN veacht haben, dee mank junt es, un wiels jie ver am jehielt un jesajcht haben: Wuarom sent wie ut Ägipten rutjetrocken?

²¹Moses säd: Daut Volkj, en dee äare Medd ekj sie, haft hia 600.000 Mana stonen, un du sajchst: Ekj well an Fleesch jäwen, daut see eene Moonat lank to äten haben?

²²Kaun eena soo väl Schop un Rinda schlachten, daut et fa an jenuach es? Ooda kaun eena aule Fesch utem Mäa jriepen, daut et jenuach es fa an?

²³De HAR säd to Moses: Es däm HARN siene Haunt dan too kort? Du saust nu seenen, auf mien Wuat fa die romkjemt ooda nich.

²⁴Moses jinkj rut un säd daut Volkj, waut de HAR jesajcht haud. Hee vesaumeld 70 Mana von de Leida ut däm Volkj un stald dee runtom daut Vesaumlungszelt opp.

²⁵Dan kjeem de HAR en de Wolkj rauf un räd met am un neem von däm Jeist, dee opp am wia, un läd däm opp de 70 leidende Mana. Un aus de Jeist opp an kjeem, räden see aus Profeeten, oba nohäa nich mea.

²⁶Doa wieren oba noch twee Mana em Loaga jebläwen; eena heet Eldad, un de aundra Medad. De Jeist kjeem uk äwa an, wiels see wieren uk oppjeschräwen, oba nich rutjegonen no daut Vesaumlungszelt, un see worden doa em Loaga uk soo vom Jeist hanjenomen, daut see soo räden deeden.

²⁷Dan rand een junga Maun no Moses un säd: Eldad un Medad profezeien em Loaga.

²⁸Dan auntwuad Josua, Nun sien Sän, dee Moses von siene Jugent aun jedeent haud, un säd: Mien Har, vebeed an daut!

²⁹Oba Moses säd to am: Hast du Angst, daut mien aunseenen lieden woat? Wan Gott well, dan muchten dee em Volkj doch aula däm HARN siene Profeeten woaren un de HAR sienen Jeist äwa an komen loten!

³⁰No dit jinkj Moses met de Leida von Israel toop trigj nom Loaga.

³¹Dan leet de HAR eenen Wint oppkomen, waut groote Häaden Väajel vom Mäa doahan dreef. Un hee leet de Väajel buta daut Loaga hanfaulen, eene eendoagsche Reis auf, runtom daut Loaga, eene Schicht von meist 1 Meeta huach.

³²Dan muak daut Volkj sikj opp un saumeld de Väajel dän Dach un de Nacht un uk dän näakjsten Dach; un wäa weinich jesaumelt haud, haud tieen Fuaren fa eenen Äsel jesaumelt. Un see flieden dee runtom daut Loaga ut, om dee to drieejen.

³³Aus daut Fleesch noch tweschen äare Tänen wia ea see daut gaunz opp hauden, brend däm HARN sien Oaja opp jäajen daut Volkj, un schluach an met eene sea groote Ploag.

³⁴Doawäajen heet de Städ “Lost Jräwa”, wiels dort de Lied begroft worden, waut sikj daut no Fleesch jelesten leeten.

³⁵Von de “Lost Jräwa” trock daut Volkj wieda no Hazerot, un see bleewen doa.