Read Plautdietsch (Low German) – De Bibel 4. Mose 14 Bible Online

4. Mose 14 - Plautdietsch (Low German) – De Bibel bible

4. Mose 14

¹Dan wia de gaunze Vesaumlunk rutjefoddat un schrieech, un daut Volkj hield de gaunze Nacht äwa.

²Un aule Israeliten grumsaujden jäajen Moses un Aaron, un de gaunze Vesaumlunk säd to an: Wan wie doch en Ägipten jestorwen wieren ooda noch en de Wiltnis storwen!

³Wuarom brinjt de HAR ons en dit Launt, daut wie em Kaumf omkomen, un onse Frues un kjliene Kjinja de Fiend enne Henj jeroden? Es daut nich bäta, wie trakjen wada trigj no Ägipten?

⁴Un dan säd eena toom aundren: Lot ons eenen Leida ensaten äwa ons un wada trigj no Ägipten trakjen!

⁵Oba Moses un Aaron schmeeten sikj met däm Jesecht oppe Ieed ver de vesaumelde Israeliten.

⁶Un Josua, Nun sien Sän, un Kaleb, Jefune sien Sän, dee daut Launt uk unjasocht hauden, vereeten äare Kjleeda

⁷un säden to de gaunze Vesaumlunk von Israeliten: Daut Launt, wua wie derchjegonen sent, om daut to unjasieekjen, es sea goot.

⁸Wan de HAR ons jnädich es, dan woat hee ons en daut Launt brinjen un ons daut jäwen. Daut es een Launt, waut von Malkj un Honnich äwarant!

⁹Doot bloos nich vom HARN auffaulen un fercht junt nich fa daut Volkj en dit Launt, wiels wie wellen dee soo aus Broot oppfräten. Äa Schutz es von an veschwungen, ons oba steit de HAR bie. Fercht junt nich fa an!

¹⁰Oba daut gaunze Volkj wull an steenjen. Dan leet däm HARN siene Harlichkjeit sikj bowa daut Vesaumlungszelt ver aule Israeliten seenen.

¹¹Un de HAR säd to Moses: Woo lang well dit Volkj mie veachten? Un woo lang wellen see sikj wäaren aun mie to jleewen, wan ekj doch aul de Tieekjens mank an jedonen hab?

¹²Ekj woa dee met eene jefäadelje Krankheit schlonen un dee utroden, un die to een jratret un stoakjret Volkj moaken aus dit.

¹³Moses säd toom HARN: Dan woaren de Ägipta daut to hieren kjrieen. Wiels du hast dit Volkj met diene Krauft ut äare Medd rutjefieet.

¹⁴Uk de Enwona von dit Launt woat daut jesajcht woaren, waut daut jehieet haben, daut du, HAR, mank dit Volkj best, un daut du von an jeseenen woascht un diene Wolkj äwa an steit un daut du, HAR, äwa Dach ver an jeist en däm Wolkjenstenda un de Nacht en däm Fiastenda.

¹⁵Wurscht du dit Volkj nu met eenen Schlach doot moaken, dan wudden de Velkja, waut soone Jeschichten von die jehieet haben, sajen:

¹⁶De HAR wia too schwak, om dit Volkj en daut Launt to brinjen, waut hee an met eenen Eit vesproaken haud; doawäajen haft hee an en de Wiltnis utstoawen loten.

¹⁷HAR, lot doch diene Macht aun ons openboa woaren, soo aus du jesajcht hast:

¹⁸“De HAR es jeduldich un siene truhoatje Leew es groot un vejeft schlajchte Doten un Äwaträdungen; oba hee lat kjeenem onjestroft. Hee lat de Strof fa de Vodasch äare Veschuldjungen äwa de Kjinja komen bat en de dredde un vieede Jennerazion.”

¹⁹Wiels diene truhoatje Leew soo groot es, vejeff dit Volkj äare Schult, soo aus du dit Volkj uk vejäft hast von Ägipten aun bat hia.

²⁰Un de HAR säd: Ekj vejäw an, soo aus du doarom jebät hast.

²¹Oba soo secha aus ekj läw un de gaunze Welt von däm HARN siene Harlichkjeit voll woaren saul:

²²Aul dise Mana, waut miene Harlichkjeit un miene Tieekjens jeseenen haben, dee ekj en Ägipten un en de Wiltnis jedonen hab, un dee mie nu aul tieen mol aufjeprooft un miene Stemm nich jehorcht haben,

²³von dee saul kjeena daut Launt seenen, waut ekj äare Vodasch vesproaken hab to jäwen; un kjeena von dee, dee mie veacht haben, saul daut seenen.

²⁴Bloos mienen Deena Kaleb well ekj en daut Launt brinjen, waut hee unjasocht haft, wiels en am een aundra Jeist es un hee mie tru nojefolcht es, un siene Nokomen sellen daut ennämen.

²⁵Opp daut jlikje Launt oba bliewen de Amalekita un Kanaanita wonen. Morjen wenjt om un reist derch de Wiltnis nom Schelpmäa opptoo!

²⁶De HAR räd met Moses un Aaron un säd:

²⁷Woo lang saul daut met dit beese Volkj noch wieda gonen, daut see jäajen mie grumsaujen? Ekj hab daut jehieet, woo de Israeliten jäajen mie grumsaujden.

²⁸Doawäajen saj to an: Soo secha aus ekj läw, sajcht de HAR, ekj woa met junt doonen, soo aus jie ver miene Uaren jesajcht haben.

²⁹June Kjarpasch sellen en dise Wiltnis vewäsen. Jie aula, waut jetalt sent von 20 Joa un doaräwa, waut jäajen mie grumsaujden.

³⁰Kjeena von junt saul en daut Launt komen, wua äwa ekj miene Haunt oppjehowen hab toom schwieren, junt doabennen wonen to loten, buta Kaleb, Jefune sien Sän, un Josua, Nun sien Sän.

³¹June Kjinja, von dee jie säden: See woaren de Fiend enne Henj faulen, dee well ekj doa nenn brinjen, daut see daut Launt kjanen lieren, waut jie veacht haben.

³²Oba june ieejne Kjarpasch sellen en dise Wiltnis vewäsen.

³³Un june Kjinja sellen 40 Joa Vee heeden en de Wiltnis, wäajen jun ontruet, bat june Kjarpasch en de Wiltnis omjekomen sent.

³⁴No de Zol von de 40 Doag, en dee jie daut Launt unjasocht haben, sell jie nu 40 Joa lank, fa jieda Dach een Joa, june Schult droagen, om daut jie enwoaren, waut daut es, wan ekj de Haunt trigjtrakj.

³⁵Ekj, de HAR, hab daut jesajcht, un woa daut uk secha hoolen met dise gaunze beese Vesaumlunk, dee sikj jäajen mie vesaumelt haft. En dise Wiltnis sellen see omkomen un utstoawen.

³⁶Soo storwen ver däm HARN derch eene Ploag aul de Mana, waut Moses utjeschekjt haud, om daut Launt to unjasieekjen, un trigjekomen wieren. See hauden de gaunze Vesaumlunk to Ontofrädenheit jäajen am veleit,

³⁷doaderch, daut see een beeset Jeräd äwa daut Launt vebreet hauden.

³⁸Oba Josua, Nun sien Sän, un Kaleb, Jefune sien Sän, bleewen aum läwen von de Mana, waut jegonen wieren, om daut Launt to unjasieekjen.

³⁹Aus Moses dise Wieed to aule Israeliten säd, dan truad daut Volkj sea.

⁴⁰Aum näakjsten Morjen muaken see sikj tiedich opp un jinjen opp daut Boajlaunt nopp un säden: Wie sent nu reed! Wie wellen däm HARN jehorchen un en daut Launt trakjen, wiels wie haben jesindicht.

⁴¹Moses säd to an: Wuarom well jie däm HARN sien Wuat äwaträden? Daut woat junt nich jlekjen.

⁴²Got nich loos, de HAR woat nich met junt metgonen, daut jie nich jeschloagen woaren von june Fiend.

⁴³De Amalekita un Kanaanita stonen junt dort jäajenäwa, un jie woaren derch daut Schwieet omkomen, wiels jie junt vom HARN wajchjedreit haben, un de HAR junt nich biestonen woat!

⁴⁴Oba see wieren soo ieejenkoppich un trocken loos opp daut huage Boajlaunt nopp. Oba Moses un de Kjist met däm HARN sienen Bunt bleewen em Loaga.

⁴⁵Dan kjeemen de Amalekita un Kanaanita, waut opp daut Boajlaunt wonden, un schluagen an trigj un sprenjden an bat Horma.